Volgens de United States National Library of Medicine is een toeval:
‘…de lichamelijke bevindingen of veranderingen in gedrag die optreden na een episode van abnormale elektrische activiteit in de hersenen.’ (zie deze pagina voor meer)
In niet-medische termen betekent dit dat een aanval het plotselinge fysieke resultaat is (de symptomen die je kunt zien) van abnormale elektrische activiteit in de hersenen.
Als je denkt aan ‘aanval’ denk je misschien ook aan ‘epilepsie’ (de meeste mensen doen dat).
Je zou ook kunnen denken dat een aanval hetzelfde is als een stuiptrekking (opnieuw weten de meeste mensen niet dat er een verschil is). Maar niet alle aanvallen worden veroorzaakt door epilepsie.
Convulsies zijn het resultaat van snel samentrekken en ontspannen van spieren, waardoor het lichaam schudt, beeft of zelfs krampachtig beweegt.
Hoewel willekeurige elektrische hersenactiviteit convulsies kan uitlokken, hebben niet alle aanvallen dit type spierreactie.
Het is niet altijd gemakkelijk om een aanval te herkennen als u er een ziet, omdat ze een aantal verschillende symptomen kunnen hebben en lang kunnen duren.
- Stadium van de aanval
- Het pre-Ictale stadium
- Het Ictale stadium
- De Post-Ictale Fase
- Wat veroorzaakt aanvalsverschijnselen bij oudere honden?
- Leveraandoening
- Kanker
- Nierziekte
- Trauma of letsel
- Diabetes
- Thyroid Imbalance – Hypothyroidism
- Hypoglycemia
- Bijwerking van medicijnen
- Environmental Toxins
- Wat te doen als uw senior hond een aanval heeft
- Houd hem gezelschap
- Neem uw hand niet in de buurt van zijn mond
- Maak aantekeningen & Bel uw dierenarts
- Behandeling van aanvallen bij oudere honden
- Aandoeningen die lijken op een aanval, maar het niet zijn
- Andere oorzaken van epileptische aanvallen bij honden van alle leeftijden
Stadium van de aanval
De aanvallen hebben vaak drie ‘fasen’ of stadia.
De eerste twee kunnen minuten, uren of zelfs langer duren.
De meest acute fase, de aanval zelf, kan variëren van een ‘hersenpanne’ die een seconde of twee duurt, tot een volledige stuiptrekking waarbij de hond het bewustzijn verliest.
Hoewel het op dat moment een eeuwigheid lijkt, duren de meeste aanvallen bij honden slechts tussen de 30 seconden en 2 minuten.
Het is ongebruikelijk dat een aanval langer dan 5 minuten duurt, maar als dat toch gebeurt, moet u onmiddellijk hulp van een dierenarts inroepen, want een langdurige aanval kan ernstige complicaties veroorzaken, zelfs de dood.
Als uw hond één aanval heeft, is het heel gewoon dat hij er nog meer krijgt.
Dit komt doordat de oorzaak van de aanval leidt tot veranderingen en elektrische storingen in de hersenen die pas na enige tijd tot rust komen.
Laat uw hond na een aanval zo snel mogelijk onderzoeken door uw dierenarts om te proberen te voorkomen dat hij er nog meer krijgt, en om de oorspronkelijke oorzaak te vinden.
Het pre-Ictale stadium
Dit kan zich uiten in een verandering in gedrag of houding.
Verschijnt angstig of angstig, of ongewone agressie, uw hond kan zich willen verstoppen/slapen of zich aan u vastklampen.
Uw hond is zich er waarschijnlijk van bewust dat er iets ‘vreemds’ aan de hand is.
Het omvat ook de ‘Aura’-fase, het beginstadium van de aanval zelf.
Sommige honden huilen, janken, ijsberen of kwijlen.
Hij kan zijn coördinatie of evenwicht een beetje zijn kwijtgeraakt
Het Ictale stadium
Dit is het ‘actieve’ stadium en het is wanneer uw oudere hond de meest ernstige aanvalsverschijnselen gaat vertonen.
Bij de lichtere aanvallen kan Fido een tijdje ‘weggedoezeld’ lijken, of lijkt hij verward/verdwaasd of gewoon ‘out-of-it’.
Meerdere symptomen (ook wel bekend als een partiële aanval of ‘petit-mal’) kunnen bestaan uit stuiptrekken, schokkerige bewegingen, grommen of snauwen. Hij lijkt niet te weten waar hij is of wie u bent.
In het ergste geval kan hij een volledige stuiptrekking krijgen en niet meer in staat zijn de bewegingen van zijn lichaam te controleren. Dit wordt vaak een ‘grand-mal’ aanval genoemd.
