Het vroegst bekende gebruik van de naam in nederzettingen was de huidige Noord-Jordaanse stad Irbid, die in de oudheid bekend stond als Arabella of Arbela (Άρβηλα in het Oudgrieks). Wat persoonsnamen betreft, werd de naam voor het eerst gebruikt voor Arabella de Leuchars (ca. 1135-1203), een kleindochter van de Schotse koning Willem de Leeuw. Het vroegste Engelse gebruik was de kleindochter van Arabella de Leuchars, Arabella de Quincy (ca. 1186-1258), de dochter van Saer de Quincy, 1e graaf van Winchester.
Typisch voor middeleeuwse dragers van de naam, zijn deze beide Arabellas ook gedocumenteerd als Orabel en Orabilia, en in documenten die namen latiniseren als Orabilis. Een Latijnse constructie die orare met ābilis suffixeert, interpreteert de betekenis van de naam als “tot gebed geneigd” of “smekend”. Orabilis is voorgesteld als de stam van de naam Arabella en haar varianten.
Hoewel, Orabilis kan een puur speculatieve gelatiniseerde vorm zijn geweest, in plaats van de ware stam van Arabella. Het gebruik ervan, dat lange tijd beperkt is gebleven tot Groot-Brittannië zonder dat er elders duidelijk een equivalent in gebruik was, zou pleiten voor een Britse oorsprong, zoals het Keltische òr a bheul “gouden mond”, of het Schotse equivalent van Bel-óir, het Ierse epitheton voor de heilige Gregorius de Grote.
Een andere theorie suggereert dat de naam Arabella, net als de naam Annabel, een Schotse ontwikkeling is van Amabel, waarvan de uiteindelijke stam het Latijnse amabilis (beminnelijk) is, en dat de naam via Frankrijk naar Groot-Brittannië is overgegaan.
De eerste opvallende Engelse draagster van de naam was koninklijke pretendente Arabella Stuart (1575-1615), ook wel Arbella genoemd, een achterkleindochter van Margaret Tudor. De naam Arabella bleef zeldzaam in Engeland totdat de Restauratie een mode inluidde voor sierlijke namen.
Arabella Fermor (1696-1737) was een gevierde Londense schone, die het meest bekend werd als de heldin van Alexander Pope’s 1712 gedicht The Rape of the Lock, onder de naam “Belinda”. Pope introduceerde de 1717 editie van dit gedicht met een opdracht van “To Mrs Arabella Fermor”.
Arabella bleef redelijk populair in het Georgiaanse en Victoriaanse Groot-Brittannië. Aan het eind van de jaren 1800 begon het gebruik af te nemen en in de jaren 1940 werd een dieptepunt bereikt, toen er slechts 15 geboorten met die naam werden geregistreerd. De naam heeft een gestage opleving gezien sinds de jaren 1990, en bereikte #95 in Engeland en Wales in 2015.
Ondanks het potentieel om te worden gewaardeerd als een “erfgoed naam”, zoals het was de naam van het vlaggenschip van de Winthrop Vloot (zie Arbella), was Arabella niet zo populair in de Verenigde Staten. Een zeldzame prominente Amerikaanse drager van de naam was Arabella Mansfield (née Babb) (1846-1911), de eerste vrouw die slaagde voor een Amerikaans examen in de balie: Mansfields geboortenaam was Belle Aurelia Babb, maar zij begon Arabella als haar voornaam te gebruiken in haar eerste jaar rechtenstudie in 1862.
Arabella stond in de Top 1000 van meest gegeven namen voor Amerikaanse pasgeboren meisjes in de jaren 1880, met een mediaan van de jaarlijkse tellingen van dat decennium op #969. Arabella werd vervolgens steeds zeldzamer in de Verenigde Staten, tot een Top 1000 re-entry op de telling van de meest gegeven namen voor Amerikaanse pasgeboren meisjes voor het jaar 2006, waarin het gerangschikt op # 653: De naam is blijven winnen gunst, ranking op de telling van de meest gegeven namen voor Amerikaanse pasgeboren meisjes voor het jaar 2014 op #174.