Er zijn twee soorten lexielen, de lexile-leesmaat en de lexile-tekstmaat.
Leesmaatstaf: Dit cijfer kan worden gevonden via een leestoets of -programma. “Als een leerling bijvoorbeeld een 880L krijgt op haar leestoets aan het einde van de klas, is zij een Lexile-lezer van 880. Een hogere Lexile-maat staat voor een hoger niveau van leesvaardigheid. Een Lexile-leesmaatstaf kan variëren van minder dan 200L voor beginnende lezers tot meer dan 1600L voor gevorderde lezers. Lezers die op of onder 0L scoren, krijgen een BR voor Beginning Reader.”
Tekstmaat: Dit cijfer kan worden gevonden wanneer een boek, artikel of tekst wordt geanalyseerd door MetaMetrics. “Bijvoorbeeld, het eerste “Harry Potter” boek meet 880L, dus het wordt een 880 Lexile boek genoemd. Een Lexile-tekstmaatstaf is gebaseerd op twee sterke voorspellers van hoe moeilijk een tekst te begrijpen is: woordfrequentie en zinslengte. Veel andere factoren zijn van invloed op de relatie tussen een lezer en een boek, zoals de inhoud, de leeftijd en interesses van de lezer, en de vormgeving van het boek zelf. De Lexile-tekstmaatstaf is een goed uitgangspunt in het boekselectieproces, waarbij deze andere factoren vervolgens in aanmerking worden genomen. Lexile-tekstmaten worden afgerond op de dichtstbijzijnde 10L. Tekstmaten op of onder 0L worden gerapporteerd als BR voor Beginnende lezer.”
“Het idee achter The Lexile Framework for Reading is eenvoudig: als we weten hoe goed een leerling kan lezen en hoe moeilijk een specifiek boek te begrijpen is, kunnen we voorspellen hoe goed die leerling het boek waarschijnlijk zal begrijpen.”
Meer informatie uit “The Lexile Framework for Reading”.