De meest voorkomende symptomen van een volledige aanval bij oudere honden zijn kwijlen, tandenknarsen, hevige spierkrampen, schrapende of rennende bewegingen van zijn poten, verlies van de controle over blaas en darmen.
De Post-Ictale Fase
Dit is als het ware de ‘herstelfase’.
En hoewel uw hond de symptomen van een aanval niet meer vertoont, ondervinden zijn lichaam en hersenen nog wel een aantal belangrijke nawerkingen.
Hij zal waarschijnlijk wiebelig zijn en zijn coördinatie zal ‘uit’ zijn.
Veel honden zijn zwak, verward en duizelig.
Sommige zullen slaperig of lusteloos zijn.
Deze fase kan een paar minuten duren, maar ook een paar uur.
Er hangt veel af van hoe ernstig de Ictale fase was.
Het soort aanvalsverschijnselen dat uw oudere hond heeft, hangt samen met de oorzaak van het probleem, dus laten we daar nu eens naar kijken.
Wat veroorzaakt aanvalsverschijnselen bij oudere honden?
Hoewel epilepsie de belangrijkste oorzaak is van aanvallen bij jongere honden (die jonger zijn dan vijf jaar), verandert dat bij senior honden.
Er gebeurt veel in het lichaam van uw oudere hond, en het verouderingsproces eist zijn tol.
Dit kan leiden tot een heleboel verschillende gezondheidsproblemen en aandoeningen, waarvan sommige aanvallen kunnen veroorzaken.
Gezondheidsproblemen die aanvallen bij oudere honden kunnen veroorzaken zijn onder andere:
Leveraandoening
Als uw senior hond een leveraandoening heeft, of in leverfalen verkeert, is het mogelijk dat dit aanvallen bij hem veroorzaakt.
Maar er zijn nog veel meer symptomen van leverproblemen die zich waarschijnlijk eerder zullen openbaren dan een aanval.
De eerste is meestal een gebrek aan eetlust (maar dit kan natuurlijk door heel veel andere dingen worden veroorzaakt!).
Ook buikzwelling, spijsverteringsstoornissen (braken, diarree of constipatie), donkeroranje urine en een gele tint op de huid, het tandvlees en de slijmvliezen zijn symptomen van leverproblemen.
Andere symptomen van hersenproblemen die worden veroorzaakt door de ophoping van giftige stoffen in het bloed zijn zwakte, slechte coördinatie, persoonlijkheidsveranderingen en lusteloosheid.
Deze zullen waarschijnlijk ook duidelijk zijn lang voordat het risico op een aanval optreedt.
Kanker
Tumoren (ook bekend als Neoplasia) komen veel vaker voor bij senior honden dan bij jongere.
Sommige tumoren zijn goedaardig, andere kankerachtig.
Een hersentumor kan aanvallen veroorzaken, evenals andere neurologische symptomen.
Een kanker die in een ander deel van het lichaam begint, kan uitzaaien (metastaseren) naar andere delen van het lichaam van uw hond, waaronder de hersenen, en soortgelijke problemen veroorzaken.
Omdat kanker zoveel verschillende organen en systemen aantast, kan ik de symptomen hier niet behandelen. Maar soms kunnen aanvallen het gevolg zijn van een tumor.
Nierziekte
Als uw oudere hond een nierziekte of nierfalen heeft, hopen gifstoffen zich op in zijn bloedbaan en kunnen ze niet worden uitgescheiden zoals normaal het geval zou zijn.
Deze ophoping van gifstoffen in de nieren kan aanvallen veroorzaken bij senior honden, maar het is vrij zeldzaam.
Andere symptomen zijn veel waarschijnlijker om zich eerst te vertonen. Zoals toegenomen dorst en urineren, lusteloosheid, gewichtsverlies en spijsverteringsstoornissen.
Aanvallen of een coma komen meestal pas voor als de ziekte al vergevorderd is.
Trauma of letsel
Een letsel aan de hersenen kan bij honden van elke leeftijd een aanval veroorzaken.
Eldere honden zijn gevoeliger voor vallen dan jongere, en een val van een paar treden met een klap op het hoofd tot gevolg kan hersenletsel of een bloeding veroorzaken.
Als uw hond tekenen van ziekte, beroerte of toevallen vertoont na een val of verwonding (zelfs als u hem zijn hoofd niet hebt zien stoten), laat hem dan onmiddellijk onderzoeken door een dierenarts.
Diabetes
Hoewel diabetes zelf geen aanvallen veroorzaakt, kunnen ze wel een indirect gevolg zijn van deze ziekte.
Dit komt omdat als uw oudere hond wordt behandeld met insuline voor zijn diabetes, hij een aanval kan krijgen als hij hypoglykemie ontwikkelt als gevolg van het per ongeluk toegediend krijgen van te veel van het.
