Cholangitis

Wat is cholangitis?

Cholangitis is een ontsteking van het galkanaalstelsel. Het galkanaalsysteem vervoert gal van uw lever en galblaas naar het eerste deel van uw dunne darm (de twaalfvingerige darm).

In de meeste gevallen wordt cholangitis veroorzaakt door een bacteriële infectie, en treedt het vaak plotseling op. Maar in sommige gevallen kan het langdurig (chronisch) zijn. Sommige mensen ontwikkelen ontstekingen en cholangitis als onderdeel van een auto-immuunziekte.

Wat veroorzaakt cholangitis?

In de meeste gevallen wordt cholangitis veroorzaakt door een verstopte galbuis ergens in uw galwegstelsel. De verstopping wordt meestal veroorzaakt door galstenen of slib dat in de galwegen terechtkomt. Auto-immuunziekten zoals primaire scleroserende cholangitis kunnen het systeem aantasten.

Other, less common causes of cholangitis include:

• A tumor
• Blood clots
• A narrowing of a duct that may happen after surgery
• Swollen pancreas
• A parasite infection

Cholangitis may also be caused when you have:

• A backflow of bacteria from your small intestine
• A blood infection (bacteremia)
• A test done to check your liver or gallbladder (such as a test where a thin tube or endoscope is put into your body)

The infection causes pressure to build up in your bile duct system, which can spread to other organs of the bloodstream if it is not treated.

Who is at risk for cholangitis?

If you have had gallstones you are at greater risk for cholangitis. Other risk factors include:

• Having autoimmune diseases such as inflammatory bowel disease (ulcerative colitis or Crohn’s disease)
• Recent medical procedures involving the bile duct area
• Having human immunodeficiency virus (HIV)
• Traveling to countries where you might be exposed to worms or parasites

What are the symptoms of cholangitis?

Each person’s symptoms may vary, and may be non-specific or severe, including:

• Pain in the upper right part of your belly (abdomen)
• Fever
• Chills
• Yellowing of the skin and eyes (jaundice)
• Nausea and vomiting
• Clay-colored stools
• Dark urine
• Low blood pressure
• Lethargy
• Changes in alertness

The symptoms of cholangitis may look like other health problems. Ga altijd naar uw zorgverlener om zeker te zijn.

Hoe wordt cholangitis vastgesteld?

De pijn van cholangitis kan veel lijken op de pijn van galstenen.

Om er zeker van te zijn dat u cholangitis heeft, zal uw zorgverlener naar uw gezondheid in het verleden kijken en u lichamelijk onderzoeken. Hij of zij kan ook andere tests doen.

U kunt bloedonderzoeken ondergaan, waaronder:

• Compleet bloedbeeld (CBC). Bij dit onderzoek wordt het aantal witte bloedcellen gemeten. U kunt een hoog aantal witte bloedcellen hebben als u een infectie hebt.
• Leverfunctietests. Een groep speciale bloedtests die kunnen aangeven of uw lever goed werkt.
• Bloedkweken. Tests om te zien of u een bloedinfectie hebt.

U kunt ook beeldvormend onderzoek ondergaan, waaronder:

• Echografie (ook wel sonografie genoemd). Dit onderzoek maakt beelden van uw inwendige organen op een computerscherm met behulp van hoogfrequente geluidsgolven. Het wordt gebruikt om organen in uw buik te bekijken, zoals de lever, milt en galblaas. Het controleert ook de bloedstroom door verschillende bloedvaten. Het kan buiten het lichaam worden gedaan (uitwendig). Het kan ook in het lichaam worden gedaan (inwendig). Inwendig wordt het een endoscopische echografie (EUS) genoemd.
• CT-scan. Een CT-scan kan worden gemaakt met een kleurstof die wordt ingeslikt of via een infuus wordt ingespoten. Dit laat de buik en het bekken zien, inclusief het galafvoergebied. Het kan helpen vaststellen waarom er een blokkade is.
• Magnetische resonantie cholangiopancreatografie (MRCP). Deze test wordt gebruikt om te kijken of er problemen zijn in uw buik. Het kan aantonen of er galstenen in uw galbuis zitten. Het onderzoek wordt van buiten uw lichaam gedaan. Er wordt geen buis (endoscoop) in uw lichaam gebracht. Het maakt gebruik van een magnetisch veld en radiofrequentie om gedetailleerde foto’s te maken.
• ERCP (endoscopische retrograde cholangiopancreatografie). Dit wordt gebruikt om problemen in uw lever, galblaas, galwegen en alvleesklier op te sporen en te behandelen. Er wordt gebruik gemaakt van röntgenstraling en een lange flexibele buis met een lampje en een camera aan één uiteinde (een endoscoop). De buis wordt in uw mond en keel gebracht. Het gaat door uw voedselpijp (slokdarm), door uw maag, en in het eerste deel van uw dunne darm (de twaalfvingerige darm). Via het slangetje wordt een kleurstof in je galwegen gebracht. Met de kleurstof kunnen de galwegen duidelijk op röntgenfoto’s worden gezien. Indien nodig, kan deze procedure ook helpen om uw galwegen te openen.
• Percutane transhepatische cholangiografie (PTC). Een naald wordt door uw huid in uw lever gestoken. Er wordt kleurstof in uw galbuis gebracht, zodat die op röntgenfoto’s duidelijk te zien is. Deze procedure kan ook worden gebruikt om de galwegen te openen als uw artsen dit niet inwendig kunnen doen met een ERCP.

