De behandeling van laesies van gedeeltelijke dikte in het gebied van de intergluteale spleet kan vaak een uitdaging zijn voor het zorgteam. Om dit probleem nog ingewikkelder te maken, is er een gebrek aan consensus over de classificatie van laesies die de intergluteale spleet en de vlezige billen aantasten. Recente literatuur ondersteunt het concept dat oppervlakkige huidletsels voornamelijk worden veroorzaakt door vocht en wrijving in plaats van druk. Het is intertrigineuze dermatitis (ITD) en niet incontinentie-geassocieerde dermatitis (IAD) die verantwoordelijk is voor de lineaire breuken in de huid die spontaan ontstaan bij een overhydrateerde huid. Het team van gediplomeerde wondverpleegkundigen van dit grote geïntegreerde gezondheidssysteem zag in dat er een dubbel probleem was met hun huidige protocol voor de behandeling van laesies van de intergluteale spleet. 1) Kosten – Tweemaal daags aanbrengen van een topische zalf die balsem peru, ricinusolie en trypsine (BCT) bevat tegen $48,10 voor een tube van 60/gm. 2) Complicaties – Verhoogde afbraak door vocht met en zonder candidiasis werd waargenomen in de intergluteale spleet
Omdat het team de problemen in verband met de BCT zalf begreep, ging het op zoek naar een klinisch effectief alternatief. Na evaluatie van een hydrofiele pasta op basis van zinkoxide op laesies in de intergluteale spleet voegde het waardeanalyseteam van de instelling de hydrofiele pasta toe aan het wondverzorgingsformularium. De verbandprotocollen werden herschreven en bevatten nu Breng hydrofiele pasta op basis van zinkoxide ter dikte van een dubbeltje, eenmaal per dag en PRN aan op de gluteale spleet. Het gebruik van hydrofiele pasta op basis van zinkoxide, als onderdeel van een uitgebreid wondbehandelingsprogramma, speelde een integrale rol in het terugdringen van de kosten en het verminderen van complicaties in het gebied van de intergluteale spleet.