Mijn oudste zoon, Tom, 32, getrouwd met Tracey, kreeg een relatie met haar toen hij 17 was en zij 19. Zij is echt de enige persoon met wie hij ooit serieus heeft gedate. Zij heeft altijd de lakens uitgedeeld in hun relatie.
De afgelopen 15 jaar is ze altijd hartelijk en vriendelijk op familiefeesten (als mijn zoon erbij is), maar daarbuiten wil ze geen relatie met mij. Een voorbeeld: enkele jaren geleden nodigde ik haar uit voor een dagje winkelen, zodat ik voor haar, mijn zus en de verloofde van mijn inmiddels overleden jongere zoon cadeaus kon kopen. Ze liet me door Tom bellen om te zeggen dat ze alleen een stel waren, dat ze geen een-op-een dingen met me wilde doen, en dat het “niets persoonlijks” was. Toen ik uitlegde dat ik altijd dingen met mijn schoonmoeder deed, vertelde mijn zoon me dat niet alle families dezelfde dingen doen.
Tracey werkt ook bij hetzelfde bedrijf waar ik werk. Bij bedrijfsevenementen word ik in principe buitengesloten. Ze zorgt ervoor dat ze met iedereen in de kamer praat, behalve met mij. Als we praten, ben ik het altijd die de moeite doet, en ik ben het beu geworden. Ze reageert ook nooit op e-mails van mij, tenzij ze met werk te maken hebben.
Mijn eerste Moederdag na het overlijden van mijn jongste zoon, bracht ik het weekend alleen door terwijl Tom en Tracey naar een andere staat vlogen om bij haar moeder te zijn. Elke Moederdag is moeilijk voor me. Of ze zijn weg, of ik krijg een algemene kaart met “We houden van je.” Afgelopen Moederdag werd ik om 10 uur ’s ochtends uitgenodigd om met mijn zoon een ijsje te gaan eten. We hadden een afspraak, want na mij zou hij met zijn stiefmoeder een ijsje gaan eten. Het valt me bijzonder zwaar om zo behandeld te worden als hij zijn stiefmoeder behandelt, want zij is de vroegere secretaresse van mijn zoons vader. Ik heb nooit kwaadspreken over haar of hun vader, ook al hadden ze een openbare affaire toen hij nog met mij getrouwd was.
Tom en ik waren altijd close geweest, maar dat veranderde toen hij eenmaal getrouwd was. Toen mijn jongste zoon nog leefde, nodigde Tom hem nooit uit als Tracey er niet was. Ik vraag me steeds af: Verwacht ik te veel van mijn zoon nu zijn broer niet meer leeft? Ik ben het zat om al die moeite te doen in een relatie met Tom en Tracey.
Alas, het lijkt erop dat het enige wat jij en Tracey gemeen hebben, is dat jullie allebei moe zijn. Jij bent het zat om je hand uit te steken en afgewezen te worden door Tracey, en ik vermoed dat Tracey het zat is dat jij je hand uitsteekt, terwijl ze vanaf het begin duidelijk heeft gemaakt dat ze geen hechte relatie met je wil hebben. Ze zegt dat het “niets persoonlijks” is, en hoewel dat voor haar misschien waar is, is dit voor jou heel persoonlijk en kwetsend.
Je zegt dat Tracey altijd de lakens heeft uitgedeeld, en blijkbaar is dit de relatie die voor Tom en Tracey werkt; anders zou het wel anders zijn. Dit betekent niet dat hij niet van je houdt: het betekent dat hij zich aan haar overgeeft. Dat heeft hij in het verleden gedaan, en dat zal hij waarschijnlijk ook in de toekomst blijven doen. Om wat voor redenen dan ook, wil ze je op afstand houden en Tom kiest ervoor haar niet uit te dagen. Dit is een onverklaarbare realiteit die zij voor u heeft bepaald, een die u als koud en onvriendelijk ervaart, en die nog moeilijker wordt gemaakt omdat Tom het aanvaardbaar lijkt te vinden. Uw zoon heeft in feite de kant van zijn vrouw gekozen.
U hebt uw ideeën over hoe een schoonmoeder en schoondochter met elkaar zouden moeten omgaan. Maar ik denk dat Tracey gelijk heeft: verschillende gezinnen doen de dingen anders, en zij en Tom mogen zeggen hoe de dingen in hun gezin zullen zijn. Zolang je vasthoudt aan je idee dat zij dingen met jou moet doen, zoals bijvoorbeeld Moederdag met je doorbrengen, boodschappen doen en lunchen, enzovoort, zul je gekwetst en teleurgesteld zijn.
