Als je van mythologie houdt, weet je dat je niet verder hoeft te zoeken dan Googlen naar “seksverhalen over Griekse goden” om iets te vinden dat je ondeugende kantjes zal prikkelen. Het is veilig om te zeggen dat de Olympiërs echt nooit stoppen met neuken, en degenen die op een of andere wonderbaarlijke manier geen seks hadden, slaagden er toch in om te kijken naar degenen die dat wel deden. Maar dat is helemaal niet griezelig, want het zijn goden, snap je?
Zeker, we weten allemaal dat Zeus in principe met alles seks kan hebben, als wat dan ook, maar hoe zit het met de romantische liefde in het Griekse pantheon? Waren er ook epische romances naast de verhalen over moord en verraad?
Nou, eigenlijk wel. De Griekse mythologie zit vol met machtsparen en tragische minnaars, en hun verhalen geven je alle relatiedoelen. Zelfs single mensen kunnen verder gaan met deze klassieke verhalen met een beter begrip van hoe romantiek eruit hoort te zien.
De acht koppels op deze lijst laten je zien hoe je voorbij je grootste ruzies komt, verloren geliefden eert, en wacht op de persoon waarvan je weet dat hij voor je terugkomt. Uiteindelijk waren de Griekse goden behoorlijk menselijk, dus je ziet hier vast wel wat van je eigen ervaringen terug.
Apollo en Hyacinth
OK, laten we beginnen met een tragedie. Hyacinth en Apollo waren geliefden. Zephyr vond Hyacinth leuk, en was jaloers dat hij alleen oog had voor Apollo.
Op een dag, toen Hyacinth en Apollo een discus aan het werpen waren, kwam Zephyr tussenbeide. Hij blies de discus van de baan, waardoor deze Hyacinth trof en doodde. Apollo was er kapot van en wilde niet dat het lichaam en de ziel van zijn geliefde naar Hades werden afgevoerd. Hij maakte een bloem van het vergoten bloed van Hyacinth, en volgens sommige overleveringen besmeurden Apollo’s eigen tranen de bloemblaadjes.
Lezend over Hyacinth en Apollo zal het herdenken van je partner, of omgekeerd, een van je belangrijkste relatiedoelen worden.
Pygmalion en Galatea
Pygmalion was een beeldhouwer die vrouwen haatte. Hij vond grote tekortkomingen in elke vrouw die hij ontmoette, en besloot dat ze zijn tijd niet waard waren. Ik weet het, hij klinkt als een echte winnaar, vind je niet?
Terstond stortte Pygmalion zich op zijn werk en sneed Galatea uit ivoor. Ze was mooier dan welke ademende vrouw ook, en hij werkte ontelbare uren aan haar. Pygmalion werd steeds aanhankelijker naar zijn beeldje toe en besefte al snel dat hij verliefd was geworden. Maar ook al kleedde hij Galatea en verzorgde hij haar op alle uren van de dag, ze bleef koud, levenloos ivoor.
Aphrodite merkte Pygmalion’s onbeantwoorde liefde, en na zijn volgende offer aan de godin, beloonde ze zijn toewijding door Galatea tot leven te wekken. Ze leefden nog lang en gelukkig, en kregen zelfs een zoon naar wie een van Aphrodite’s heilige steden, Paphos, werd genoemd.
Het verhaal van Pygmalion en Galatea zorgt ervoor dat je de liefde nooit wilt opgeven, want je kunt haar vinden op de laatste plaats waar je haar zou verwachten.
Halcyon en Ceyx
Halcyon en Ceyx waren het perfecte stel. Ze waren kinderen van kleine goden en waren welwillende heersers over Trachis. Iedereen bewonderde zowel hun knappe uiterlijk als hun toewijding aan elkaar. In de beslotenheid van hun slaapkamer echter, werd Halcyon “Hera” en Ceyx werd “Zeus”. Hun plezier beledigde en maakte Zeus boos, die besloot dat de twee gestraft moesten worden.
Toen Ceyx op een onverstandige reis vertrok, riep Zeus een orkaan op om zijn schip te laten verdrinken. Ceyx bad dat zijn lichaam aan land zou spoelen, zodat zijn vrouw hem fatsoenlijk kon begraven. Intussen beantwoordde Hera Halcyons voortdurende gebeden door haar een droom te zenden om haar over het lot van haar man in te lichten. Toen ze wakker werd, rende de koningin naar het strand, waar ze het lichaam van Ceyx vond. Na de begrafenis van haar man verdronk Halycon zichzelf in dezelfde zee, niet in staat om zonder haar geliefde te leven.
De liefde van het paar voor elkaar verbaasde de Olympiërs, en zelfs Zeus voelde een steek van spijt voor wat hij had gedaan. Hij veranderde Halcyon en Ceyx in ijsvogels, zodat ze samen verder konden gaan.
