A Deacon, naturally
Honoring Palmer
Arnold Palmer (center) poses with two other athletes who starred at Wake Forest: Riley Skinner (left) and Chris Paul.
In a reception on Oct. 16, Wake Forest named its newly renovated golf complex in honor of Palmer. Read more “
- See the Golf Channel’s report “
- See a photo gallery of the weekend “
- Audio: Introduction (9:15) |Palmer’s speech (18:23)
- Learn more about the complex “
- View the event program “
- Share your thoughts about Palmer in our guestbook “
- News Coverage: wakeforestsports.com | WFMY |
Winston-Salem Journal | WRAL
Wake Forest has honored Palmer in other ways:
- Distinguished Alumni Award (1962)
- Honorary doctor of laws degree (1970)
- Athletics Hall of Fame (1970)
- Palmer Residence Hall (1982)
- Commencement speaker (2005)
- Honorary Orange Bowl captain (2006)
Palmer heeft nog vele andere onderscheidingen gekregen, waaronder:
- Palmer is de enige sportpersoon die elk van de hoogste onderscheidingen van de regering heeft ontvangen: Congressional Gold Medal, National Sports Award en Presidential Medal of Freedom.
- Palmer was nr. 25 op de lijst van de NCAA’s “100 Meest Invloedrijke Student-Athletes,” uitgebracht in 2006.
- Palmer is lid van vele hall of fames, waaronder World Golf, American Golf en PGA.
- In 1960 won hij zowel de Hickok Professional Athlete of the Year als Sports Illustrated Sportsman of the Year awards.
- Hij werd door de Associated Press uitgeroepen tot “The Athlete of the Decade” voor de jaren ’60.
By Tucker Mitchell
gepubliceerd in Wake Forest Magazine
Fall 2009, ter viering van Palmer’s 80ste verjaardag
De “officiële” versie is dat het allemaal gewoon een speling van het lot was. Wake Forest College had een grote aanwinst binnengehaald voor wat toen nog een heel klein intercollegiaal golfprogramma was. Buddy Worsham, wiens oudere broer Lew de U.S. Open had gewonnen, zou naar Wake Forest komen met een sportbeurs.
Maar voordat het pact kon worden gesloten, had Worsham nog een laatste verzoek. Zou een goede vriend met hem mee kunnen komen? “Kan hij golfen?” vroeg Jim Weaver, de atletiek directeur van de Deacons in die tijd. En wat bleek, Arnold Palmer kon dat.
Palmer wordt op 10 september 80 jaar, en zijn band met Wake Forest kon niet sterker zijn.
“Ik heb al sinds mijn studententijd een liefdesrelatie met Wake Forest, maar pas vele jaren later realiseerde ik me wat ik in Wake Forest echt had geleerd, zowel in als buiten het klaslokaal, over de betekenis van een productief en zinvol leven,” zei Palmer in zijn commencement address voor afgestudeerden van Wake Forest in 2005.
Deel uw gedachten en herinneringen over Palmer in ons gastenboek”
Toen hij in de herfst van 1948 op de Old Campus arriveerde, lanceerde Palmer tegelijkertijd een collegiale golfdynastie en een van de grootste carrières die de golfsport ooit heeft gekend. Hij werd Wake Forest’s eerste individuele NCAA kampioen in 1949, en was daarna weer de NCAA individuele medaillewinnaar in 1950. In 1953 werd hij de eerste ACC-kampioen en een jaar later won hij het U.S. Amateur Championship voordat hij professioneel werd.
Zijn duizelingwekkende boog over de met tradities doordrenkte golfhemel was meer dan een carrière. Het was een volwaardig fenomeen. Ja, hij was een geweldige speler, goed genoeg om 92 keer wereldwijd te winnen in een professionele carrière die nu 55 jaar duurt (hij speelt nog steeds een paar toernooien). Hij won zeven majors, waaronder vier Masters, en speelde in zes Ryder Cup-teams, waarvan hij er twee aanvoerde. Maar wat hem zo bijzonder maakte, was dat hij niet alleen een goede golfer was; hij overstijgde het spel om een iconische figuur te worden.
Golffans en niet-golffans waren gefascineerd door zijn agressieve speelstijl, zijn gracieuze persoonlijkheid en zijn “common touch”. Hij was toevallig ook een zorgzaam en attent persoon, wiens daden van willekeurige vriendelijkheid zo talrijk waren dat ze op een gegeven moment helemaal niet meer willekeurig leken. Hij kwam uit een arbeidersgezin en vergat nooit zijn afkomst. De mensen bewonderden en aanbaden hem en volgden hem over alle golfbanen in het land in dermate grote menigten dat ze vaak werden aangeduid als “Arnie’s leger.”
Wist u dat?
