Capital One en andere incassobureaus komen nog steeds voor miljoenen Amerikanen

Sinds 2018 is Capital One een dreigende aanwezigheid in het leven van Julio Lugo, sinds het bedrijf hem aanklaagde, net als 29.000 andere New Yorkers dat jaar, vanwege een onbetaalde creditcard. Maar toen het coronavirus de stad in maart trof, dacht hij daar niet aan.

Bij Mount Sinai in Manhattan, waar hij werkt, was hij ingelijfd bij de verwoede pogingen van het ziekenhuis om het virus te bestrijden. Normaal verzamelde hij patiënteninformatie aan de balie van een radiologiekliniek in geordende diensten, van 9 tot 5. Nu werkte hij 16 uur per dag, vaak ’s nachts. Het ene moment moest hij een team van artsen of verpleegkundigen helpen bij het aantrekken van hun lichaamsbeschermende uitrusting en dan haastte hij zich om een ander team te ontsmetten. Hij verloor de dagen uit het oog en oriënteerde zich alleen op de noodzaak om de zorg met zijn ex-vrouw te regelen voor hun twee jonge kinderen die nu van school waren.

Maar ondanks een wereldwijde pandemie, vergat Capital One hem niet. Het bedrijf begon eind maart beslag te leggen op een deel van zijn loon om die schuld te innen – een schuld die volgens hem niet eens van hem was.

Federale, staats- en lokale ambtenaren hebben allemaal enkele stappen ondernomen om Amerikanen te beschermen tegen de verwoestingen van de economische crash als gevolg van COVID-19. Het Congres heeft een aanzienlijk deel van de uitzettingen, executies en inning van studentenleningen stopgezet. En toen het 300 miljard dollar aan stimuleringscheques naar gezinnen stuurde, namen veel staten maatregelen om ervoor te zorgen dat incassobureaus niet met het geld aan de haal gingen. Maar een van de meest agressieve en meest voorkomende vormen van incasso is over het algemeen toegestaan om door te gaan: beslaglegging op loon voor oude consumentenschulden.

De belangrijkste bescherming die Amerikanen hebben gekregen tegen incassobureaus is onbedoeld geweest, een bijproduct van het feit dat staatsrechtbanken zijn gesloten voor de meeste hoorzittingen, met inbegrip van hoorzittingen die door incassobureaus worden gepusht. Maar dit heeft mensen zoals Lugo niet geholpen, die het doelwit waren van acties die vóór de sluitingen waren begonnen. Loonbeslag kan voor onbepaalde tijd worden gelegd als het eenmaal is begonnen. Als gevolg daarvan liepen essentiële werknemers en anderen die het geluk hadden hun baan te behouden, nog steeds het risico een deel van hun salaris te verliezen.

Niemand houdt loonbeslag bij, noch op federaal niveau, noch op het niveau van de staat, en dat is een belangrijke reden waarom het weinig publieke aandacht krijgt. Maar ProPublica heeft ontdekt dat werknemers die 40.000 dollar of minder verdienen er het hardst door worden getroffen en dat het vooral voorkomt in overwegend zwarte gemeenschappen. Omdat beslagleggingen worden vastgesteld op een percentage van het inkomen (25% in de meeste staten), ongeacht of iemand het zich kan veroorloven of niet, lokken ze vaak een financiële noodsituatie uit en zorgen ze ervoor dat de schuldenaar andere rekeningen onbetaald laat.

Terwijl de nieuwe inningsactiviteiten zijn afgenomen, hebben enkele grote incassobureaus de basis gelegd voor een terugkeer naar de normale gang van zaken door duizenden rechtszaken aan te spannen, volgens een onderzoek van ProPublica van online rechtbankverslagen van county- en staatsrechtbankwebsites. In Maryland bijvoorbeeld hebben alleen al twee grote incassobureaus in april meer dan 2.000 rechtszaken aangespannen.

