15 Italiaanse Indie-artiesten die je vandaag moet kennen

La Municipàl begon in 2013 als een project van de broers Carmine en Isabella Tundo, maar het eerste officiële album kwam pas drie jaar later uit. Met een melancholische en romantische kijk op de wereld, heeft het duo een indrukwekkend melodisch gevoel en hun ironische teksten lijken op dagboeken geschreven door echte jonge mensen: geen opzichtigheid of overdrijving. Misschien een smaak verworven door het opgroeien in een gemeente in Zuid-Italië met minder dan 30 duizend inwoners. La Municipàl heeft een veel groter dan levens geluid dat zijn formatie doet vermoeden, met Arcade Fire invloeden in de droevige momenten en wat snufjes electro-pop in de upbeat momenten. “Bellissimi Difetti”, the duo’s third album, released in 2019, is consistent, well-produced and moves delicately between the simplicity of voice and guitar (“I Tuoi Bellissimi Difetti”) and the classical orchestration of “Punk IPA” — the name of a beer made by the Scottish brewery BrewDog. Hard to find a bad song.

Listen: “Italian Polaroid”, “I Tuoi Bellissimi Difetti”, “Punk IPA”.
Site

CalcuttaOrigin: Latina, Lazio

Edoardo D’Erme is one of the biggest stars of the current Italian indie scene. He adopted the pseudonym Calcutta a few years ago when he had a duo with a childhood friend. Calcutta is geboren in Latina, hoofdstad van de provincie Lazio en berucht als geboorteplaats van het fascisme. Hij woont nu in Bologna, maar is bijna alomtegenwoordig: hij treedt op in nummers van andere artiesten, schrijft teksten van rappers tot romantische zangers, duikt op in tv-programma’s en daagt het Italiaanse idee van een klassieke muziekopleiding uit. Hij studeerde nauwelijks gitaar aan een school en leerde zichzelf piano spelen. Calcutta zegt dat hij niets memorabels deed tot 2015 toen hij de single “Cosa Mi Manchi a Fare” uitbracht: de video geregisseerd door Francesco Lettieri, een frequente medewerker van Calcutta en die een nieuwe film genaamd “Ultras” op Netflix heeft, werd een succes op YouTube en maakte de weg vrij voor het succes van het tweede album van de zanger en songwriter, “Mainstream” -waaruit ook de singles “Gaetano” en “Frosinone” voortkwamen, die werden bekroond met gouden platen. Het derde album, “Evergreen” (2018), kwam alleen om Calcutta’s talent te consolideren. “Pesto” werd zo groot dat het door de Italiaanse energiemaatschappij werd genoemd vanwege de tekst (“Should I get out or shouldn’t I get out? It’s night outside/I eat darkness with pesto/I don’t like it, but I swallow it anyway”). “Paracetamolo”, een single uit 2019, kreeg een andere clip geregisseerd door Lettieri en transformeerde het leven van de hoofdrolspelers van het verhaal over een decadente zanger die verliefd is op een mooie vrouw. Calcutta is geobsedeerd door Beach Boys, wat de aanstekelijke refreinen verklaart, maar hij groeide op met het luisteren naar Caetano Veloso en artiesten uit de Braziliaanse psychedelische beweging Tropicália, een van zijn grootste invloeden.

