Welke bloed- en urineonderzoeken zijn nodig voor feochromocytoom van de bijnier?
Labonderzoek naar feochromocytoom: welke tests worden gebruikt om de diagnose feochromocytoom en paraganglioom te stellen?
Laboratoriumonderzoek van het bloed en de urine van een patiënt is de belangrijkste manier om vast te stellen of er sprake is van een feochromocytoom. Maar de diagnose feochromocytoom hangt in de eerste plaats af van de vraag of de behandelend arts de diagnose kan stellen. Het stellen van de diagnose is meestal eenvoudig door het uitvoeren van de volgende tests waarbij adrenalineachtige hormonen in bloed- en urinemonsters worden gemeten:
-Meting van plasma vrije metanefrine en normetanefrine. Deze bloedtest is doorgaans vrij nauwkeurig met een gevoeligheid van 97-100% en een specificiteit van 85-89%. Plasma vrije metanefrine niveaus boven 3-4 maal normaal wijzen bijna altijd op de aanwezigheid van feochromocytoom.
-24-uurs verzameling van gefractioneerde metanefrine en catecholaminen in de urine. Deze urinetest is doorgaans vrij nauwkeurig en heeft een hoge sensitiviteit en specificiteit en kan worden gebruikt als bevestigingstest of in plaats van plasmatests.
Drugs en medicijnen die van invloed kunnen zijn op laboratoriumtesten voor feco’s. Het is belangrijk te weten dat veel medicijnen invloed kunnen hebben op adrenaline hormonen. Het is dus belangrijk dat u ons en uw arts vertelt welke medicijnen u gebruikt tijdens de test.
Deze lijst bevat een aantal medicijnen die de meting van adrenaline type hormonen kunnen verstoren:-Tricyclische antidepressiva (inclusief cyclobenzaprine)
-Levodopa
-Buspiron en antipsychotica
-Serotonine en noradrenaline heropname remmers
-Monoamine oxidase remmers
-Drugs die adrenerge receptor agonisten bevatten (bijv, decongestiva)
-Amphetaminen
-Prochloorperazine
-Reserpine
-Afkicken van clonidine en andere middelen (bijv. illegale drugs, ethanol)
-Illegale drugs (bijv, cocaïne, heroïne)
Als eenmaal is vastgesteld dat de hormonen van het adrenalinetype verhoogd zijn en er sprake is van een feochromocytoom of paraganglioom, dan wordt er een scan (röntgenfoto) gemaakt. Scans voor feochromocytoom of paraganglioom worden hier besproken.
IMPORTANT: Als u een feochromocytoom of paraganglioom heeft moet u (in, voorbereiding op een curatieve operatie) behandeld worden met medicijnen totdat uw feochromocytoom of paraganglioom is verwijderd. Het doel is om een stabilisatie in de bloeddruk te verkrijgen gedurende 1-2 weken voor de operatie.