Wanneer de rechtbanken weer volledig opengaan, zoals in sommige staten al het geval is, zullen deze bedrijven de eersten zijn die nieuwe vonnissen in de wacht kunnen slepen. De debiteuren die nog een baan hebben, zullen worden gedwongen om ofwel betalingen te doen of het risico te lopen dat hun loon in beslag wordt genomen. Aangezien 48% van de Amerikaanse huishoudens de afgelopen maanden hun inkomen uit arbeid hebben zien dalen, zullen velen geen loon meer hebben om in beslag te nemen. Maar incassobureaus kunnen geduldig wachten tot ze dat wel doen.

Voor consumentenverdedigers is het nog zorgwekkender wat hen te wachten staat. Huishoudens vertrouwen vaak op creditcards tijdens momenten van financiële stress. De laatste maanden betalen steeds meer mensen hun huur met hun creditcard. Uiteindelijk zal de rekening opeisbaar worden, wat kan leiden tot een golf van incassoprocedures als het land probeert te herstellen.

“Er zal een hele groep mensen zijn die nooit gedacht hadden dat ze in een positie zouden komen waarin ze in gebreke zouden blijven,” zei Pamela Foohey, een professor in de rechten aan de Universiteit van Indiana die in een recent paper met twee collega’s stelt dat het Congres een incassomoratorium zou moeten instellen om herstel mogelijk te maken. “

Het is niet productief om loonbeslag te leggen op mensen als ze eten moeten betalen en financieel weer op de rails moeten komen,” zei ze.

De afgelopen decennia heeft Capital One, Lugo’s achtervolger, geholpen de weg te wijzen bij het omvormen van de lokale rechtbanken van het land tot incassomachines. Tot in de jaren negentig voldeden deze rechtbanken aan het beeld dat de meeste mensen in hun hoofd hebben, in de eerste plaats werkend als een trefpunt waar een rechter geschillen tussen twee partijen, vertegenwoordigd door een advocaat, beslecht. Nu is het meest voorkomende type rechtszaak het innen van schulden, zo bleek uit een recent rapport van de Pew Charitable Trusts. Incassobedrijven nemen het op tegen schuldenaars die bijna nooit door een advocaat worden vertegenwoordigd, en halen elk jaar miljoenen vonnissen binnen die hen in staat stellen jarenlang beslag te leggen op het loon van schuldenaars. Een oude onbetaalde rekening verdwijnt na zeven jaar van een kredietrapport, maar een gerechtelijke uitspraak kan iemand voor altijd achtervolgen.

Hoewel verschillende soorten eisers de rechtbanken in verschillende gebieden kunnen overspoelen (van payday-kredietverstrekkers tot ziekenhuizen zonder winstoogmerk), hebben degenen die incasseren op creditcardschulden deze trend in de loop der tijd aangejaagd, volgens ProPublica’s onderzoek van rechtbankgegevens uit verschillende staten.

De verandering is duidelijk in rechtbanken overal, van New York tot Las Vegas (waar de lokale rechtbank besloot om dergelijke zaken een eigen categorie te geven, “Civil – Credit Card Collection”) tot het platteland van Iowa.

“Het stoort me dat rechtbanken een soort instrument zijn geworden voor creditcardmaatschappijen. We zijn gewoon een deel van hun bedrijfsmachinerie geworden,” zei rechter Chris Foy, die de districtsrechtbank in het kleine stadje Waverly, Iowa, voorzit.

De meest voorkomende eisers zijn meestal geen bekende namen die met gewaagde tv-campagnes adverteren: De meeste zijn opkopers van schulden, bedrijven die grote hoeveelheden oninbare schulden opkopen. De uitzondering is Capital One.

Het agressief innen van schulden is essentieel voor de winstgevendheid van Capital One. Vorig jaar, hetzelfde jaar dat het bedrijf $5,5 miljard aan netto-inkomsten rapporteerde, haalde het $1,4 miljard terug van zijn kaartrekeningen die eerder waren afgeschreven, of als verlies waren geboekt. Het was een vangst van honderden miljoenen dollars meer dan elke andere kaartuitgever, zelfs veel grotere zoals JPMorgan Chase.