De toewijding van Halcyon en Ceyx aan elkaar duurde tot na de dood, en dat is een relatiedoel waar we allemaal achter kunnen staan.
Psyche en Eros
De mooiste van haar zussen, Psyche was zo mooi dat Aphrodite jaloers was. De godin stuurde Eros naar de slaapkamer van de jonge vrouw met een drankje dat ervoor zou zorgen dat alle mannen zouden vermijden met haar te trouwen. Toen hij Psyche met dit drankje betoverde, stootte Eros haar per ongeluk aan met een van zijn pijlen, waardoor zij zich verroerde. Hij raakte in de war en prikte per ongeluk ook zichzelf, voordat hij haar besprenkelde met een drankje dat levenslang geluk zou veroorzaken.
Aphrodite’s plan werkte. Psyche’s ouders konden geen man vinden om met hun mooie dochter te trouwen. Toen ze het orakel raadpleegden, hoorden ze dat er boven op een berg een wezen woonde dat haar man zou zijn. Psyche pakte haar spullen en ging op weg naar wat een vreselijk lot leek te zijn.
Toen ze de berg naderde, werd Psyche door Zephyr naar de top gedragen. Het paleis van haar echtgenoot was een paradijs. Hoewel hij haar alleen ’s nachts ontmoette, was Psyche’s man een geweldige minnaar, maar hij stond nooit toe dat zijn vrouw zijn gezicht zag, en liet haar beloven nooit te gluren. Zij stemde toe. Ze wist niet dat ze met Eros getrouwd was.
Psyche was aanvankelijk tevreden, maar ze werd al snel moedeloos van het feit dat ze de hele dag alleen gelaten werd. Ze vroeg Eros of haar zussen haar mochten bezoeken, en hij stemde toe. Jaloers op het geluk van hun zusjes, overtuigden Psyche’s broers en zussen haar ervan dat ze getrouwd was met een monster dat haar alleen maar vetmestte om hem op te eten. De zusters raadden haar aan die nacht een lantaarn en een mes bij haar bed te houden. Dan kon ze hem goed bekijken, zeiden ze, en zijn hoofd afhakken als hij slecht was.
De instructies van haar zusters opvolgend, kwam Psyche achter de ware identiteit van haar man. Gekwetst dat ze haar belofte had gebroken, vloog Eros weg. Psyche keerde terug naar haar ouderlijk huis. Ze was er kapot van en bad tot Aphrodite om de terugkeer van Eros. De godin gaf Psyche een reeks onmogelijke opdrachten, en Eros hielp haar elke opdracht te volbrengen.
Maar de laatste opdracht betrof een doos waar ze onder geen beding in mocht kijken. Overweldigd door nieuwsgierigheid, gluurde Psyche er toch in, om vervolgens in een coma te raken. Eros wekte haar en zei dat ze haar taak moest volbrengen en dat hij voor de rest zou zorgen. Hij vloog naar Zeus en smeekte hem om Psyche te redden van Aphrodite, die zijn vrouw ongetwijfeld zou straffen voor haar onbeschaamdheid. Met Zeus’ zegen bracht Eros Psyche naar Olympus, waar ze onsterfelijk werd en in vrede met haar man mocht leven.
De manier waarop Eros Psyche hielp, zelfs nadat ze een belofte brak, zou je moeten doen zwijmelen, omdat je weet dat, zelfs als jij en bae een onnozele ruzie hebben, je elkaar nog steeds moet rugdekking geven.
Orpheus en Eurydice
Orpheus was de beste lierspeler van de wereld. Hij kon rotsen en rivieren betoveren met zijn muziek. Toen Orpheus verliefd werd op Eurydice, versierde hij haar met zijn lied. Hun huwelijk was echter van korte duur, want Eurydice werd gebeten door een adder en stierf kort nadat ze “ja” had gezegd.
Terneergeslagen reisde Orpheus naar de onderwereld om Hades en Persephone ervan te overtuigen zijn bruid aan hem terug te geven. Toen hij speelde, waren de koning en koningin van de hel ontroerd door zijn lied, en zij stemden erin toe Eurydice weer te laten leven op één voorwaarde: dat Orpheus niet naar haar zou kijken totdat zij beiden veilig terug waren in de wereld van de levenden.
Toen zij uit de onderwereld trokken, begon Orpheus te denken dat het misschien allemaal een truc was, dat de goden hem gewoon voor de gek hielden. Hij weerstond de neiging om terug te kijken, maar bleef twijfelen. Zodra hij terugkeerde naar de levende wereld, draaide Orpheus zich om, net op tijd om Eurydice terug te zien vallen in de duisternis, voor altijd verloren.