Hoe wordt cholangitis behandeld?

Het is belangrijk om meteen een diagnose te stellen. De meeste mensen met cholangitis voelen zich erg ziek. Zij gaan naar hun huisarts of naar de eerste hulp.

Als u cholangitis heeft, ligt u waarschijnlijk een paar dagen in het ziekenhuis. U krijgt vocht toegediend via een intraveneuze infuuslijn via een ader. Ook krijgt u pijnstillers en bacteriënbestrijdende medicijnen (antibiotica).

Het kan ook nodig zijn het vocht in uw galbuis af te tappen en de oorzaak van een eventuele verstopping op te sporen. In de meeste gevallen gebeurt dit met een methode die ERCP (endoscopische retrograde cholangiopancreatografie) wordt genoemd.

Om uw galbuis met behulp van ERCP af te tappen, wordt een lange dunne flexibele buis (endoscoop) in uw mond gebracht. De scoop gaat door uw voedselpijp (slokdarm) en in uw maag. Hij gaat naar het eerste deel van uw dunne darm (de twaalfvingerige darm) en naar de galwegen. De arts kan de binnenkant van deze organen en kanalen op een videoscherm bekijken. Het videoscherm is verbonden met een camera in de scoop. Soms wordt een buisje naar buiten gelaten om de gal af te voeren. In deze situatie wordt een klein buisje in de kanalen gebracht om vocht af te voeren. Dit slangetje wordt door de huid naar buiten gebracht, waar het vocht laat weglopen totdat de ontsteking en infectie zijn verdwenen.

U kunt ook stevige buisjes (stents) in de galwegen laten plaatsen om ze open te houden. Galstenen kunnen ook worden verwijderd. In de meeste gevallen kan dit worden gedaan met de ERCP-scoop.

Een operatie kan nodig zijn als de behandeling niet aanslaat of als het slechter met u gaat. Een operatie zal uw kanalen openen om de gal af te voeren en de ophoping van vocht te verminderen.

Kernpunten

• Cholangitis is een ontsteking van het galwegenstelsel.
• Het galwegenstelsel vervoert gal van de lever en de galblaas naar het eerste deel van uw dunne darm (de twaalfvingerige darm).
• In de meeste gevallen wordt cholangitis veroorzaakt door een bacteriële infectie.
• Mensen die galstenen hebben gehad, lopen een groter risico op cholangitis.
• Autoimmuunziekten zoals primaire scleroserende cholangitis kunnen ontsteking van de galwegen veroorzaken.
• In de meeste gevallen zijn ziekenhuisopname en behandeling met antibiotica en een endoscopische procedure noodzakelijk. Een operatie kan nodig zijn.

Volgende stappen

Tips om u te helpen het meeste uit een bezoek aan uw zorgverlener te halen:

• Weet de reden van uw bezoek en wat u wilt dat er gebeurt.
• Voor uw bezoek kunt u vragen opschrijven die u beantwoord wilt hebben.
• Neem iemand mee om u te helpen vragen te stellen en te onthouden wat uw arts u vertelt.
• Noteer bij het bezoek de naam van een nieuwe diagnose, en eventuele nieuwe medicijnen, behandelingen of tests. Noteer ook alle nieuwe instructies die uw arts u geeft.
• Weten waarom een nieuw geneesmiddel of een nieuwe behandeling wordt voorgeschreven en hoe het u zal helpen. Weet ook wat de bijwerkingen zijn.
• Vraag of uw aandoening ook op andere manieren kan worden behandeld.
• Weet waarom een test of procedure wordt aanbevolen en wat de resultaten kunnen betekenen.
• Know what to expect if you do not take the medicine or have the test or procedure.
• If you have a follow-up appointment, write down the date, time, and purpose for that visit.
• Know how you can contact your provider if you have questions.