Ik denk dat je wat rust zult vinden als je stopt met haar op persoonlijke manieren de hand te reiken. Wees hartelijk en aangenaam als je met haar moet omgaan, zowel persoonlijk als zakelijk, maar ik stel voor dat je je emotioneel van haar losmaakt en gewoon zakelijk met haar bent. Dat is wat zij wil, en dat is het beste wat je uit een relatie met haar kunt halen. Hoe moeilijk het ook is om dit te accepteren, je zult waarschijnlijk nooit het soort schoondochter – schoonmoeder relatie met haar hebben die je zoekt. Ze is of niet in staat en/of niet bereid om je genegenheid en nabijheid te geven. Dat betekent niet dat u die niet verdient; het betekent dat zij niet kan of wil proberen die deel te laten uitmaken van de relatie tussen u beiden.
Om wat voor redenen dan ook, heeft Tracey er lang geleden voor gekozen om niet hartelijk en gastvrij te zijn tegen u of uw andere zoon, toen hij nog leefde. Ik herhaal: het lijkt erop dat Tom dit wel goed vond en nog steeds vindt. In het verleden heeft hij misschien geprobeerd om Tracey zich anders tegenover u te laten gedragen, maar dat is noch hier noch daar. Ik stel voor dat u zich nu concentreert op het accepteren van uitnodigingen om zoveel mogelijk tijd met Tom door te brengen en samen een leuke tijd te hebben. Vertel Tom dat je hoopt dat het goed gaat met Tracey en geniet dan van je speciale tijd met Tom. Beschouw deze tijd zonder Tracey als een geschenk!
En wat Tom betreft, stel ik voor dat u hem gelooft en hem bedankt als hij schrijft of zegt dat hij van u houdt. Zeg ja op zijn last-minute uitnodigingen. Herinner jezelf eraan dat hij zijn best doet en probeert het juiste te doen voor jou, zijn vrouw en zijn stiefmoeder. Ik benijd hem niet om het koord dat hij bewandelt! Het klinkt alsof u van nature een liefhebbend en ondersteunend persoon bent, en ik denk dat Tom zoveel van beide nodig heeft als u hem kunt geven.
Achteraf gezien, kan al het leed dat u voelt en al uw pogingen om Tracey tegemoet te komen, zich uitbetalen als ze besluiten kinderen te krijgen. Door je nu aan Tracey’s “relatie-regels” te houden, kun je misschien voldoende op je hoede blijven om deel uit te maken van het leven van je kleinkinderen. Liefdevolle en hechte grootmoeder-kleinkind relaties kunnen een hoop pijn en teleurstelling compenseren.
Update: Vier weken later
Ik heb je advies opgevolgd. Ik doe erg mijn best om me emotioneel los te maken van mijn schoondochter. Ik merk dat het heeft geholpen. Ik heb mezelf altijd als een liefhebbend en zorgzaam persoon beschouwd, dus dit zal moeilijk voor me zijn, maar ik voel dat het de enige manier is waarop ik inderdaad vrede zal vinden.
Ik mis mijn jongste zoon vreselijk, maar ik probeer de leegte op te vullen door tijd door te brengen met mijn echtgenoot en speciale vrienden. Ik realiseer me dat ik het beste van de dingen in mijn leven moet maken om een zekere mate van geluk te vinden. Ik werk er hard aan, maar als ik zie hoe andere moeders worstelen na het verlies van een kind, beschouw ik mezelf als gezegend.
Ask Dr. Gramma Karen verschijnt om de dinsdag.
E-mail vragen naar [email protected]
Bezoek www.AskDrGrammaKaren.com voor meer informatie over Dr. Oma Karen’s boek,
Ask Dr. Oma Karen:
Helping Young Parents and Grandparents Deal with Thorny Issues
Vindt u het leuk wat u leest? Word lid van de Mommybites community om op de hoogte te blijven van GRATIS online lessen, ouderschapsadvies, evenementen, lijsten met kinderopvang, & casting calls, en onze Ouders met Oppas Facebook-groep. NU AANMELDEN
De meningen en standpunten op deze blog zijn uitsluitend van de blogger. Elke productclaim, statistiek, citaat of andere voorstelling over een product of dienst moet worden geverifieerd bij de fabrikant of leverancier. Schrijvers kunnen belangenconflicten hebben, en hun meningen zijn hun eigen.
Lees verder | Hoe ga ik om met een niet-ondersteunende schoonmoeder?
