In een recente studie, gepubliceerd in Pediatric Research, hebben onderzoekers aangetoond dat het koloniseren van zuigelingen met een specifieke stam probiotische bacteriën – B. infantis EVC001 – de darmontsteking tot 55-maal vermindert in vergelijking met zuigelingen die alleen moedermelk krijgen.
Mark Underwood, hoogleraar kindergeneeskunde en hoofd van de neonatologie van het UC Davis Children’s Hospital
Eerdere studies hebben aangetoond dat Bifidobacterium longum infantis (B. infantis), een bacteriestam die van nature in de darmen van zuigelingen voorkomt, bijna niet meer voorkomt bij zuigelingen die in geïndustrialiseerde landen zijn geboren. Deze sterke afname van B. infantis wordt toegeschreven aan moderne gezondheidspraktijken, zoals het toegenomen gebruik van antibiotica, flesvoeding en keizersnedes.
De onderzoekers van de studie veronderstellen dat het gebrek aan B. infantis in de darm ten grondslag kan liggen aan de recente toename van auto-immuunziekten.
“Als de afwezigheid van B. infantis een rol heeft gespeeld bij de toename van ontstekingsgerelateerde ziekten, zou de herintroductie ervan op jonge leeftijd het optreden van sommige van deze aandoeningen aanzienlijk kunnen verminderen,” aldus Mark Underwood, co-auteur van de studie en hoogleraar kindergeneeskunde en hoofd van de neonatologie in het UC Davis Children’s Hospital.
B. infantis en darmontsteking
In de studie werd gekeken naar 37 bacteriefamilies die vaak worden aangetroffen in de darmen van zuigelingen, met inbegrip van families die bacteriestammen bevatten die als gezondheidssupplementen worden verkocht. Bifidobacteriaceae was de enige bacteriefamilie die gecorreleerd was met een significante vermindering van belangrijke ontstekingsmarkers.
Gezondheidszorgverleners zoeken naar tekenen van darmontsteking door belangrijke markers te meten, zoals cytokinen, calprotectine en endotoxine. De studie toonde aan dat zuigelingen die B. infantis EVC001 kregen, significant lagere niveaus van deze drie markers produceerden, vergeleken met zuigelingen in de controlegroep.
De baby’s die gekoloniseerd waren met B. infantis EVC001 vertoonden een significante vermindering van pro-inflammatoire cytokines – peptiden die in verband worden gebracht met verhoogde darmpermeabiliteit, een aandoening die van invloed kan zijn op de ontwikkeling van Type 1 Diabetes.
Baby’s met een laag Bifidobacterium-gehalte vertoonden niveaus van fecale calprotectine – een eiwit dat vrijkomt bij darmontsteking – die vergelijkbaar waren met de niveaus waarvan is aangetoond dat ze een twee keer zo hoog risico op astma en atopische dermatitis veroorzaken bij voldragen baby’s. Baby’s met meer Bifidobacterium hadden lagere niveaus van fecale calprotectine.
Ten slotte vertoonden zuigelingen met hoge niveaus van Bifidobacterium een vier keer lagere concentratie van fecale endotoxine, dat TLR4-gebaseerde ontsteking aanwakkert – een belangrijke factor bij het ontstaan van necrotiserende enterocolitis (NEC), een veel voorkomende darmaandoening bij zeer premature pasgeborenen die vaak fataal is.
De vermindering van de ontsteking bleek aan te houden wanneer deze 30 dagen na de laatste voeding met B. infantis EVC001 werd gemeten. Dit wijst erop dat deze bacteriestam uniek kan zijn in zijn vermogen om de darm te koloniseren voor een blijvend beschermend effect.
Onder de medewerkers aan de studie bevinden zich onderzoekers van Evolve Biosystems Inc, University of Nebraska en UC Davis Health.