Orpheus’ blunder is jouw winst. Je kunt je partner niet 100 procent van de tijd in de gaten houden, dus moet je er maar op vertrouwen dat hij of zij er altijd voor je is.
Pyramus en Thisbe
Pyramus en Thisbe waren ster-gekruiste geliefden, geboren in strijdende families. Hun huizen deelden een gebarsten muur, waardoorheen ze elkaar zoete woordjes toefluisterden. Omdat ze elkaar nooit persoonlijk hadden ontmoet, besloten ze elkaar ’s nachts te ontmoeten bij een moerbeiboom.
Thisbe kwam als eerste naar de ontmoetingsplaats, maar trof daar een leeuwin aan met een recente prooi. Bang, vluchtte Thisbe weg, haar sluier achterlatend. Tegen de tijd dat Pyramus aankwam, waren de leeuwin en het karkas verdwenen, maar het bloed en Thisbe’s sluier waren nog over. In de veronderstelling dat zijn geliefde dood was, wierp Pyramus zich op zijn zwaard. Thisbe keerde terug en vond zijn lichaam liggend onder de moerbeiboom. Gekweld door verdriet doodde ze zichzelf met Pyramus’ zwaard.
Deze duidelijke voorloper van Romeo en Julia zal je meer vertrouwen geven in prille relaties. Ik bedoel, als deze twee bereid waren om voor elkaar te sterven zonder elkaar ooit persoonlijk ontmoet te hebben, hoef je je in ieder geval minder zorgen te maken over het sms’je “Netflix and chill?” aan een nieuwe minnares.
Odysseus en Penelope
Kort na de geboorte van hun zoon, Odysseus liet Penelope thuis achter terwijl hij ging vechten in de Trojaanse oorlog. Toen Odysseus na de 10 jaar durende oorlog echter niet terugkeerde, werd haar huis al snel overgenomen door 108 vrijers. Elke man wilde de rijkdom van Odysseus erven en probeerde Penelope ervan te overtuigen dat haar man dood was.
De slimme vrouw die zij was, wist Penelope de avances van haar vrijers af te weren door erop aan te dringen dat zij een lijkwade moest weven voor haar schoonvader, Laertes. Elke dag sloot ze zich op in haar kamer met een weefgetouw, en elke avond ontrafelde ze een deel van haar werk. Ze hield deze list drie jaar vol voordat Odysseus terugkeerde.
Kleed als een bedelaar en 20 jaar ouder, werd Odysseus alleen herkend door de hond van de familie toen hij terugkwam bij Penelope. Hij vroeg zijn vrouw om onderdak en voedsel, en vroeg haar vervolgens met wie van de vrijers zij van plan was te trouwen. Zij kondigde de mannen aan dat wie de boog van Odysseus kon spannen en een pijl door twaalf bijlen kon schieten, haar echtgenoot zou worden.
Natuurlijk kan alleen Odysseus zelf dit. Toen hij daarin slaagde, onthulde hij zichzelf en ging vervolgens over tot een moordpartij, waarbij hij de 108 mannen afslachtte die de afgelopen tien jaar geen respect hadden getoond voor zijn vrouw en hun huis.
Odysseus en Penelope zijn het machtige paar dat we allemaal wel zouden willen zijn. Als tientallen jaren van liefdevolle toewijding nog niet een van je relatiedoelen was, dan is het dat nu wel.
Iphis en Ianthe
Er was eens een man die zo graag zonen wilde dat hij dreigde alle meisjes die zijn vrouw baarde te doden. Bang voor het leven van haar dochter, deed de vrouw van de man alsof ze een zoon had gebaard. Iphis kreeg van haar vader de naam een jongen te zijn en werd haar hele leven opgevoed als een jongen.
Toen het tijd werd voor Iphis om een vrouw te nemen, regelde haar vader een huwelijk met Ianthe. In de veronderstelling dat haar verloofde een man was, werd Ianthe verliefd. Iphis, op haar beurt, werd verliefd op haar toekomstige bruid. Ze bad voor een oplossing van de situatie, wetende dat ze Ianthe voor altijd zou kunnen verliezen als ze achter de waarheid zou komen. De moeder van Iphis, die vreesde voor de veiligheid van haar dochter, bad ook.
Op haar trouwdag werd Iphis vrouwelijk wakker. Maar op haar tocht door het gangpad, begon ze te veranderen. Gezegend door de goden die de gebeden van zijn moeder hadden gehoord, was Iphis volledig mannelijk toen hij het altaar bereikte. Ianthe werd er niet wijzer van, en de twee genoten van een lang en gelukkig huwelijk.
Soms kan veranderen voor een partner een goede zaak zijn. Soms. En als dat zo is, dan is het verhaal van Iphis en Ianthe een goede keuze om te lezen.
Afbeelding: Oteo, kevinpoh/flickr; Wikimedia Commons (7)