Food RepublicAugustus 11, 2014
Terwijl het marshmallow-roosterseizoen in volle gang is, leek het ons een goed moment om eens stil te staan bij de sponzige s’mores-cracker die structureel de belangrijkste bedgenoot is: de Graham-cracker. Tenslotte heb je waarschijnlijk niet veel nagedacht over deze knapperige snack, behalve dan dat je een doosje hebt meegenomen voor je volgende bosavontuur, of dat je ze aan hongerige kinderen geeft tussen de maaltijden door. Maar, er is veel meer aan de hand met dit verhaal. Zoals, kun je de smaak van een Graham beschrijven? Dacht het wel. Voor het geval het een tijdje geleden is dat je een doosje hebt opengebroken, laten we je geheugen even opfrissen. Elk rechthoekig stukje is licht zoet en toch gezond, en je kunt ze gewoon eten, overgoten met pindakaas of verkruimeld als een korst voor een lekkere taart. Wat je ook met het eten doet, hier zijn zeven dingen om je volgende ontmoeting met Graham crackers interessanter te maken.
1. Graham was, in feite, een echt persoon: Het is je misschien opgevallen dat de naam Graham altijd met een hoofdletter wordt geschreven als je het over de cracker hebt. Dat komt omdat deze snack, in tegenstelling tot andere snacks, is vernoemd naar een echt persoon: de evangelische dominee die het recept in 1829 bedacht. Zijn naam was Sylvester Graham, en hij was zijn tijd ver vooruit als het ging om diëten en gezond eten. Zo was hij vegetariër, wat in die tijd een vreemd concept was, en propageerde hij voedingsmiddelen die men zou moeten eten om lichamelijk, geestelijk en spiritueel gezond te blijven. Hij had zelfs volgelingen die de Grahamieten werden genoemd, en zij volgden zijn speciale levensstijl die het eten van veel fruit, groenten, volle granen en vezelrijk voedsel bevorderde. Zij schuwden ook dierlijke producten en alcohol. Yup, hij was de originele straight-edge man, en blijkbaar charismatisch genoeg dat mensen nog steeds zijn leer volgen en de Graham crackers in de mainstream cultuur hebben gehouden voor meer dan een eeuw.
2. De oorspronkelijke Graham crackers waren een beetje vies: Verre van de licht zoete en bevredigende Graham cracker die je vandaag de dag koopt, was het authentieke artikel eigenlijk nogal flauw, droog en onaantrekkelijk. Gemaakt van ongeraffineerde bloem, miste deze koekjesachtige substantie de smaak en finesse van zijn hedendaagse nakomeling. Maar ja, het paste wel in de leer van zijn gezondheids-nut schepper.
Advertentie
3. Commercieel gemaakte Graham crackers dateren uit de jaren 1900: Voordat Honey Maid de Graham cracker markt domineerde, werd deze snack gemaakt door bakkerijen in de Verenigde Staten. In 1898 sloten veel van deze onafhankelijke bedrijven zich aaneen tot de National Biscuit Company, ook bekend als Nabisco. Het was door deze fusie dat in 1925 de Graham cracker die we vandaag de dag kennen en waarderen, werd gecreëerd en verkocht onder de naam Sugar Honey Grahams. De naam werd in 1976 veranderd in de tegenwoordig bekende naam Honey Maid. In de loop der decennia heeft Nabisco het recept een beetje aangepast: in 1986 werd een kaneelvariant toegevoegd, in 1995 crackers met een laag vetgehalte en in 2006 werd de hoeveelheid hele granen in elke portie verdubbeld. Toch is het een erkend voedsel gebleven voor generaties, en we betwijfelen of dat in de komende jaren zal veranderen.
4. Grahams kan je helpen seksuele driften te bestrijden: Sylvester Graham predikte matigheid en gezond eten, maar hij geloofde ook heilig in onthouding van seks en masturbatie. De dominee geloofde dat vleselijke verlangens werden ingegeven door het rijke, vette voedsel dat de Amerikanen consumeerden. Dus zijn aansporing om een gezond, plantaardig dieet aan te houden was deels om lichamelijke opwinding tegen te gaan. Zijn populaire Graham crackers maakten hier deel van uit, en hoewel er geen wetenschappelijk bewijs is voor de correlatie tussen het eten van dit voedsel en een gebrek aan romantische intimiteit, verzamelde Graham duizenden volgelingen die erin geloofden. En, om eerlijk te zijn, zelfs vandaag de dag is er niets te sexy aan het eten van een Graham cracker.
5. Graham crackers worden al 87 jaar gebruikt in s’mores: Al sinds s’mores in 1927 door de padvindsters zou zijn bedacht, bestaat de lekkernij uit de beroemde Graham cracker, een geroosterde marshmallow en een stuk chocolade. Het eerste geregistreerde recept voor dit gerecht verscheen in de publicatie Tramping and Trailing with the Girl Scouts, hoewel het pas aan populariteit won in de late jaren 1960 en vroege jaren 1970.
6. Je kunt Graham crackers gebruiken in hartige gerechten: Veel mensen degraderen de Graham cracker tot key lime pie korst, verkruimeld als een ijs topper, s’mores en s’more-achtige gerechten. Maar je kunt er ook een hartige traktatie van maken. “Graham crackers hebben al die lekkere maillardachtige smaken, ze zijn geroosterd, geroosterd en zacht zoet,” zegt chef-kok Justin Warner van Do or Dine in Brooklyn, die voorstelt om ze te verpulveren en over foie gras te strooien. “Je zou geen oog dichtdoen als ik je vertelde dat je met stout bier moet koken. Dus ik ben er vrij zeker van dat Graham crackers een onaangeboord potentieel hebben, hoewel dominee Graham het niet zou goedkeuren.” Bij Sticky’s Finger Joint in New York City maakt het personeel van warme, zoute frietjes een hartig-zoet bijgerecht met Graham crackers, marshmallow en chocolade. Je kunt ze ook fijnmalen en gebruiken als coating voor karbonades of kip, of er gewoon wat pindakaas op smeren en uitdelen als een gezonde en stevige snack.
7. Je kunt ze thuis maken: Laat de doos commerciële crackers op de plank staan en probeer ze zelf te maken in je eigen keuken. Het is niet zo moeilijk als je denkt. Bij de Smith in New York City maakt patissier Thea Habjanic de crackers door een mengsel van room, boter, witte suiker, bruine suiker en honing tot een romige massa te kloppen. Daarna voegt ze bloem, kaneel, zuiveringszout en zout toe, rolt het deeg tot dunne vellen en bakt die goudbruin. Zodra het mengsel is afgekoeld, kunt u het in stukjes breken voor crackers, of het pureren om een smakelijke Graham cracker korst te maken. Het is eigenlijk net als taartdeeg maken, maar dan met minder boter en minder zorgen over het taai maken van het product.
Vind meer interessante voedselfeiten op Food Republic:
- 9 dingen die je waarschijnlijk niet wist over poutine
- 8 dingen die je niet wist over notenboters
- 8 dingen die je waarschijnlijk niet wist over seltzer