Thyroid Imbalance – Hypothyroidism
Low thyroid function, also known as Hypothyroidism can cause epilepsy and seizures in dogs.
An under active thyroid causes a slowing down of metabolism. Older dogs tend to have this occur anyway, even without thyroid issues, but it can be a factor.
Most dogs who develop hypothyroidism will do so somewhere between middle age and old age, when they’re somewhere between four to ten years old.
It’s also more common in medium to large/extra large dogs.
Hypothyroidism is most often caused by an autoimmune condition, or as a result of a genetic (hereditary) predisposition.
Although seizures can be one of the most serious symptoms of Hypothyroidism, earlier symptoms can include:
- Obesity
- Lethargy
- Muscle weakness
- Head tilt
- Erratic mood changes
- Hair loss
- Darkening pigment on the skin
- Thickened skin
Hypoglycemia
Hypoglycemia happens when your dog’s blood sugar plummets.
Every brain needs glucose in order to function properly, and if the supply of that drops seizures can happen.
This condition is most often seen in small or tiny breeds (and puppies) as they have more difficulty regulating their blood sugar levels.
Seizures or coma are the most severe results of hypoglycemia, other signs can usually be seen first.
These can include:
- Lethargy
- Loss of co-ordination
- Trembling
- Restlessness
- Head tilt
- Collapse
If your older dog is having a seizure and you are fairly sure hypoglycemia is to blame, you can try rubbing some Karo syrup (or ice cream – NOT chocolate flavor) onto his gums in an effort to raise blood sugar.
Don’t try to put the syrup/ice cream/your fingers inside his mouth, that’s dangerous for you both.
Als uw hond geen klein ras is, en regelmatig en normaal eet, dan is hypoglykemie geen waarschijnlijke boosdoener.
Als u dicht bij de bek van uw hond gaat staan als hij een aanval heeft, loopt u het risico gebeten te worden, dus u moet er alleen voor zorgen dat het helpt.
Bijwerking van medicijnen
Alle medicijnen (en in mindere mate ook natuurlijke middelen) kunnen bijwerkingen hebben.
Velen zijn mild en kunnen bestaan uit braken, diarree en verminderde eetlust.
Andere ernstige reacties komen minder vaak voor, maar komen zeker wel voor.
Aanvallen bij honden kunnen een vrij zeldzame, maar ernstige, bijwerking zijn van bepaalde medicijnen.
Medicijnen die aanvallen bij honden kunnen veroorzaken zijn onder andere:
- Carprofen (het actieve ingrediënt in Rimadyl)
- Vlekken- en tekenpreventiva
- Vaccinaties
- Sommige antibiotica (bijv. Flouroquinlones, Metronidazole and Procaine Penicillin G)
- Heartworm medications
Environmental Toxins
There are several things in our dog’s environment that can potentially cause seizures.
These include:
- Rodent poison
- Antifreeze
- Insecticides
- Garden weedkiller
- Insect poisons
- Lead paint
- Black mold
You may not even know that things like black mold, or lead paint are in your home.
If your dog has unexplained seizures, having your ductwork and heat/ac and any old paintwork checked out is a good idea.
Blood tests can determine lead levels too.
Both of these things can affect human health as well.
Wat te doen als uw senior hond een aanval heeft
Natuurlijk zult u bang zijn, zelfs in paniek, als uw senior hond een aanval heeft, maar het is belangrijk om kalm te blijven.
Het zal hem niet helpen als u ook in een staat bent!
Veel aanvallen bij oudere honden zijn zo kort dat ze voorbij zijn voordat u er erg in hebt, althans de eerste keer.
Hier volgt wat dierenartsen aanraden dat u moet doen (en niet moet doen):
Houd hem gezelschap
Ook al kan uw hond u misschien niet op de normale manier horen of zien, hij kan gekalmeerd en getroost worden omdat hij zich op een bepaald niveau bewust is van uw aanwezigheid.
Talk tegen hem met een lage, zachte en kalmerende stem kan ook helpen.
Als hij geen grote hond is die rondscharrelt, kan zachtjes aanraken of aaien hem geruststellen.
Maar als hij in de greep is van sterke spierkrampen (zelfs als hij een kleine hond is), kom dan niet te dichtbij als er een kans is dat u gewond raakt.
Neem uw hand niet in de buurt van zijn mond
Net als bij mensen die een aanval hebben, is het geen goed idee om te proberen uw hand in zijn mond te steken om te voorkomen dat hij ‘zichzelf bijt’ of ‘zijn tong inslikt’.
De spierkrampen zullen ZEER sterk zijn, je zult niet in staat zijn zijn kaken uit elkaar te trekken, en je loopt het risico gebeten te worden… hard.
