Annette Joanne Funicello bereikte tiener populariteit vanaf oktober 1955 nadat ze debuteerde als Mouseketeer. Geboren op 22 oktober 1942 in Utica, New York, was de familie naar Californië verhuisd toen ze nog jong was. Walt Disney zelf zag haar de hoofdrol spelen in “Het Zwanenmeer” op het eindejaarsconcert van haar balletschool in Burbank en besloot haar auditie te laten doen samen met tweehonderd andere kinderen. Annette werd de laatste Mouseketeer van de vierentwintig die gekozen werden. Tegen de doorloop in 1958 van The Mickey Mouse Club (1955), waarin ze verscheen in haar eigen multi-segment serie getiteld “Annette”, was ze de populairste Mousketeer van allemaal geworden en de enige die door Walt Disney onder contract gehouden werd nadat hij de show had geannuleerd. Haar populariteit was zo groot dat ze tegen het eind van de jaren 1950 gewoon bekend stond als “Annette” — Amerika’s liefje en de eerste “crush” voor menig tiener babyboomer. Als iemand het over Annette had, was er nooit een achternaam nodig, want iedereen wist over wie je het had.
De populaire tiener werd synoniem met gezond vermaak en werd in 1959 door Danny Thomas geleend om Gina, een buitenlandse uitwisselingsstudente, te spelen in The Danny Thomas Show (1953) (aka “The Danny Thomas Show”) en had datzelfde jaar ook een terugkerende rol in de Disney televisieserie Zorro (1957). Ze maakte haar opwachting in andere Disney-filmvehikels gedurende verscheidene jaren, waaronder The Shaggy Dog (1959), Babes in Toyland (1961) en The Monkey’s Uncle (1965). Gedurende deze tijd had de bescheiden jonge zangeres een paar hitsingles in de “Hot 100” hitlijsten, met name “Tall Paul”, en als gevolg daarvan reisde ze met Dick Clark’s karavaan op zangtournees door het hele land. Op een gegeven moment werden zij en tieneridool Paul Anka een stel en hij schreef zowel “Puppy Love” als “Put Your Head On My Shoulder” met haar in gedachten. Hun drukke carrières leidden ertoe dat ze uit elkaar gingen.
In het begin van de jaren 60 wilde American International Films haar gebruiken in een pret-op-het-strand film. Ze legden het idee voor aan “Mr. Disney”, zoals Annette hem altijd noemde en bij wie ze nog steeds onder contract stond. Tot ieders verrassing gaf hij zijn toestemming, met als enige voorwaarde dat ze ervoor zorgde dat haar navel volledig bedekt was door een eendelig badpak. In de eerste film, met de toepasselijke titel Beach Party (1963), speelden Robert Cummings en Dorothy Malone de hoofdrollen als de oudere generatie die de jongere groep, vertegenwoordigd door Annette (als “Dee Dee”) en haar liefje Frankie Avalon (als “Frankie”), verkent. Het “tiener” koppel (eigenlijk was zij 20 en hij 23) bleek hierin zo populair dat ze werden meegenomen in een aantal zand-en-surf stoeipartijtjes (Muscle Beach Party (1964), Bikini Beach (1964), Beach Blanket Bingo (1965) en How to Stuff a Wild Bikini (1965)) waarin de acteurs onschadelijk plezier maakten terwijl ze zongen en dansten in het zand, en in flauwe slapstick verzeild raakten.
Toen de surfrage in 1965 uitdoofde, trouwde Annette met Jack Gilardi, de agent van Paul Anka, en werd de moeder van zijn drie kinderen – Gina, Jack Jr. en Jason. Terwijl ze in een paar andere films speelde die haar carrière niet vooruit hielpen, waaronder Fireball 500 (1966), Thunder Alley (1967) en Head (1968), verscheen ze als gast in shows en, het bekendst, werd ze de woordvoerster van Skippy Pindakaas in een heleboel reclamespots. Maar ze stopte met haar carrière ten gunste van haar gezin.
Zij en Gilardi scheidden in 1983. Drie jaar later trouwde ze met Glen Holt, een tuigpaardenfokker/trainer. Een jaar na haar tweede huwelijk kreeg Annette de diagnose multiple sclerose. Ze hield haar ziekte vijf jaar verborgen voor ze het officieel aankondigde (in 1992), uit angst dat haar oncontroleerbare bewegingen als dronkenschap zouden kunnen worden bestempeld. Ze werd de beroemdste woordvoerster van de ziekte. Annette’s leven werd verfilmd als een televisiefilm met A Dream Is a Wish Your Heart Makes: The Annette Funicello Story (1995) met in de hoofdrol haar goede vriendin, Shelley Fabares. Annette kreeg een ster op de Hollywood Walk of Fame in 1993, maar werd uiteindelijk rolstoelgebonden en ging zich volledig afzonderen.
Na een tragisch voorval in maart 2011, waarbij hun huis in Los Angeles tot de grond toe afbrandde en zowel Annette als haar man Glen in het ziekenhuis werden opgenomen met rookinhalatie, verhuisde het echtpaar naar Bakersfield, Californië. Iets meer dan een jaar later, en meer dan 25 jaar nadat ze gediagnosticeerd was met deze lange en pijnlijke ziekte, overleed Annette op 8 april 2013 aan de gevolgen van complicaties op 70-jarige leeftijd. Tot op de dag van vandaag blijft haar stichting geld inzamelen om genezing te vinden voor deze en andere slopende aandoeningen, waaronder de ziekte van Lou Gehrig.