Cervicale foraminotomie Diagnose en behandeling van de wervelkolom | Neurochirurgie

Wat is een cervicale foraminotomie?

Een cervicale foraminotomie is een operatie die aan de achterkant van de nek wordt uitgevoerd om de druk op een of meer ruggenmergzenuwen te verlichten. Hierbij wordt voorzichtig een klein deel van het bot en het gewricht die de ruggenmergzenuw bedekken, verwijderd, evenals de weke delen die ook een druk kunnen veroorzaken. In sommige gevallen wordt ook een discusprolaps verwijderd (microdiscectomie).

WAAROM MOET IK EEN CERVISCHE FORAMINOTOMIE NODIG HEBBEN?

Cervicale wervelkolomchirurgie kan nodig zijn voor een verscheidenheid aan problemen. Meestal wordt dit type operatie uitgevoerd voor degeneratieve aandoeningen of een discus prolaps (uitstulping).
Een cervicale foraminotomie wordt meestal uitgevoerd om druk op een of meer spinale zenuwen in de nek te behandelen (veroorzaakt door foraminale stenose, cervicale spondylose, of een prolaps van een tussenwervelschijf).

Deze ingreep wordt meestal gekozen wanneer het belangrijkste probleem armpijn is, en er weinig of geen geassocieerde nekpijn is. Het belangrijkste voordeel is dat de nek niet wordt gefuseerd, waardoor zoveel mogelijk beweging behouden blijft.

Een operatie wordt meestal aanbevolen als alle redelijke conservatieve maatregelen (pijnmedicatie, zenuwschildinjecties, fysiotherapie
etc.) hebben gefaald. In geval van aanzienlijke instabiliteit of neurologische problemen kan een operatie de meest geschikte eerste behandelingsoptie zijn.

Wat is er precies mis met mijn nek?

Het wervelkanaal en de tussenwervelfrontaminae zijn benige tunnels in de wervelkolom waar respectievelijk het ruggenmerg en de ruggenmergzenuwen (zenuwwortels) doorheen lopen. Wanneer deze tunnels te klein zijn, is er minder ruimte voor de ruggenmergzenuwen en/of het ruggenmerg, waardoor deze structuren onder druk kunnen komen te staan.
Aandoeningen die beknelling van de zenuwwortel kunnen veroorzaken zijn spinale stenose, degeneratieve discusziekte, een uitpuilende of verzakte tussenwervelschijf, benige uitlopers (osteofyten), of spondylose (artrose van de wervelkolom). Meestal komen twee of meer van deze aandoeningen samen voor.

Tussenwervelschijven zitten tussen elk bot (wervel) in de wervelkolom. Zij fungeren als schokdempers en maken normale beweging tussen de botten in uw nek mogelijk. Elke tussenwervelschijf heeft een sterke buitenste ring van vezels (annulus fibrosis), en een zacht geleiachtig centraal gedeelte (nucleus pulposis). De annulus is het sterkste deel van de tussenwervelschijf, en verbindt elk wervelbot. De zachte en sappige kern van de schijf dient als de belangrijkste schokdemper. Bij een annulaire scheur is de annulus fibrosis gescheurd, vaak de eerste gebeurtenis in het proces van discusprolaps. Een annulaire scheur kan nekpijn veroorzaken met of zonder armpijn. Een cervicale discusprolaps (of hernia) treedt op wanneer de nucleus pulposis uit zijn gebruikelijke positie ontsnapt en uitpuilt in het wervelkanaal, waarbij soms druk wordt uitgeoefend op de zenuwen of het ruggenmerg.

Bij degeneratieve discusziekte krimpen de tussenwervelschijven of kussen tussen uw wervels, waardoor de discus slijt, wat tot hernia kan leiden. U kunt ook last hebben van artrose in uw wervelkolom. Deze degeneratie en artrose kunnen pijn, gevoelloosheid, tintelingen en zwakte veroorzaken door druk op de ruggenmergzenuwen en/of ruggenmerg.

Osteofyten zijn abnormale benige uitlopers die zich vormen als onderdeel van het degeneratieve proces of na een langdurige discusverzakking. Deze extra botvorming kan spinale stenose en intervertebrale foraminale stenose veroorzaken, wat resulteert in compressie van het ruggenmerg en/of spinale zenuwen.

Wat zijn de symptomen van zenuwwortelcompressie?

Symptomen van zenuwcompressie (ook wel radiculopathie genoemd) zijn:

• Pijn
• Aching of stijfheid
• Numbness
• Tintelend gevoel
• Weakness

in de arm(en) en/of hand(en).