In een verklaring, zei een woordvoerster van Capital One dat de bank meer rechtszaken aanspant dan andere banken omdat het riskantere leningen verstrekt. Volgens openbare archieven had eind dit jaar een derde van de kaarthouders van Capital One een kredietscore van minder dan 660, algemeen beschouwd als de drempel die degenen identificeert die het meest waarschijnlijk moeite hebben om schulden terug te betalen. De huidige kaartaanbiedingen van de bank voor dergelijke klanten hebben een jaarlijkse rente van 27%.

“De meeste regionale, gemeenschaps- en vooral grote banken trokken zich terug uit het subprime-segment om zich te concentreren op meer welvarende klanten, wat resulteerde in een groeiende populatie van mensen met minder toegang tot het banksysteem,” zei de woordvoerster. “Capital One blijft een full spectrum kredietverstrekker.”

“Incasso voor ons gaat over het helpen van klanten bij het oplossen van hun achterstallige schulden en het verminderen van verliezen, niet om geld te verdienen,” zei ze, en de bank probeert altijd samen te werken met leners voordat ze aanklagen. Wat Lugo’s zaak betreft, zei het bedrijf dat het geen commentaar kon geven omdat het momenteel in een rechtszaak verwikkeld was.

De beste schatting van de nationale omvang van beslagleggingen komt van ADP, ’s lands grootste loonlijstdienstverlener. Op verzoek van ProPublica heeft ADP zes jaar geleden voor het eerst een onderzoek gedaan naar de salarisadministratie. Het vervolgde met een tweede onderzoek in 2017. Beide keren bleek dat bij 2,9% van de werknemers in het voorgaande jaar loonbeslag was gelegd voor consumentenschulden. Dat komt neer op ongeveer 4 miljoen nationale werknemers. Opmerkelijk is dat beide enquêtes werden gehouden in een periode van economische expansie. Tijdens de Grote Recessie, tussen 2007 en 2009, schoot het aantal rechtszaken omhoog, volgens ProPublica’s overzicht van inschrijvingen uit verschillende staten.

Door gerechtelijke vonnissen kunnen incasseerders ook geld van bankrekeningen in beslag nemen, waardoor deze vaak leeglopen. Maar het innemen van een deel van een loonstrookje komt veel vaker voor, volgens een onderzoek van ProPublica van gerechtelijke gegevens in Missouri en Georgia.

Toen het coronavirus uitbrak, nam New York, net als veel andere staten, verschillende stappen om kwetsbare mensen te beschermen, zoals het stoppen van uitzettingen of nieuwe beslagleggingen. Maar de staat liet bestaande loonbeslagen doorgaan. Voorstanders van consumentenbescherming en de balie van New York riepen Gov. Andrew Cuomo op om dat gat te dichten en alle loonbeslagen op te schorten. Tot nu toe heeft hij dat niet gedaan, ondanks initiatieven van sommige andere staten, zoals Nevada, om dat wel te doen. In New York kunnen eisers tot een tiende van het loon van een schuldenaar nemen.

Cuomo’s kantoor reageerde niet op een verzoek om commentaar.

Lucian Chalfen, een woordvoerder van de New York State Courts, vertelde ProPublica dat garnishments werden toegestaan om door te gaan omdat “bestaande bestellingen werden beschouwd als essentiële zaken.”

Degenen die tijdens de pandemie met een derdenbeslag werden opgezadeld, konden een spoedzitting van de rechtbank aanvragen om het te laten opschorten, volgens richtlijnen die aan de marshals van de stad werden gegeven, die derdenbeslagen beheren. Michael Woloz, een woordvoerder van de marshals, zei dat ze “alles doen wat ze kunnen om tegemoet te komen” aan mensen met ontberingen.

Susan Shin, juridisch directeur van het New Economy Project, een rechtshulporganisatie in New York City, zei dat haar groep sinds maart telefoontjes krijgt van New Yorkers die om hulp vragen bij lopende loonbeslagen. Capital One was vaak de eiser. Mensen waren bang hun gezondheid op het spel te zetten om hulp te gaan zoeken bij de rechter. “Waarom iemand in die positie brengen?” zei ze. Relatief weinig mensen die hulp nodig hebben, vinden de weg naar rechtsbijstand.

