Judas Thaddaeus komt als laatste voor in de lijst van de twaalf apostelen van Jezus Christus (Mattheüs 10:3, Marcus 3:18). We weten niet wanneer of hoe hij een van de discipelen werd. Lucas noemt hem “Judas van Jakobus” (Handelingen 1:13). Johannes verduidelijkt: “Judas, niet Iskariot” (Johannes 14:22). Dit onderscheid is nodig omdat Judas Iskariot degene was die Jezus verraadde.
“Judas” is een Hebreeuws woord dat betekent: “lof zij God”. Thaddaeus betekent: “Moedig in het verkondigen van zijn geloof.”
De apostel Judas Thaddaeus, “de broer van Jacobus,” was waarschijnlijk de broer van Jacobus de Mindere, hij wordt zo genoemd vanwege de bekendheid van Jacobus in de vroege Kerk “Is dit niet,” vroegen de mensen van Nazareth zich af, bij de roem die Jezus vergezelde, “de timmerman…de broer van Jacobus en Judas?”
Na het Laatste Avondmaal, toen Christus beloofde dat Hij Zich zou openbaren aan hen die naar Hem zouden luisteren, vroeg Judas Hem waarom Hij Zich niet aan allen openbaarde. Christus antwoordde dat Hij en zijn Vader allen zouden bezoeken die Hem liefhadden: “Wij zullen tot Hem komen en ons in Hem vestigen” (Johannes 14:22-23). We weten niets van het leven van de heilige Judas Thaddeus na de Hemelvaart van de Heer en de komst van de Heilige Geest.
Een van de canonieke brieven, die veel kenmerken gemeen heeft met de tweede brief van Petrus, wordt toegeschreven aan de heilige Judas. Het is niet gericht tot een bepaalde persoon of kerk en spoort christenen aan “met vrijmoedigheid te strijden voor het geloof dat aan de heiligen is gegeven”. Want sommigen zijn in het verborgene van hun harten … goddeloze mensen, die de genade van onze Here God tot een aanleiding tot twist maken, en de enige soevereine heerser, onze Here Jezus Christus, verloochenen”. Het is een strenge vermaning tegen valse leraren en een uitnodiging om de zuiverheid van het geloof te bewaren. Hij eindigt zijn brief met dit prachtige gebed: “Eeuwige roem zij Onze Heer Jezus Christus, die in staat is ons vrij te houden van zonde, en onbesmet van ziel en met grote vreugde.”
De heilige Judas Thaddeus is een van de populairste heiligen vanwege de vele hemelse gunsten die hij verkrijgt voor zijn volgelingen die in geloof tot hem bidden, vooral als het gaat om het krijgen van werk of een huis. De H. Bridget vertelt in haar Openbaringen dat Onze Lieve Heer haar aanraadde om bepaalde gunsten te vragen via de H. Judas Thaddeus.
De H. Judas Thaddeus is vaak verward met de H. Thaddeus van de legende van Abgar, en er wordt gezegd dat hij vredig is gestorven in Beiroet of Edessa. Volgens de westerse traditie, zoals die in de Romeinse liturgie voorkomt, ontmoette hij in Mesopotamië de heilige Simon en preekten beiden enkele jaren in Perzië en werden daar gemarteld. Er bestaat een vermeend verslag van het martelaarschap van de twee apostelen; maar de Latijnse tekst is zeker niet vroeger dan de tweede helft van de 6e eeuw. Dit document is toegeschreven aan ene Obadja, die een discipel van Simon en Judas zou zijn geweest en door hen tot de eerste bisschop van Babylon werd gewijd. Volgens de oude traditie werd St. Simon gedood door hem door midden te zagen, en werd St. Judas Thaddaeus het hoofd afgehakt met een bijl, vandaar dat hij wordt afgebeeld met een bijl in zijn hand. Dat is de reden waarom de Westerse Kerk hen samen viert, terwijl de Oosterse Kerk hun respectievelijke feesten scheidt.
Er zijn verschillende legenden over de heilige Judas Thaddeus die door Eusebius zijn gepropageerd en die onbetrouwbaar zijn.