Chariots of Fire, Britse dramatische film, uitgebracht in 1981, die het waargebeurde verhaal vertelt van twee Britse hardlopers die hun land glorie brachten in de Olympische Spelen van 1924 in Parijs. De film won zowel de BAFTA Award als de Academy Award voor beste film en sleepte ook de Golden Globe Award voor beste buitenlandse film in de wacht.
© 1981 Warner Bros. Pictures
De film begint bij de herdenking van de hardloper Harold Abrahams in 1978. Daarna gaat de film terug naar 1919, wanneer Abrahams (gespeeld door Ben Cross), de zoon van een rijke joodse financier, aankomt op de universiteit van Cambridge. Hij wordt de eerste sprinter die de Trinity Great Court Run voltooit – een rondje om de binnenplaats in de tijd die de klok nodig heeft om 12 uur te slaan, te beginnen bij het eerste belsignaal. Abrahams wint niet alleen nationale hardloopwedstrijden, maar raakt ook betrokken bij een Gilbert and Sullivan-gezelschap en wordt verliefd op een sopraan, Sybil (Alice Krige). In Schotland doet Eric Liddell (Ian Charleson), de zoon van Schotse missionarissen, ook mee aan hardloopwedstrijden. Hoewel zijn zus, Jennie (Cheryl Campbell), vreest dat hardlopen hem zal afleiden van zijn missionarisactiviteiten, vindt Liddell dat zijn overwinningen God verheerlijken. Uiteindelijk ontmoeten Abrahams en Liddell elkaar in een Britse open race, en Liddell wint. De gedreven Abrahams is verpletterd door zijn nederlaag, maar de bekende trainer Sam Mussabini (Ian Holm) biedt aan hem aan te nemen en zegt hem dat hij hem kan leren sneller te lopen dan Liddell. De meesters van het Cambridge College (Sir John Gielgud en Lindsay Anderson) vinden het niet netjes om professionele begeleiding te accepteren, maar Abrahams ziet hun bezwaren als antisemitisch en klassegebonden.
Met dank aan Warner Brothers, Inc.
Liddell, Abrahams, en de Cambridge lopers Lord Andrew Lindsay (Nigel Havers), Aubrey Montague (Nicholas Farrell), en Henry Stallard (Daniel Gerroll) worden gekozen voor het Britse Olympische team. Bij hun vertrek naar Parijs verneemt Liddell dat de 100 meter-wedstrijd waaraan hij zou deelnemen, op zondag zal worden gehouden. Zijn religieuze overtuiging staat niet toe dat hij op de sabbat deelneemt, en hij verzet zich tegen de argumenten van de prins van Wales (David Yelland) en het Brits Olympisch Comité. Lindsay biedt Liddell echter aan zijn plaats in de 400-meter race, die voor de volgende donderdag op het programma staat, af te staan, en deze accepteert. Op de Spelen wint de Amerikaanse hardloper Charles Paddock (Dennis Christopher) gemakkelijk van Abrahams op de 200 meter, maar Abrahams zegeviert op de 100 meter en wint de gouden medaille. Van Liddell wordt niet verwacht dat hij het goed zal doen op de 400 meter, maar hij pakt toch goud. Nadat het team naar huis is teruggekeerd, herenigt Abrahams zich met Sybil, en Liddell gaat missionariswerk doen in China.
Chariots of Fire was de eerste speelfilm van regisseur Hugh Hudson. De soundtrack, van Vangelis, werd iconisch en werd gebruikt als themamuziek voor sportevenementen en in talloze films, tv-programma’s en reclamespots.