Doel: Anastomotische lekken behoren tot de meest gevreesde complicaties na colorectale chirurgie. Problemen met definities en het retrospectieve karakter van eerdere analyses zijn echter belangrijke beperkingen geweest. Wij hebben getracht een prospectieve database te gebruiken om de ware incidentie en presentatie van anastomotische lekkage na intestinale anastomose te definiëren.
Methoden: Een prospectieve database van twee colorectale chirurgen werd beoordeeld over een periode van 10 jaar (1995-2004). De incidentie van lekkage per operatieplaats, tijdstip van diagnose, methode van detectie, en behandeling werd genoteerd. Complicaties werden prospectief ingevoerd door een nurse practitioner die direct betrokken was bij de patiëntenzorg. Gestandaardiseerde criteria voor diagnose werden gebruikt. Een logistisch regressiemodel werd gebruikt om statistische variatie te onderscheiden.
Resultaten: In totaal ondergingen 1223 patiënten een resectie en anastomose tijdens de studieperiode. De gemiddelde leeftijd was 59,1 jaar. Lekkage trad op bij 33 patiënten (2,7%). De diagnose werd gemiddeld na 12,7 dagen postoperatief gesteld, waarvan vier na 30 dagen (12,1%). Er was geen verschil in het lekpercentage per chirurg (3,6% vs. 2,2%; P = 0,08). Het lekpercentage was vergelijkbaar per operatieplaats, behalve voor een duidelijk verhoogd lekpercentage bij ileorectale anastomose (P = 0,001). Twaalf lekken werden klinisch gediagnosticeerd tegenover 21 radiografisch. Contrast klysma identificeerde slechts 4 van de 10 lekken correct, terwijl CT 17 van de 19 lekken correct identificeerde. Bij 14 van de 33 (42%) patiënten werd het lek pas na heropname vastgesteld. Vijftien patiënten hadden een fecale omleiding nodig, terwijl 18 niet-operatief konden worden behandeld.
Conclusies: Anastomotische lekken worden vaak laat in de postoperatieve periode gediagnosticeerd en vaak na het eerste ziekenhuisontslag, wat het belang van prospectieve gegevensinvoer en adequate follow-up benadrukt. CT-scan is de voorkeursdiagnostische modaliteit wanneer beeldvorming vereist is. Meer dan de helft van de lekken kan worden behandeld zonder fecale omleiding.