Wat zijn de alternatieven voor een cervicale foraminotomie?

Er zijn een aantal alternatieven mogelijk, afhankelijk van uw individuele omstandigheden. Deze omvatten:

1. Pijnmedicatie. Een aantal medicijnen kan nuttig zijn tegen pijn. Daartoe behoren de standaard opioïde en niet-opioïde pijnstillers, membraanstabiliserende middelen en anticonvulsiva, alsmede het meest recente middel dat op de markt is gebracht: Pregabaline. Speciale medische behandelingen zoals Ketamine-infusies kunnen in sommige situaties aangewezen zijn.
2. Zenuwschede-injecties. Onder geleide van een CT-scan kan een plaatselijk verdovingsmiddel door de huid van de hals rond de beknelde zenuw worden geïnjecteerd. Dit wordt ook wel een ‘foraminaal blok’ genoemd. Patiënten hebben vaak veel baat bij deze procedure en een operatie kan soms worden uitgesteld of zelfs vermeden. Helaas is het voordeel van deze ingreep meestal van tijdelijke aard en verdwijnt het na enkele dagen, weken of soms maanden. Deze procedure is ook een uitstekend diagnostisch hulpmiddel, vooral wanneer de MRI-scan suggereert dat meerdere zenuwen zijn samengedrukt en uw neurochirurg precies wil weten welke zenuw uw klachten veroorzaakt.
3. Fysiotherapieën. Deze omvatten fysiotherapie, osteopathie, hydrotherapie en massage.
4. Activiteitsaanpassing. Soms is het simpelweg aanpassen van uw werkplek en recreatieve activiteiten, om zwaar tillen en repetitieve nek- of armbewegingen te vermijden, het genezingsproces sneller te laten verlopen.
5. Andere chirurgische benaderingen. Deze omvatten cervicale laminectomie, anterieure cervicale decompressie en fusie (ACDF), en een kunstmatige discusvervanging. U moet deze alternatieven, samen met hun mogelijke risico’s en voordelen, met uw neurochirurg bespreken.

Wat zijn de doelen (mogelijke voordelen) van een operatie?

De doelen van een operatie aan de halswervelkolom zijn onder meer het verlichten van pijn, gevoelloosheid, tintelingen en zwakte.

De beweegredenen, doelen en potentiële voordelen van een cervicale foamenotomie kunnen daarom zijn:

• Verlichting van neurale compressie (druk op de spinale zenuwen)
• Vermindering van pijn
• Medicatievermindering
• Voorkomen van verslechtering

In het algemeen is het symptoom dat het meest betrouwbaar verbetert na de operatie armpijn. Nekpijn en hoofdpijn kunnen al dan niet verbeteren (heel soms kunnen ze erger zijn). Het volgende symptoom dat meestal verbetert, is zwakte. Het is echter mogelijk dat uw kracht niet volledig terugkeert naar normaal. De verbetering van de kracht duurt meestal weken of maanden. Gevoelloosheid of pinnen en naalden kunnen al dan niet verbeteren na de operatie, omdat de zenuwvezels die het gevoel overbrengen dunner en kwetsbaarder voor druk zijn (zij kunnen gemakkelijker blijvend worden beschadigd dan de andere zenuwvezels). Het kan tot 12 maanden duren voordat de gevoelloosheid verbetert.

De kans dat u veel baat hebt bij een operatie hangt af van een groot aantal factoren. Uw neurochirurg zal u een indicatie geven van de kans op succes in uw specifieke geval.

Wat zijn de mogelijke uitkomsten als de behandeling niet wordt ondernomen?

Als uw aandoening niet op de juiste manier wordt behandeld (en soms zelfs als dat wel gebeurt), kunnen de mogelijke gevolgen zijn:

• Aanhoudende pijn
• Verlamming/zwakte/handicaps
• Functionele stoornissen (onhandigheid, slechte fijne motoriek en coördinatie)

Wat zijn de specifieke risico’s van een cervicale foraminotomie?

Over het algemeen is de operatie vrij veilig en zijn grote complicaties zeldzaam. De kans op een kleine complicatie is ongeveer 3 of 4%, en de kans op een grote complicatie is 1 of 2%. Meer dan 90% van de patiënten zou de operatie zonder complicaties moeten doorstaan.