Arnold Palmer (links) en zijn beste vriend, Buddy Worsham (rechts), onder het toeziend oog van hun coach, Johnny Johnston.
- Na de dood van zijn goede vriend “Buddy” Worsham trok Palmer zich als laatstejaars terug om drie jaar bij de kustwacht door te brengen voordat hij terugkeerde naar Wake Forest. In 2009 eerde de Amerikaanse marine hem met haar “Lone Sailor Award.”
- Als student was Palmer lid van de Omicron Delta Kappa leadership honor society en de ROTC Cadet Association.
- Palmer houdt van de luchtvaart en is eigenaar van een Cessna Citation X.
- Tot zijn vele liefdadigheidsactiviteiten, Palmer diende als de ere-nationale voorzitter van de March of Dimes Birth Defects Foundation gedurende 20 jaar.
- Vele familieleden van Palmer zijn in zijn Wake Forest voetsporen getreden: neef Deken Palmer (’99), kleindochter Emily Schneider (’03) en schoonzoon Chris Schneider (’03, MSA ’04)
- Vele van de klokken van de Wake Forest Beiaard zijn voorzien van inscripties, en de Bes-klok wordt officieus de “Arnold Palmer Klok” genoemd. Zijn citaat luidt: “Ik vier de prestaties van de Deacons op de speelvelden: winnende manden, homeruns en touchdowns, lange drives en korte putts.”
Heden ten dage is hij nog even actief als vroeger, staat hij aan het hoofd van een aantal liefdadigheidsinstellingen en steunt hij nog tientallen andere. Maar nergens zijn zijn banden sterker dan met zijn alma mater. Hij zat in de raad van toezicht en was de officieuze ambassadeur van Wake Forest over de hele wereld. Toen Wake Forest iemand nodig had om het op te nemen tegen Louisville’s ere-captain, bokslegende Muhammad Ali, tijdens de 2007 Orange Bowl, was Palmer de voor de hand liggende keuze (en hij hield zelfs de peptalk voor de wedstrijd).
Hij was in de jaren negentig medevoorzitter van de Heritage and Promise-campagne van de universiteit en onlangs heeft hij samen met een andere Wake Forest-legende, Ed Wilson (’43), leiding gegeven aan een nieuw initiatief om fondsen te werven voor beurzen voor Wake Forest. Palmer zelf richtte de eerste golfbeurs op in Wake Forest in de jaren ’60, ter ere van Buddy Worsham, nadat zijn goede vriend was omgekomen bij een auto-ongeluk toen ze beiden nog student waren. Het maakt allemaal deel uit van het teruggeven, het aflossen van een schuld, zoals hij afgelopen zomer uitlegde in een toespraak voor alumni.
“Jim Weaver deed een belofte aan mij, om golf te spelen op Wake Forest met een volledige studiebeurs – op dat moment had ik geen idee wat dat betekende,” zei hij. “Vandaag weet ik wat dat betekent.”
Palmer groeide op in de Laurel Highlands in het westen van Pennsylvania, als zoon van een golfbaanopzichter/golfprof genaamd Milfred Palmer. Het was Milfred, toen hij werkte op de Latrobe Country Club, die voor het eerst een set clubs voor de vierjarige Arnold neerhaalde, waarmee de golfreis begon.
Zelfs in vervlogen tijden, toen namen nog een beetje anders waren, was Milfred een moeilijk te hanteren man. Zo kreeg hij al vroeg een bijnaam. Zijn vrienden noemden hem “Deacon.”
Natuurlijk werd zijn zoon er een.
Tucker Mitchell is schrijver en woont in Huntersville, N.C.
De kracht van giften
‘De Buddy Worsham-beurs heeft me in staat gesteld om naar deze geweldige universiteit te gaan, en ik sta bij u in het krijt voor de kans die u me hebt gegeven. Het is niet alleen een eer om in het team te spelen waar Arnold Palmer voor speelde, maar om hier te zijn met de studiebeurs die hij in het leven heeft geroepen, is heel speciaal’. Klik op de foto om de volledige toespraak van Gielow te lezen.
Arnold Palmer heeft deuren geopend op de hele campus van Wake Forest:
- Marvin “Buddy” Worsham studiebeurs: Palmer schonk de eerste golfbeurs van Wake Forest ter ere van zijn goede vriend en teamgenoot Worsham, die in 1950 bij een auto-ongeluk om het leven kwam.
- Heritage & Promise Campaign: Palmer was drievoudig voorzitter van de fondsenwerving van de universiteit in de jaren 1990.
- Studiebeursfondsen: Palmer recently teamed with Ed Wilson (’43) to lead a new initiative.
- Board of Trustees: Palmer served on the board from 1983-1997, when he was named a life member. He also is a member of the “Wake Forest Society.”