ProPublica sprak met drie New Yorkers die na de pandemie worstelden met de inbeslagname van hun loon. Hoewel alle drie erin geslaagd om uiteindelijk te stoppen met de beslagleggingen met de hulp van een rechtsbijstand advocaat, de gevallen laten zien hoe dergelijke pakken kan hangen over het leven van mensen voor decennia. Twee van hen vroegen ProPublica om hun achternaam niet te gebruiken uit angst dat het hun werkgevers zou misgunnen.

Capital One, gevraagd naar de zaken, zei: “Ons beleid is om te werken met elke klant die hulp nodig heeft en wordt beïnvloed door COVID-19.”

Capital One klaagde Robert in 2007 aan voor ongeveer $ 1.900. Hij is HIV-positief en raakte achter omdat hij een achterstand had opgelopen omdat de HIV-epidemie toesloeg. Hij is HIV-positief en raakte achter door gezondheidsproblemen, zei hij, en is in de loop der jaren in en uit het werk geweest. Gedurende bijna een decennium, zei hij, hoorde hij niets van Capital One. Maar afgelopen herfst, kort nadat Robert een nieuwe baan had, ontving hij een bericht waarin hem werd verteld dat hij de betaling van de schuld moest regelen, anders zou hij het risico lopen van beslaglegging.

Hij trof uiteindelijk een regeling om Capital One een totaal van $ 300 te betalen op een betalingsplan van $ 20 per maand. Maar kort nadat hij zijn eerste betaling had gedaan, ontdekte hij tot zijn schrik dat er toch beslag was gelegd op zijn loon. De beslagleggingen gingen wekenlang door, tot ver in maart van dit jaar. Zowel Capital One als het kantoor van de marshal vertelden ProPublica dat Robert’s werkgever bericht was gestuurd om het derdenbeslag niet uit te voeren, maar dat het dit per vergissing toch had gedaan en dat de cheques prompt naar de werkgever waren teruggemaild.

Capital One klaagde Grace, een maatschappelijk werkster in Queens, in 2013 aan nadat ze haar baan verloor en achterliep op haar betalingen. Net als Robert, zei ze dat ze al jaren niets van Capital One had gehoord. In februari ontving ze een brief van de marshal die haar waarschuwde dat haar loon zou worden gegarneerd als ze geen andere regelingen trof om haar schuld van $ 2.800 af te betalen.

Toen het virus toesloeg en de rechtbanken grotendeels stilvielen, nam ze aan dat het een probleem was dat kon wachten. “Ik probeerde gewoon rond te komen,” zei ze. Nadat de beslaglegging begon, zocht ze online naar hulp en vond ze haar weg naar Shin, de rechtsbijstand advocaat. Het geld is sindsdien teruggegeven, maar Grace weet dat de beslagen weer kunnen beginnen als de rechtbanken weer opengaan.

Gezien Lugo’s hectische dagen en nachten werken in het ziekenhuis, was het pas half april, toen 500 New Yorkers nog steeds elke dag stierven aan het virus, dat hij ontdekte dat er $ 168 ontbrak op zijn laatste loonstrookje. Hoewel hij in 2018 werd aangeklaagd, kwam hij er pas achter dat hij was aangeklaagd toen er vorig jaar beslag op zijn loon werd gelegd, zei hij. Een van de redenen is dat de schuld niet van hem is, zei hij.

In een juridische indiening, met de hulp van een rechtsbijstandsadvocaat, betoogde hij dat zijn inmiddels overleden vader waarschijnlijk zijn identiteit heeft gestolen om de kaart af te sluiten. Een deurwaarder beweerde ten onrechte dat hij zijn moeder had gediend met een kennisgeving van de aanklacht, zei hij.