De specifieke risico’s omvatten (maar zijn niet beperkt tot):

• Falen van de symptomen of het voorkomen van verslechtering
• Verergering van pijn/zwakte/rommeligheid
• Infectie
• Bloedstolsel in de wond waarvoor een spoedoperatie nodig is om de druk te verlichten
• Lekken van hersenvocht (CSF)
• Op het verkeerde niveau geopereerd (dit is zeldzaam, omdat tijdens de operatie röntgenfoto’s worden gebruikt om het niveau te bevestigen)
• Bloedtransfusie
• Recidief discusprolaps of zenuwcompressie
• Aantasting van zenuwen (zwakte, numbness, pain) occurs in less than 1%
• Quadriplegia (paralysed arms and legs)
• Incontinence (loss of bowel/bladder control)
• Impotence (loss of erections)
• Chronic pain
• Stroke (loss of movement, speech etc)

What are the risks of anaesthesia and the general risks of surgery?

Having a general anaesthetic is generally fairly safe, and the risk of a major catastrophe is extremely low.

All types of surgery carry certain risks, many of which are included in the list below:

• Significant scarring (‘keloid’)
• Wound breakdown
• Drug allergies
• DVT (‘economy class syndrome’)
• Pulmonary embolism (blood clot in lungs)
• Chest and urinary tract infections
• Drukletsel aan zenuwen in armen en benen
• Letsel aan ogen of tanden
• Myocardinfarct (‘hartinfarct’)
• St beroerte
• Letsel
• Andere zeldzame complicaties

Wat zijn de gevolgen van een operatie?

De meeste patiënten worden op dezelfde dag als de operatie opgenomen; sommige patiënten worden echter de dag ervoor opgenomen. Tot de patiënten die de dag voor de operatie worden opgenomen, behoren patiënten die: in een landsdeel, in het binnenland of in het buitenland wonen; complexe medische aandoeningen hebben of warfarine gebruiken; voor hun operatie verdere onderzoeken nodig hebben; als eerste op de operatielijst voor die dag staan. U krijgt instructies over wanneer u moet stoppen met eten en drinken voordat u wordt opgenomen.
Na de operatie blijft u tussen de 1 en 3 dagen in het ziekenhuis. U krijgt instructies over eventuele lichamelijke beperkingen die na de operatie zullen gelden, en deze worden verderop in dit hoofdstuk samengevat.

Tijdens de operatie worden röntgenfoto’s van uw nek gemaakt om er zeker van te zijn dat het juiste niveau van de wervelkolom wordt geopereerd. Het is van groot belang dat u ons informeert als u zwanger bent of denkt zwanger te kunnen zijn, omdat röntgenstralen schadelijk kunnen zijn voor het ongeboren kind.

Er zijn aanzienlijke verschillen tussen patiënten wat betreft het resultaat van de operatie en de tijd die nodig is om te herstellen. U krijgt instructies over lichamelijke beperkingen, evenals over uw terugkeer naar het werk en het hervatten van recreatieve activiteiten. U mag geen motorvoertuig besturen of zware machines bedienen totdat uw neurochirurg u dat heeft opgedragen.

U mag geen juridische documenten ondertekenen of bijwonen totdat uw huisarts dit na de operatie heeft beoordeeld, omdat de verdoving uw denkvermogen soms tijdelijk kan vertroebelen.

Wat moet u de arts vóór de operatie vertellen?

Het is belangrijk dat u het uw chirurg vertelt als u:

• bloedstollings- of bloedingsproblemen hebt
• ooit bloedstolsels in uw benen (DVT of diepe veneuze trombose) of longen (longemboli)
• aspirine, warfarine gebruikt, of iets anders (zelfs sommige kruidensupplementen) dat uw bloed zou kunnen verdunnen
• Hebt u een hoge bloeddruk
• Heeft u allergieën
• Heeft u andere gezondheidsproblemen

Wat moet ik doen voor de operatie?

Voor uw operatie is het noodzakelijk dat u stopt met roken.
Als u tamelijk zwaar bent, is het raadzaam dat u voor uw operatie een verstandig programma voor gewichtsverlies volgt. Bespreek dit met uw huisarts en neurochirurg.
Om ongewenste bloedingen tijdens of na de operatie te voorkomen, is het van groot belang dat u ten minste 2 weken voor de operatie stopt met het innemen van aspirine en andere bloedverdunnende medicijnen of middelen, waaronder kruidenpreparaten.

Als u normaal gesproken warfarine gebruikt, wordt u meestal 3 of 4 dagen voor de operatie opgenomen in het ziekenhuis. Uw warfarine wordt dan gestaakt (het duurt een paar dagen voordat het uitgewerkt is) en u kunt gedurende een paar dagen kortwerkende bloedstollingsremmers krijgen. Deze kunnen dan een dag of wat voor de operatie worden gestopt.

