Studenten moeten culturen onderzoeken in bakjes die met tape zijn dichtgemaakt. Koloniemorfologie is een methode die wetenschappers gebruiken om de kenmerken te beschrijven van een individuele kolonie bacteriën die groeit op agar in een petrischaaltje. Het kan worden gebruikt om hen te helpen identificeren.
Een uitstrijkje van een bakje dat rechtstreeks op voedingsagar is uitgesmeerd.
Kolonies verschillen in vorm, grootte, kleur en textuur. Kun je tellen hoeveel verschillende soorten kolonies er zijn? Gebruik de diagrammen over koloniemorfologie om je te helpen je plaat te interpreteren.
Een kuchje dat direct op voedingsbodem is gemikt.
Kolonies verschillen in hun vorm, grootte, kleur en textuur. Kun je tellen hoeveel verschillende soorten kolonies er zijn? Gebruik de diagrammen over koloniemorfologie om je te helpen je plaat te interpreteren.
Een monster van vloeibare zeep uitgesmeerd op nutriëntagar en een wattenstaafje van een staaf vaste zeep ook uitgesmeerd op nutriëntagar. Zeep is niet bedoeld om microben te doden. Ze helpen om ze van je huid te wassen, beter dan water alleen. Waarom denk je dat er op de vaste zeep (die bij de gootsteen werd bewaard en regelmatig werd aangeraakt) meer bacteriën leefden dan op de vloeibare zeep (die in een dispenser werd bewaard, dus niet werd aangeraakt), waar geen bacteriën op leefden? Misschien is het interessant om te weten dat, hoewel zeep microben niet doodt, het voor hen een heel goed medium kan zijn om op te groeien!
Een streepjesplaat om afzonderlijke kolonies van een specifieke bacterie te isoleren die op een stukje papier leeft. Papier is geen goed object voor bacteriën om op te leven, omdat het hun groei niet kan ondersteunen. De bacteriën die op het papier leven, staan bekend als voorbijgaand, d.w.z. dat zij slechts de tijd uitzitten tot zich een betere plaats voordoet om te leven. Als je het papier aanraakt, worden de bacteriën van iemands hand op het papier overgedragen.
Verschillende soorten bacteriën produceren kolonies die er verschillend uitzien: sommige kolonies kunnen gekleurd zijn, sommige kolonies hebben een ronde vorm, en andere zijn onregelmatig. Er wordt een specifieke terminologie gebruikt om veel voorkomende kolonietypes te beschrijven. Dit zijn:
- Vorm – wat is de basisvorm van de kolonie? Bijvoorbeeld rond, draadvormig, enz.
- Grootte – de diameter van de kolonie. Kleine kolonies worden punctiform genoemd.
- Hoogte – dit beschrijft het zijaanzicht van een kolonie. Draai de petrischaal om.
- Marge/rand – de rand van een kolonie. Wat is de uitvergrote vorm van de rand van de kolonie?
- Oppervlak – hoe ziet het oppervlak van de kolonie eruit? Bijvoorbeeld glad, glinsterend, ruw, gerimpeld of dof.
- Opaciteit – bijvoorbeeld transparant (helder), ondoorzichtig, doorschijnend (alsof je door matglas kijkt), enz.
- Kleur (pigmentatie) – bijvoorbeeld wit, buff, rood, paars, enz.
Elke afzonderlijke kolonie vertegenwoordigt een individuele bacteriecel of groep die zich herhaaldelijk heeft gedeeld. Omdat ze op één plaats zijn gehouden, hebben de resulterende cellen zich opgehoopt om een zichtbare vlek te vormen. De meeste bacteriële kolonies zijn wit of crèmegeel van kleur en tamelijk cirkelvormig.
PDF download – Kolonie Morfologie