Luister: “Pesto”, “Paracetamolo”, “Cosa Mi Manchi a Fare”.
Site

GazzelleOorsprong: Rome, Lazio

Drie jaar geleden, werkte Flavio Pardini in restaurants of caffés in Rome. Een groot deel van zijn debuutalbum, “Superbattito” (2017), werd gecomponeerd terwijl de zanger wat vrije tijd had van het koffiezetten voor toeristen. Het werk bereidde de jonge Romein voor op de aanstaande roem: hij nam de artiestennaam Gazzelle aan, maakte er een punt van om wazig over te komen in het promotiemateriaal en hij heeft nog steeds geen “echte” officiële website. Hij probeerde laag te blijven, maar het succes van zijn elektronische indie-pop met duidelijke verwijzingen naar groepen uit de jaren negentig, zoals Underworld, Coldplay, en Oasis, zat hem in de weg. In 2018 bracht hij het album “Punk” uit en consolideerde hij zijn urban teksten over drugs, depressie en grote steden, zoals “Sopra”. Vorig jaar bracht hij een anabole versie van het album uit met vier nieuwe tracks en noemde het “Post Punk”. Wat een simpele verkoopstrategie zou zijn, is een enorme hit geworden: alle nieuwe nummers braken uit en er volgde een tournee met meerdere uitverkochte data en een concert voor Apple Music op het Liberty Square in Milaan.

Luister: “Sopra”, “Polynesia”, “Settembre”.
Site

Pinguini Tattici NucleariOorsprong: Bergamo, Lombardije

BrewDog uit Schotland moet een van de eerste ambachtelijke brouwerijen zijn geweest die Italië zijn binnengevallen: het bierbedrijf noemt niet alleen een nummer van La Municipàl (“Punk IPA”), maar ook de naam van deze band uit Bergamo. Ondanks het feit dat Pinguini Tattici Nucleari al sinds 2010 bestaat en een carrière met vier albums op de rug heeft, kwam de band pas in 2019 van de grond, toen ze een contract tekenden met Sony en het album “Fuori dall’hype” uitbrachten, aangevoerd door de single “Verdura”. In 2020 verwierf het sextet definitief bekendheid bij een optreden op het San Remo festival, waar ze het nummer “Ringo Starr” ten gehore brachten en op de derde plaats eindigden tijdens het evenement. De populariteit van de band groeide daarna zo sterk dat het label “Fuori dall’hype” opnieuw uitbracht met “Ringo Starr” in de titel en nog twee nieuwe nummers. Het nummer werd platina. De adhesie wordt verklaard door de ska-beïnvloede rock en grappige teksten, iets dat helpt in donkere tijden. Zoals de tekst van het aanstekelijke “Ringo Starr” waarschuwt: “Tonight I just want to dance, lose my head and not think anymore”. Right on.

Luister: “Verdura”, “Ringo Starr”, “Irene”.
Site

CoezOorsprong: Nocera Inferiore, Campania

Geboren in Nocera Inferiore, maar opgegroeid in Rome, ging Silvano Albanese in de jaren 2000 van groep naar groep, maar hij vond zichzelf terug onder de artiestennaam Coez en verlegde zijn rap naar een meer romantische en poëtische kant. Onder aanvoering van het fenomeen “La Musica Non C’è”, zijn eerste single die de top van de hitlijsten bereikte, ging het album “Faccio un Casino” (2017) dubbelplatina en volgde een uitgebreide tournee. In “È Semper Bello” (2019) werden Coez’ beats intenser met invloeden uit de jaren ’80 techno-pop (“Domenica”) omdat hij nog meer ging investeren in popmelodieën en minder in hiphop.

Luister: “La Musica Non C’è”, “Domenica”, “È Sempre Bello”.
Site

ViitoOorsprong: Roma, Lazio

Viito is een van de grootste nieuwe verrassingen uit de Italiaanse rock-pop scene. Het duo bestaande uit Giuseppe Zingaro en Vito Dell’Erba investeert in energieke en magere songs die gedragen worden door lagen voorgeprogrammeerde smartlappen, etherische gitaren en pakkende refreinen. Hun teksten zijn grappig op een subversieve manier. In “Industria Porno” staat dat “als wij de liefde bedrijven, de porno-industrie sterft”. In de hit “Bella Come Roma” snijdt het duo een nationale strijd aan: “Je bent mooi als Rome, maar je bent een klootzak als Milaan”. Met alleen het album “Troppoforte” (met de “Baby”-actrice Alice Pagani op de hoes) is Viito een leuke mix van Roma’s populaire zangcultuur en moderne muziek.