In het algemeen moet u een maand voor de operatie een zinktablet per dag innemen en dit gedurende drie maanden daarna voortzetten. Dit zou de wondgenezing moeten bevorderen.

Heb ik verder onderzoek nodig?

De meeste patiënten zullen röntgenfoto’s van hun nek hebben gehad, evenals een CT-scan en MRI.
Bij sommige patiënten bestaat onzekerheid over de diagnose of over welke schijf of schijven in de nek precies verantwoordelijk is/zijn voor de klachten: bij deze patiënten kan zenuwgeleidingsonderzoek en/of een zenuwblokkade duidelijkheid verschaffen over de diagnostische kwesties.

Als u meer dan 12 maanden voor uw operatie geen MRI heeft gehad, of als uw klachten sinds uw laatste MRI sterk zijn veranderd, dan moet dit onderzoek worden herhaald om er zeker van te zijn dat er geen verrassingen zijn op het moment van de operatie!

Wie zal de operatie uitvoeren? Wie is er nog meer bij betrokken?

De operatie wordt uitgevoerd door uw chirurg van Precision Neurosurgery. Een chirurgisch assistent zal aanwezig zijn en een ervaren anesthesist zal verantwoordelijk zijn voor uw algehele anesthesie.

Hoe wordt een cervicale foraminotomie uitgevoerd?

Een algehele anesthesie zal worden toegediend om u in slaap te brengen. Er wordt een beademingsbuis (‘endotracheale buis’) ingebracht en intraveneuze antibiotica en steroïden geïnjecteerd (om infectie en postoperatieve misselijkheid te voorkomen). Tijdens de operatie worden kuitcompressieapparaten gebruikt om het risico op bloedstolsels in uw benen te minimaliseren.
Uw huid wordt gereinigd met een antiseptische oplossing en er wordt een plaatselijk verdovingsmiddel ingespoten.

De huidincisie is ongeveer 3-5 cm aan de achterkant van uw hals. Het is verticaal en in de middellijn. De spieren achter in de nek worden voorzichtig losgemaakt van de ruggengraatbeenderen, en het benige dak over de ruggengraatzenuw wordt voorzichtig verwijderd met kleine boortjes en andere fijne instrumenten. Het zachte weefsel dat de zenuw beklemt, wordt ook verwijderd.

De ruggengraatszenuw wordt gedecomprimeerd nadat het bot en ander weefsel zijn verwijderd (dit wordt een ‘rhizolyse’ genoemd).

De wond wordt gesloten met hechtingen en soms nietjes.

Wat gebeurt er onmiddellijk na de operatie?

Het is gebruikelijk dat u na de operatie wat pijn voelt, vooral op de plaats van de incisie. De meeste patiënten zijn binnen een paar uur na de operatie weer wakker en in beweging. Dit wordt zelfs aangemoedigd om de circulatie normaal te houden en de vorming van bloedstolsels in de benen te voorkomen.

U kunt naar huis wanneer u zich op uw gemak voelt (meestal na 2 of 3 dagen).

Wat gebeurt er na ontslag?

U kunt 2-3 dagen na de operatie uit het ziekenhuis worden ontslagen. Uw huisarts moet uw wonden 4 dagen na ontslag controleren. Uw nietjes moeten ongeveer 10 dagen na de operatie worden verwijderd. Dit kan worden gedaan door uw huisarts of de verpleegkundige van Precision Neurosurgery.
U moet het 6 weken rustig aan doen, maar wel elke dag minstens een uur lopen.
Houd in gedachten dat de tijd die nodig is om terug te keren naar normale activiteiten voor elke patiënt anders is. Het ongemak moet elke dag een beetje afnemen. Toename van energie en activiteit zijn tekenen dat uw postoperatieve herstel goed verloopt. Een positieve instelling, een gezond en uitgebalanceerd dieet en voldoende rust zijn uitstekende manieren om uw herstel te bespoedigen.

Tekenen van infectie zoals zwelling, roodheid of afscheiding uit de incisie en koorts moeten onmiddellijk onder de aandacht van de chirurg worden gebracht.

U wordt na 6-8 weken opnieuw onderzocht door uw neurochirurg. Tot die tijd mag u geen voorwerpen tillen die zwaarder zijn dan 2-3 kg, en mag u geen herhaalde bewegingen maken met uw nek of armen.

U moet uw TED-kousen nog een paar weken na de operatie blijven dragen.

Detailed discharge instructions are as follows: