Toen Katie Thoele besloot om haar zes jaar oude dwergpinscher Bruiser mee te nemen voor een weekendje wandelen in Wisconsin, had ze nooit voorzien welke gevaren op de loer lagen terwijl Bruiser genoot van het buitenleven. Bruiser bracht het weekend door met wat hij het liefste deed: spelen bij het water, achter eekhoorns aanzitten en in de zon liggen. Pas twee weken later begon Bruiser lichamelijke ziektesymptomen te vertonen, en vier dagen later overleed hij aan ademhalingsproblemen. Bruiser kreeg zijn vleugels 9 juli 2010 nadat hij was gegrepen door de ziekte die bekend staat als Blastomycose.
Wat is Blastomycose?
Blastomycose is een ernstige systemische schimmelziekte. Ze wordt veroorzaakt door de schimmel Blastomyces dermatitis die groeit in de buurt van water, zoals meren, beken, beverdammen en andere plaatsen waar de grond vochtig, zuur en rijk aan rottend gebladerte is. De meeste sporen van blastomyces zullen sterven tenzij de omstandigheden ideaal zijn voor de schimmel om te overleven. Dit verklaart waarom blastomyces niet wijdverspreid zijn, maar slechts in kleine groepjes voorkomen, waardoor ze vaak moeilijk te vinden zijn in de omgeving.
Wie loopt risico?
Weliswaar kunnen mensen vaak besmet raken, maar honden lopen 10 keer meer kans om de ziekte te ontwikkelen. Hoewel de ziekte voornamelijk honden, mensen en katten infecteert, is zij ook gemeld bij een grote verscheidenheid aan dieren, zoals paarden, fretten, herten, wolven, Afrikaanse leeuwen, tuimelaars en zeeleeuwen. Blastomycose is over het algemeen beperkt tot Noord-Amerika en de meeste gevallen hebben zich voorgedaan in het stroomgebied van de Mississippi, Missouri, Tennessee en de Ohio-rivier. Mensen en honden die veel van hun tijd doorbrengen in bossen, moerassen of in de buurt van water hebben een groter risico op infectie. Uit een studie in Wisconsin is gebleken dat 95% van de besmette honden binnen een straal van 400 meter van een waterlichaam leeft. Sport- en jachthonden worden dus vaker geïnfecteerd omdat zij vaak in aanraking komen met de bodem en vochtige gebieden. Wanneer de grond waar de schimmel leeft, wordt verstoord, komen de besmettelijke sporen die zich in de grond bevinden, in de lucht terecht. Honden lopen de infectie vaak op door het inademen van de sporen via hun neus, die vervolgens in de longen terechtkomen waar ze een infectie van de luchtwegen veroorzaken.
Klinische bevindingen & Symptomen:
Wanneer het afweersysteem van de luchtwegen wordt overweldigd, verspreidt de ziekte zich via de bloedbaan van de longen naar andere organen in het lichaam om de ogen, de hersenen, de botten, de lymfeklieren, de huid en de weefsels net onder de huid aan te tasten. Volgens het Merck Veterinary Manual worden tekenen van betrokkenheid van de longen gezien bij tot 85% van de aangetaste honden. Betrokkenheid van de lymfeklieren en de huid wordt gerapporteerd bij ongeveer 50% van de aangetaste honden. Tekenen van oculaire blastomycose worden gezien bij 30-50% van de aangetaste honden en kunnen blindheid, glaucoom en netvliesloslating omvatten. Kreupelheid geassocieerd met ernstige paronychia komt voor bij ongeveer 25% van de aangetaste honden. Betrokkenheid van het centrale zenuwstelsel (CZS) is ongewoon, en komt voor in
Na blootstelling kunnen sommige honden besmet zijn maar geen klinische verschijnselen vertonen gedurende weken of zelfs maanden, en indien onbehandeld kan dit fataal zijn. De klinische symptomen van blastomycose kunnen variëren met orgaanbetrokkenheid, waaronder hoesten, huidlaesies, anorexie, depressie, koorts, gewichtsverlies, kortademigheid, inspanningsintolerantie, vergrote lymfeklieren, oogaandoeningen of kreupelheid.
Behandeling:
De meest gebruikte behandeling voor geïnfecteerde honden en katten, is het antischimmelmiddel Itraconzol. Voor agressieve gevallen, vooral die met aanwijzingen voor hypoxemie, wordt een combinatiebehandeling met amfotericine B en itraconzol aanbevolen onder nauwlettende veterinaire zorg. Itraconzol moet gedurende ten minste twee maanden dagelijks worden toegediend en worden voortgezet totdat de ziekte niet meer waarneembaar is. Bij behandelde honden kan klinische genezing worden verwacht bij ~70% van de honden, waarbij ~20% maanden tot een jaar na de behandeling een terugval vertoont. De prognose is het beste voor honden met een milde of geen longaandoening, maar het slechtst voor degenen met betrokkenheid van het CZS.
Hoewel Bruiser zijn hele leven met enkele niet-gerelateerde medische problemen worstelde, werd blastomycose zijn stille moordenaar. De infectie verstopte zich in zijn systeem twee weken voordat de symptomen zichtbaar werden. Hij werd snel gediagnosticeerd en behandeld met medicijnen, maar het bleek te laat te zijn en zijn lichaam kon het herstel niet aan. Na het verlies van haar beste vriend is het Katie’s missie geweest om eigenaren en liefhebbers van huisdieren te informeren over de risico’s om zo het leven van andere geliefde metgezellen overal te helpen redden.
The Merck Veterinary Manual (9th ed.). (2005). Philadelphia, PA: MERCK & CO., INC., pp.518-519.