Natuurlijk zou je hond je niet expres bijten, maar in de greep van een aanval heeft hij geen controle over zijn lichaamsfuncties/bewegingen.
Zelfs in een petit-mal of kleine aanval, zou hij kunnen knakken of bijten in zijn verwarring, of uit angst of bezorgdheid.
Maak aantekeningen & Bel uw dierenarts
Als uw oudere hond een aanval heeft, zult u waarschijnlijk bezorgd en bang zijn en niet zeker weten wat u moet doen… maar probeer uw verstand erbij te houden.
Hoe meer details u zich kunt herinneren over wat er gebeurt, hoe makkelijker het voor uw dierenarts zal zijn om uit te zoeken wat er aan de hand is.
U zult waarschijnlijk geen pen en notitieboekje bij de hand hebben, maar zodra uw hond is hersteld en veilig is, noteer dan wat u zich kunt herinneren over de aanval, de periode die eraan voorafging en zijn herstel.
Maak een notitie van –
- De activiteiten van uw hond voor de aanval
- Hun gedrag vlak ervoor
- De symptomen die hij tijdens de aanval vertoonde
- Hoe lang het duurde
- Hoe hij was tijdens de herstelperiode & hoelang dat duurde
Of dit is niet zijn eerste aanval, en uw dierenarts u iets anders heeft verteld, is het belangrijk dat u uw dierenarts belt zodra de aanval voorbij is en uw hond weer is opgeknapt.
Als de aanval langer dan 5 minuten duurt, moet u NOODHULP INROEPEN, ongeacht of het zijn eerste aanval is of niet.
Behandeling van aanvallen bij oudere honden
Wanneer jongere honden aanvallen hebben, is de meest waarschijnlijke oorzaak een aandoening die epilepsie wordt genoemd, maar bij oudere honden is dit vaak niet het geval.
Omdat epileptische aanvallen bij oudere honden hoogstwaarschijnlijk worden veroorzaakt door een onderliggende gezondheidsprobleem, moet uw dierenarts eerst uitzoeken wat dat probleem is voordat hij met de behandeling begint.
Als dat probleem eenmaal is aangepakt, zou er een einde moeten komen aan de aanvallen.
Als de behandeling waarschijnlijk enige tijd in beslag zal nemen, kan uw dierenarts misschien medicijnen voorschrijven die de aanvallen onder controle houden.
Of in ieder geval de hevigheid ervan verminderen, totdat de andere behandeling effect heeft.
Alle honden zijn verschillend, uw dierenarts is de allerbeste persoon om eventuele vragen te beantwoorden en u beiden gerust te stellen.
Aandoeningen die lijken op een aanval, maar het niet zijn
Er zijn een paar verschillende aandoeningen die ervoor kunnen zorgen dat het lijkt alsof uw hond een aanval heeft, ook al is dat niet zo.
Een veel voorkomend gezondheidsprobleem bij oudere honden, Old Dog Vestibular Disease genaamd, veroorzaakt zeer plotselinge, dramatische symptomen die kunnen worden verward met de vroege stadia van een aanval, of een lichte aanval.
Een TIA (Transient Isechemic Stroke) is een soort mini-beroerte en doet zich voor wanneer er een verminderde bloedstroom naar de hersenen is. Meestal als gevolg van een bloedstolsel. Het is meestal van korte duur, maar de symptomen van een TIA kunnen Vestibulaire Ziekte, of een aanval nabootsen.
Een ernstige oorontsteking kan evenwichts- en coördinatieverlies veroorzaken, en soms de zenuwen aantasten die de gezichtsbewegingen regelen.
Een onregelmatige hartslag kan zwakte, duizeligheid, coördinatieverlies en flauwvallen (bewustzijnsverlies) veroorzaken.
Zelfs een zeer heftige allergische reactie kan vreemd gedrag, evenwichtsverlies, ademhalingsmoeilijkheden en zelfs bewustzijnsverlies veroorzaken.
Andere oorzaken van epileptische aanvallen bij honden van alle leeftijden
Er zijn tal van andere aandoeningen en problemen die bij honden van alle leeftijden een epileptische aanval kunnen veroorzaken.
Epilepsie is natuurlijk nummer één, maar andere zijn o.a…..
Distemper, hondsdolheid, hypoglykemie, laag calciumgehalte, vergiftiging, hitteberoerte, allergische reactie, parasieten zoals hartworm of teken (ziekte van Lyme), hersenletsel, infectie of ontsteking.
Sommige rassen hebben meer kans op epileptische aanvallen door aangeboren problemen, de vorm van hun schedel, of gewoon omdat ze er aanleg voor hebben. Hiertoe behoren onder meer Belgische adelaars, Belgische Teruverens, Boxers, Chihuahua’s, Cocker Spaniels, Collies, Teckels, Keeshonden en Duitse Herders.