Luister: “Bella Come Roma”, “Compro Oro”, “Lisbona”.
Site

AielloOorsprong: Cosenza, Calabria

Antonio Aiello werd geboren in Zuid-Italië, maar bracht een groot deel van zijn leven in Rome door. Ondanks het feit dat hij maar één album in zijn carrière heeft, heeft de liefhebber van soulmuziek en electronic korte periodes van roem gekend in de Romeinse scene. Maar hij brak pas echt door in 2019, toen de single “Arsenico” werd uitgebracht. De songtekst over een verre liefdesrelatie via Instagram werd een succes, vooral door de clip met “echte beelden” van de pijnlijke relatie. Wie verder gaat dan de melige uitstraling en wat zwaar aangezette technomuziektracks, kan de trapbeats met romantische teksten wel waarderen.

Luister: “Arsenico”, “Come Stai”.
Site

IosonouncaneOorsprong: Buggerru, Sardinië

Een eenmansproject van Jacopo Incani, Iosonouncane is niet geïnteresseerd in gemakkelijke muziek. Zijn laatste album, “Die”, uit 2015, brengt lange tracks met elektronische experimenten met jazz en ambient muziek (“Buio”), maar levert ook een industriële ambiance (“Carne”) die zelden gezien is in de Italiaanse muziek. In de meest popmomenten levert de Sardijnse componist “Stormi” af met een zware tekst die getuigt “En met de dood in mijn hart, zal ik teruglopen / Waar de dag leeft in het profiel van de bomen”. Het nieuwe album, getiteld “Ira”, moet in de komende weken uitkomen als de situatie in Italië weer normaal wordt.

Luister: “Stormi”, “Carne”.
Site

Coma_CoseOorsprong: Milaan, Lombardije

Fausto Zanardelli is sinds 2010 actief in de Italiaanse elektronische en hip-hop scene sinds 2010 onder de artiestennaam Edipo. Hij maakte samenwerkingen, soloalbums met goede kritieken en tekende bij Universal Music. Maar hij brak nooit echt door. In 2017 nam hij het pseudoniem Fausto Lama aan en sloot zich aan bij zangeres Francesca Mesiano (AKA California) om het project Coma_Cose te vormen. Zelfs zonder een plaat in hun cv, begon het duo dat electro-pop, indie en rap kruist concerten te vullen, vooral na de single “Post Concerto”. In 2019 bracht Coma_Cose hun eerste album uit, “Hype Aura”, en het succes kwam met “MANCARSI”, een romantische en moderne generatiehymne. Onlangs bracht het duo de EP “DUE” uit, met teksten die meer gepolitiseerd zijn en in overeenstemming met wat er in Italië gebeurt.

Luister: “Post Concerto”, “MANCARSI”, “Guerre Fredde”.
Site

Thegiornalisti/Tommaso ParadisoOorsprong: Rome, Lazio

Tommaso Paradiso heeft een piepkleine solocarrière, maar hij kan worden beschouwd als een van de belangrijkste namen in de Italiaanse indie-pop. En dat allemaal omdat hij deel uitmaakte van Thegiornalisti, een van de meest succesvolle groepen van de afgelopen jaren in het land, een mix van latinritmes, technopop en romantische muziek uit de jaren zeventig. Maar Paradiso verliet het trio in 2019 om solo te gaan – in Italië lijken soloartiesten of duo’s om de een of andere reden meer aandacht te trekken dan bands. Het is nog steeds moeilijk te bepalen wat het pad van de zanger zal zijn met slechts twee delicate singles (“Non Avere Paura”, “I Nostri Anni”) of zelfs te luisteren naar zijn constante samenwerkingen met Calcutta. Terwijl Thegiornalisti vijf albums heeft. “Completely Sold Out” en “Love” schoten de Romeinen naar de roem. Met een zonnig geluid, vol keyboards en latin invloeden, bereikte het trio perfectie in het leuke en jeugdige “Felicità Puttana”. Het is zelfs oneerlijk om te zeggen dat het indie is.

