Limiting Severe Vision Loss.
Agegerelateerde Macula Degeneratie (AMD) is de belangrijkste oorzaak van ernstig gezichtsverlies bij mensen boven de 60 jaar. Hoewel er momenteel geen genezing is, kan de progressie van de ziekte in sommige gevallen worden vertraagd of teruggedrongen.
Wat is de macula?
De macula bevindt zich aan de achterkant van het oog en is het centrum van het netvlies. De macula stelt ons in staat om fijne details te zien, zoals de nummers op een horloge, de kenmerken op iemands gezicht, of de hoeveelheid specerijen die uit een potje gegoten worden. Mensen met maculadegeneratie hebben nog wel perifeer zicht, maar verliezen het vermogen om de details te zien.
Risicofactoren
Risicofactoren voor het krijgen van maculadegeneratie zijn leeftijd (boven de 50), erfelijkheid, roken, overmatig alcoholgebruik, lichte huid en blauwe ogen.
Symptomen
Het eerste teken van maculadegeneratie is het verschijnen van leeftijdsgebonden afzettingen die drusen worden genoemd. Patiënten kunnen vervorming in rechte lijnen opmerken; bijvoorbeeld de stippellijnen in het midden van de weg kunnen krom lijken, of de deurpost kan krom lijken. Als u deze veranderingen in uw gezichtsvermogen opmerkt, of als kleuren er voor elk oog anders uitzien, ga dan onmiddellijk naar uw oogarts voor een evaluatie. Vroegtijdige opsporing is belangrijk voor een doeltreffende behandeling.
Er zijn twee vormen van maculadegeneratie: droge (atrofische) en natte (neovasculaire). Ongeveer 85-95% van de mensen met maculadegeneratie heeft de droge vorm.
Droge AMD
Druppels (vlekken) op de macula die lange tijd aanwezig zijn, kunnen ertoe leiden dat de macula dunner wordt en niet meer werkt. Dit staat bekend als atrofie, en wordt beschouwd als de droge vorm van AMD.
Droge AMD veroorzaakt een langzaam, progressief verlies van het gezichtsvermogen. Er is geen medische of chirurgische behandeling voor droge AMD, maar er zijn veel low-vision hulpmiddelen die kunnen helpen bij het dagelijks leven. Een onderzoek genaamd AREDS concludeerde dat een specifieke samenstelling van vitaminen en mineralen de progressie van de droge vorm van AMD kan vertragen, en in sommige gevallen zelfs de kans op progressie naar de natte vorm kan verminderen. Deze AREDS 2-goedgekeurde supplementen zijn verkrijgbaar bij de meeste apotheken. Mensen met droge maculadegeneratie aan één oog kunnen heel goed functioneren met het centrale zicht van het andere oog. Zelfs in gevallen waar droge AMD beide ogen aantast, is er meestal voldoende perifeer zicht om activiteiten te kunnen blijven doen waarvoor geen fijn zicht nodig is.
De droge vorm van AMD kan overgaan in de natte vorm, die veel ernstiger is. Het is zeer belangrijk dat personen met droge AMD het gezichtsvermogen dagelijks controleren met een Amsler-rooster en eventuele veranderingen aan hun oogarts melden. Er zijn andere methoden voor thuismonitoring beschikbaar gekomen; ForeseeHome is het eerste door de FDA goedgekeurde systeem voor thuismonitoring van patiënten die het risico lopen op gezichtsverlies door natte leeftijdsgebonden maculadegeneratie en het eerste biotelemetrietoestel in de oogheelkunde.
natte AMD
In de natte vorm van AMD groeien abnormale bloedvaten onder de macula en lekken vocht en bloed. Deze abnormale bloedvaten, subretinale neovascularisatie genoemd, kunnen ook het netvlies optillen. 
Wij rekenen met alle huidige behandelingsmedicijnen en -therapieën. Een injectie van een anti-vasculaire endotheliale groeifactor (anti-VEGF) in het oog kan deze vaten afdichten en het verlies van het gezichtsvermogen vertragen. Het kan zelfs het gezichtsvermogen enigszins herstellen. Anti-VEGF-injecties zijn onder meer Lucentis (Ranibizumab, gemaakt door Genentech/Novartis), off-label Avastin (Bevacizumab van Genentech) en Eylea (Aflibercept, VEGF Trap-Eye van Regeneron/Bayer) worden momenteel met groot succes gebruikt. Er wordt steeds onderzoek gedaan naar nieuwere geneesmiddelen om deze positieve resultaten nog te verbeteren
Er wordt steeds onderzoek gedaan naar nieuwere geneesmiddelen om deze positieve resultaten nog te verbeteren. Brolucizumab en abicipar pegol zijn twee nieuwe anti-VEGF-geneesmiddelen die positieve resultaten hebben opgeleverd in fase 2-studies en die momenteel worden getest in fase 3-studies.