Alexander Hamilton was een founding father van de Verenigde Staten, die vocht in de Amerikaanse Revolutieoorlog, hielp bij het opstellen van de Grondwet en diende als eerste secretaris van de schatkist. Hij was de grondlegger en belangrijkste architect van het Amerikaanse financiële systeem.
Hamilton werd geboren op 11 januari in 1755 of 1757 in Charlestown, op het Britse eiland Nevis. Zijn ouders, Rachel Faucette en James Hamilton, waren niet getrouwd toen hij werd geboren. James verliet het gezin in 1766 en Rachel stierf in 1768. Hamilton bracht zijn pubertijd door op het Deense eiland St. Croix. Croix. De plaatselijke bevolking onderkende Hamiltons opmerkelijke intelligentie nadat hij een welsprekende brief had gepubliceerd over een orkaan die het eiland had getroffen, en zamelde geld in om hem naar school te sturen in de Noord-Amerikaanse koloniën van Groot-Brittannië.
Hamilton arriveerde eind 1772 in de koloniën en meldde zich aanvankelijk aan bij het College van New Jersey, maar ging in plaats daarvan naar het King’s College in New York City. In New York werd Hamilton een aanhanger van de koloniale protesten tegen het Britse imperiale beleid. Hij schreef in 1774 en 1775 verschillende pamfletten waarin hij de standpunten van de uitgesproken loyalist Samuel Seabury aanviel. In 1775 oefende Hamilton met een vrijwilligerscompagnie van de militie, en in maart 1776 werd hij kapitein van een artilleriecompagnie. In de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog vocht hij in de slagen van Kip’s Bay, White Plains, Trenton en Princeton.
De jonge kapitein maakte indruk op hoge officieren in het Continentale Leger, en William Alexander (Lord Stirling) vroeg Hamilton zelfs om als zijn militaire adjudant te dienen. Op 25 januari 1777 plaatste de Pennsylvania Evening Post een advertentie: “Kapitein Alexander Hamilton van de New Yorkse artilleriecompagnie kan, door zich tot de drukker van deze krant te wenden, iets vernemen dat in zijn voordeel is. “1 Dit verwees naar het besluit van generaal George Washington om Hamilton uit te nodigen voor zijn militaire staf, wat Hamilton aanvaardde en hem luitenant-kolonel maakte. De volgende vier jaar was Hamilton een van de meest gewaardeerde stafleden van Washington en had hij verschillende verantwoordelijkheden, waaronder het schrijven van brieven aan het Congres, staatspolitici en andere officieren van het Continentale Leger.
Washington en Hamilton from Mount Vernon on Vimeo.
Terwijl hij assistent van Washington was, trouwde Hamilton op 14 december 1780 met Elizabeth Schuyler. Zij was de dochter van Philip Schuyler, die als generaal-majoor in het Continentale Leger had gediend en een van de rijkste mannen van New York was. Hamilton verliet de staf van Washington in maart 1781 na een ruzie met de generaal en uit frustratie over zijn gebrek aan veldcommando. Washington gaf hem uiteindelijk een veldcommando en op 14 oktober 1781 leidde Hamilton de succesvolle aanval op Redoubt 10 tijdens het Beleg van Yorktown, wat bijdroeg aan de overgave van Generaal Lord Charles Cornwallis.
Na Yorktown werd Hamilton door New York gekozen als afgevaardigde naar het Confederatiecongres in 1782. Als lid van het Congres maakte hij deel uit van een nationalistische factie die probeerde de ontevredenheid onder officieren over de lonen te gebruiken om het Congres en de staten bang te maken voor de goedkeuring van een amendement dat het Congres toeliet import te belasten. Sommige officieren bivakkeerden in Newburgh, New York, en riepen op tot geweld tegen het Congres, en alleen een persoonlijk pleidooi van Washington kon de zogenaamde Newburgh Conspiracy de kop indrukken. Na dit incident waarschuwde Washington Hamilton dat “het leger een gevaarlijk instrument is om mee te spelen. “2
Hamilton was een van New Yorks afgevaardigden naar de Constitutionele Conventie in Philadelphia in 1787, en stelde voor dat senatoren en de uitvoerende macht voor het leven zouden dienen, en dat de uitvoerende macht een absoluut vetorecht zou hebben. Hoewel zijn voorstellen niet volledig werden aangenomen, voerde Hamilton een hartstochtelijke campagne voor de grondwet. Hij schreef samen met James Madison en John Jay de Federalist Papers ter ondersteuning van de ratificatie, en schreef het merendeel van de essays. Hamilton was ook afgevaardigde in de New Yorkse ratificatieconventie in Poughkeepsie in de zomer van 1788, en hielp het grotendeels antifederalistische New York ervan te overtuigen de nieuwe grondwet te ratificeren.
