In de IJslandse en Duitse mythologie was Brunhilde een sterke en mooie prinses die wreed werd bedrogen door haar minnaar. Haar verhaal wordt verteld in de Edda gedichten van IJsland en het Nibelungenlied, een Duits epos uit de jaren 1200. Haar naam komt ook voor als Brünhild, Brunhilda, of Brynhild.
In de IJslandse versie van de legende was Brunhilde een Valkyrie – een krijgshaftige maagd van de oppergod Odin. Omdat ze ongehoorzaam was, strafte Odin Brunhilde door haar in een eeuwige slaap te laten vallen, omgeven door een muur van vuur. De held Sigurd doorkruiste de vlammen en wekte de maagd met een kus. Zij verloofden zich, maar Sigurd vertrok om zijn reizen voort te zetten. Later, nadat hij een toverdrankje had gekregen om zijn liefde voor Brunhilde te vergeten, trouwde Sigurd met Gudrun (Kriemhild).
Gudruns broer Gunnar wilde Brunhilde voor zichzelf en haalde Sigurd over om hem te helpen. Vermomd als Gunnar, achtervolgde Sigurd Brunhilde. Later realiseerde Brunhilde zich dat ze in de val was gelokt en liet Sigurd vermoorden. Toen zij echter hoorde van zijn dood, werd zij overmand door verdriet en pleegde zelfmoord door zich op zijn brandstapel te werpen. Op die manier kon ze zich bij hem voegen in de dood.
episch lang gedicht over legendarische of historische helden, geschreven in een grootse stijl
brandstapel van hout waarop een lijk wordt verbrand in een begrafenisceremonie
In het Nibelungenlied was het verhaal iets anders. Brunhilde verklaarde dat de man met wie zij zou trouwen haar moest kunnen overtreffen in kracht en moed. Siegfried (Sigurd), vermomd als Gunther (Gunnar), slaagde voor de test en won Brunhilde voor Gunther. Toen zij het bedrog ontdekte, liet ze Siegfried vermoorden. De Duitse componist Richard Wagner baseerde zijn opera-cyclus De Ring van de Nibelung op deze legenden.