Het indienen van de aanklacht stopte de beslagleggingen vorig jaar, maar begin maart miste hij een rechtszitting omdat die conflicteerde met een ouderavond op de school van zijn kind, zei hij. Hij dacht dat de zitting opnieuw zou worden gepland, maar zonder dat hij het wist, leidde dat tot een nieuw beslag.

“Omdat de rechtbanken gesloten waren, kon ik niet begrijpen hoe ze gewoon weer geld konden afnemen zonder het me te laten weten,” zei hij.

Eindelijk, opnieuw met hulp van een rechtshulp advocaat, was hij in staat om het derdenbeslag te stoppen en een nieuwe datum voor de rechtbank te krijgen, momenteel ingesteld voor augustus.

Nadat het virus in maart toesloeg, schortte Capital One het indienen van nieuwe incasso rechtszaken grotendeels op. Maar andere grote incassobureaus deden dat niet, waaronder Encore Capital, de grootste schuldenkoper van het land. ProPublica bekeek online ingediende rechtszaken in acht staten waar rechtbanken grotendeels waren gestopt met het behandelen van nieuwe zaken en ontdekte dat Encore in april nog steeds meer dan 1.600 rechtszaken aanspande.

Encore meldde vorig jaar 1,3 miljard dollar aan oude schulden te hebben geïnd in de VS en keek uit naar nog een goed jaar toen maart kwam.

Encore CEO Ashish Masih vertelde analisten vorige maand dat het bedrijf nog steeds optimistisch is. Wijdverspreide werkloosheid en het sluiten van de rechtbanken schaden de vooruitzichten van het bedrijf op de korte termijn, maar Masih zei dat dit alleen een “vertraging, geen permanent verlies” zou veroorzaken in wat het bedrijf hoopte te verzamelen in 2020. Uiteindelijk, zei hij, “zullen de gerechtelijke processen beginnen te werken,” en “we hopen ongeveer 90% van de collecties in de loop van de tijd terug te verdienen.”

In antwoord op vragen van ProPublica, zei Encore dat volgens het bedrijfsbeleid, “We hebben incasso’s opgeschort voor elke consument die ons laat weten dat ze direct zijn getroffen door COVID-19.”

In het hele land nemen rechtbanken stappen om hun volledige functie te hervatten. In Arkansas, waar het virus aanvankelijk niet hard toesloeg, maar zich de laatste tijd sneller verspreidt, kondigde het hooggerechtshof van de staat begin mei aan dat alle rechtbanken vanaf 18 mei weer elk type zaak konden behandelen. Hoe dit precies moet gebeuren is aan de plaatselijke rechtbanken, en de oplossingen variëren van videozittingen tot persoonlijke zittingen met een beperkt aantal mensen in de rechtszaal en temperatuurcontroles voordat men naar binnen gaat.

De loonbeslagen in de staat zijn nooit gestopt, zei Susan Purtle, een advocaat van Legal Aid of Arkansas, die bijna de halve staat bedient. Dat is deels te wijten aan het grote aantal vleesverwerkende bedrijven daar, zei ze. “Die cliënten zijn blijven werken,” zei ze, en hadden dus loon mee te nemen.

Maar de laatste tijd, zei ze, komen er telefoontjes binnen over nieuwe rechtszaken. Meestal ziet ze rechtszittingen gepland voor juli of augustus. Zodra ze weer beginnen, verzamelaars zullen hervatten winnen vonnissen die kunnen worden gebruikt om te verzamelen op de debiteuren die nog steeds werk hebben. Voor degenen die dat niet doen, zullen de bedrijven wachten tot ze dat wel doen.

Ellis Simani heeft bijgedragen aan de rapportage.

Help ons te rapporteren over het coronavirus. Bent u een volksgezondheidswerker, medische hulpverlener, gekozen ambtenaar, patiënt of andere COVID-19-expert? Help make sure our journalism is responsible and focused on the right issues.

If you develop emergency warning signs for COVID-19, such as difficulty breathing or bluish lips, get medical attention immediately. The CDC has more information on what to do if you are sick.