Nadat George Washington in 1789 tot eerste president van de natie werd verkozen, benoemde hij Hamilton tot secretaris van de schatkist. Hamilton wilde een stabiele financiële basis voor de natie creëren en de macht van de centrale regering vergroten. Hij drong erop aan dat de nationale regering de staatsschulden zou overnemen, waardoor de schuldeisers zich aan de federale regering zouden binden. Minister van Buitenlandse Zaken Thomas Jefferson en volksvertegenwoordiger James Madison verzetten zich tegen dit plan en hielpen het alleen door het Congres te loodsen toen Hamilton instemde met een permanente locatie voor de hoofdstad van het land langs de rivier de Potomac. Hamilton maakte van de First Bank of the United States een belangrijk onderdeel van zijn financiële plan. Naar het voorbeeld van de Bank of England zou de bank overheidsfondsen aanhouden, leningen verstrekken aan de regering, geld verschaffen en het liquide kapitaal verhogen om de economische groei te bevorderen. Hamiltons tegenstanders, Jefferson en Madison voorop, vonden dat zijn beleid de centrale regering gevaarlijk macht gaf en de rijken bevoordeelde boven de boeren. Na verloop van tijd werden Hamilton en Jefferson de leiders van respectievelijk de Federalistische en de Democratisch-Republikeinse partij. Jefferson en Hamilton waren het ook oneens over hun buitenlands beleid. Na het uitbreken van de oorlog tussen Groot-Brittannië en Frankrijk in 1793, was Hamilton voorstander van Washington’s Neutraliteitsproclamatie, waar Jefferson tegen was. Jefferson nam in december 1793 ontslag, gefrustreerd door het feit dat Washington meestal de kant van Hamilton koos. In 1794 hielp Hamilton de Whiskey Rebellion de kop in te drukken, en in januari 1795 nam hij ontslag uit zijn kabinet.
Hamilton bleef politiek actief na zijn vertrek uit het kabinet, en hielp bij het opstellen van Washingtons Farewell Address in 1796. Washington werd in 1798 uit zijn ambt ontheven om een Voorlopig Leger te leiden, toen oorlog met Frankrijk dreigde. De ouder wordende Washington drong erop aan dat Hamilton zijn tweede man zou worden, waarbij hij opmerkte: “Ik weet niet waar een bekwamere keuze zou kunnen worden gemaakt. “3 Na de dood van Washington in december 1799 was Hamilton korte tijd de hoogste officier in het leger, tot hij het jaar daarop de dienst verliet.
Toen Thomas Jefferson bij de verkiezingen van 1800 electoraal gelijk eindigde met Aaron Burr, wilden sommige Federalistische Congresleden Burr de verkiezing geven. Hamilton vond dat Jefferson de voorkeur verdiende boven Burr, en schreef naar de Federalisten om hen te smeken Jefferson te steunen. In een brief zei hij dat Burr “een man was van extreme en onregelmatige ambitie; dat hij zo zelfzuchtig was dat hij alle sociale genegenheid uitsloot” en hij voegde eraan toe “dat hij in werkelijkheid minder bekwaam is dan Jefferson”.4 Hamilton hielp de impasse in het Congres te doorbreken en Jefferson werd verkozen. Tijdens de gouverneursverkiezingen van 1804 in New York publiceerde de Albany Register een brief waarin stond dat Hamilton Aaron Burr, een van de kandidaten, beledigd had tijdens een privé-diner. Burr verloor de verkiezing en nadat hij Hamilton had geconfronteerd met de gerapporteerde laster, daagde hij hem uit voor een duel. Op 11 juli 1804 verwondde Burr Hamilton dodelijk in Weehawken, New Jersey, en Hamilton stierf de volgende dag. Eliza overleefde haar man met vijftig jaar, ze overleed in 1854.
Heden ten dage wordt Hamilton erkend voor zijn rol in het creëren van Amerika’s financiële systeem, en zijn portret staat op het tien-dollarbiljet. Hij kreeg nieuwe bekendheid in 2015 met de Broadway-productie Hamilton, een Tony Award-winnende musical over zijn inspirerende opkomst.
Kieran J. O’Keefe
George Washington University
Noten:
1. Pennsylvania Evening Post, 25 januari 1777.
2. “Aan Alexander Hamilton van George Washington, 4 april 1783,” Founders Online, Nationaal Archief.
3. “Van George Washington aan Henry Knox, 16 juli 1798,” Founders Online, Nationaal Archief.
4. “Van Alexander Hamilton aan James A. Bayard, 16 januari 1801,” Founders Online, Nationaal Archief.
Bibliografie:
Borden, Morton. Partijen en politiek in de Vroege Republiek: 1789-1815. Arlington Heights, IL: AHM Publishing, 1967.
Chernow, Ron. Alexander Hamilton. New York: The Penguin Press, 2004.
Harper, John Lamberton. American Machiavelli: Alexander Hamilton and the Origins of U.S. Foreign Policy. New York: Cambridge University Press, 2004.
McDonald, Forrrest. Alexander Hamilton: A Biography. New York: W.W. Norton, 1979.
Miller, John C. Alexander Hamilton: Portret in paradox. New York: Harper, 1959.