Luister: “Felicità Puttana”, “Questa Nostra Stupida Canzone d’amore”, “Non Avere Paura”.
Site van Thegiornalisti
Site van Tommaso Paradiso

Frah QuintaleOorsprong: Brescia, Lombardije

Een van de coolste dingen aan Italiaanse indie is de geremdheid van artiesten om verschillende stijlen uit te proberen. Francesco Servidei, die de helft is van het hiphopduo Fratelli Quintale, waagt zich onder de codenaam Frah Quintale aan rap-R & B-indie beats (bestaat dat eigenlijk wel?). En de mix is energiek en de rhymes zijn slim, een goede manier om in de Italiaanse moderne taal te komen.

Luister: “Missili”, “Fare Su”, “Cratere”.
Site

DiodatoOorsprong: Aosta, Valle d’Aosta

Antonio Diodato doet me denken aan de Britse band Muse: zeer technisch en niet bang om als een vis uit het water te klinken in moderne muziek (luister naar “Amore Che Vieni Amore Che Vai” om het te begrijpen). Diodato heeft een unieke stem, iets wat hij sinds zijn eerste album, “E Forse Sono Pazzo” (2012) heeft verkend. Maar het succes kwam eerder dit jaar met zijn derde deelname aan het San Remo festival, gewonnen met de dramatische muziek “Fai Rumore”. In dezelfde week klom zijn meest recente album, “Che Vita Meravigliosa”, in de Italiaanse hitlijsten en werd bekroond met twee gouden platen. De stijl is niet modern en het is moeilijk om het indie te noemen, maar de melodieën die classicisme en romantische pop mengen zijn zeer aanstekelijk.

Luister: “Fai Rumore”, “Amore Che Vieni Amore Che Vai”, “Adesso”.
Site

Zero AssolutoOorsprong: Rome, Lazio

Ik geef toe dat ik vals speel. Het duo gevormd door Matteo Maffucci en Thomas De Gasperi is niet nieuw in de indiescene -hun laatste album kwam uit in 2016 en het hoogtepunt van het duo was meer dan 10 jaar geleden. Maar Zero Assoluto is een van mijn favoriete groepen in de Italiaanse rock, het creëren van een mix van pop, indie en romantische hip-hop die gewoon in je hoofd blijven hangen. De twee ontmoetten elkaar in Rome in de vroege jaren 1990, maar begonnen officieel muziek te maken in 2004. Een jaar later kregen ze al de platina plaat voor de single “Semplicemente” en in 2006 behaalde het duo de tweede plaats op het San Remo festival met het geweldige “Svegliarsi la Mattina”. In de jaren daarna was Zero Assoluto steeds op de Italiaanse MTV te zien, nam hij op met Nelly Furtado en keerde hij in 2014 terug met een van zijn grootste hits: “Per Dimenticare”. Tijdens het isolement doen de leden aan dagelijks leven met het zingen van oude hits en zelfs een nieuwe track die misschien in 2020 in een nieuw album opduikt.

Luister: “Per Dimenticare”, “Semplicemente”, “Svegliarsi la Mattina”.
Site

CanovaOorsprong: Milaan, Lombardije

We kunnen wel stellen dat Canova de Italiaanse versie van The Strokes is, maar dan met een romantisch hart dat drinkt uit oude melodieën van veteranen als Lucio Dalla en Francesco De Gregori. Als een van de hoogtepunten van het afgelopen San Remo Festival, liet de Milanese groep de invloeden van de jaren 2000 horen met de nieuwe single “Musica di Oggi”. Maar de vuile oneerbiedigheid blijft hetzelfde in de loop van de twee albums, “Avete Ragione Tutti” (2016) en “Vivi Per Semper” (2019): het lied stuurt een “Fuck, I’m leaving” in het refrein, terwijl “Vita Sociale” sociale isolatie voorspelde met de tekst “And I send social life to fucking hell”. Iets gewaagds voor een land dat zo gespannen is in termen van cutting edge dirty lyrics.

Luister: “Manzarek”, “Vita Sociale”, “Musica di Oggi”.
Site