Poilane
Achter een van de meest geliefde bakkerijen in Parijs, Poilane, gaat het fascinerende en tragische verhaal schuil van een familiebedrijf dat in handen was van drie generaties.
In 1932 opende Pierre Poilane zijn bakkerij tussen de wijken Saint Germain en Montparnasse in Parijs, aan de linkeroever. Zijn specialiteit was een zuurdesem, een landbrood gemaakt met stenen gemalen meel en met een gewicht van bijna vijf pond, en hij bakte ze in de originele 18e-eeuwse ovens in de kelder. Veel kunstenaars in moeilijkheden woonden in de buurt van de bakkerij en om tegemoet te komen aan hun schamele of onbestaande inkomsten, vroeg Pierre hen om hem broodschilderijen te geven in ruil voor broden van hem. De galerie met de broodschilderijen staat nog steeds in de oorspronkelijke winkel, samen met een kroonluchter gemaakt van brood door Salvador Dali.
Pierre’s zoon Lionel nam het bedrijf in 1970 over en breidde de broodproductie uit door een fabriek te bouwen met 24 ovens, exacte replica’s van de winkel, buiten Parijs, die nu 15.000 broden per dag produceert en wereldwijd verscheept. Op het hoogtepunt van zijn carrière kwamen Lionel, 57 jaar oud, en zijn vrouw om het leven bij een helikopterongeval. Zijn dochter Apollonia, die net was begonnen als student aan de Harvard University, nam de bakkerij over en heeft sindsdien Poilane tot een internationaal merk laten uitgroeien.
De winkel verkoopt nog steeds het gelijknamige zuurdesembrood, trots voorzien van de letter P, en je kunt een heel brood kopen (het is goed in te vriezen), een half of kwart brood, of zelfs maar twee sneetjes. Interessant is dat Poilane geen baguettes verkoopt. Hun andere specialiteiten zijn rozijnenbroodjes, appel chaussons, en vlaai. Verlaat Poilane niet zonder een zakje of doosje van hun heerlijke en onweerstaanbare boterkoekjes, punitions genaamd, te kopen.
Arnaud Delmontel
Elk jaar wordt er een prijs uitgereikt aan de bakkerij met het beste stokbrood van Parijs. Wie de eerste plaats behaalt, krijgt een geldprijs van 4.000 euro, maar de echte prijs is dat de bakker vervolgens een exclusief contract krijgt om een jaar lang zijn brood te leveren aan het paleis van de president. Vaak worden kleine lokale bakkerijen van de ene op de andere dag beroemd door de publiciteit die ze krijgen.
In 2009 kreeg Arnaud Delmontel die eer, wat hem hielp zijn ene bakkerij uit te breiden naar drie extra locaties. In 2016 schakelde Delmontel over op het gebruik van biologisch meel in al zijn producten en ontving hij in 2016 en 2018 de prijs voor de beste biologische bakkerij van Parijs. Als klap op de vuurpijl werd zijn millefeuille – flinterdunne deeglaagjes met banketbakkersroom ertussen – in 2010 uitgeroepen tot de beste van Parijs.
Zelfs met alle prijzen en onderscheidingen is de Arnaud Delmontel aan de Rue des Martyrs nog steeds een buurtbakkerij, gericht op de lokale bevolking, hoewel je er ook toeristen en andere Parijzenaars zult aantreffen die een speciaal uitstapje maken voor hun baguettes en millefeuilles.