Over zeven jaar zullen de hopen aarde die ten westen van Fort Collins naar de hemel groeien, passen in het landschap dat hen omringt, uitlopers die bezaaid zijn met sagebrush en wilde grassen die wuiven in de hete zomerwind.
Er mogen echter geen bomen groeien in deze heuvels. Dat komt omdat hun wortels een dikke kleikap zouden kunnen doorboren die zo’n 60 jaar aan afval aan het zicht onttrekt.
De Larimer County stortplaats moet eind 2024 sluiten, wanneer de capaciteit is bereikt.
Er zal geen enkele vuilniszak vol meloenschillen en meeneemverpakkingen meer door de poorten gaan.
Er zal geen fiets, kapotte bank of berg hout, spijkers en tegels meer door een pick-up of commerciële vuilniswagen passeren.
De stortplaats sluit zich aan bij de 190 andere gesloten vuilnisbelten, duizenden hectaren begraven afval in heel Colorado. En Larimer County is niet de enige stortplaats die bijna vol is.
Ooit telde Colorado 150 actieve stortplaatsen. Nu zijn dat er nog maar 58, maar de staat heeft niet genoeg ruimte voor afval. Sommige stortplaatsen in Colorado, waar elk jaar duizenden inwoners bijkomen die afval produceren, hebben nog meer dan 100 jaar te leven.
Maar daar gaat het niet om, zeggen natuurbeschermers en stortplaatsmedewerkers.
“Willen we deze stortplaatsen echt nog 125 jaar blijven gebruiken? Er zijn veel betere manieren om ons te ontdoen van wat wij als afval beschouwen”, aldus Harlin Savage van Eco-Cycle uit Boulder, een van de grootste non-profit recyclingbedrijven in het land.
Colorado wordt gezien als een staat met “groene geloofsbrieven”, zei ze, maar in de praktijk behoort het tot de onderste helft van staten als het gaat om hoe weinig het recyclet.
Het afleidingspercentage van de staat – dat aangeeft hoeveel afval er door recycling van stortplaatsen wordt gereduceerd – is bedroevend. Colorado zit op 19 procent, vergeleken met het nationale gemiddelde van 34 procent, volgens het Colorado Department of Public Health and Environment.
In 2016, het meest recente jaar dat de gegevens beschikbaar zijn, dumpte Colorado 7,9 miljoen ton afval op zijn stortplaatsen. Het totaal van 2016 is 410.000 ton meer dan het jaar ervoor. En 936.000 ton meer dan het jaar daarvoor. Sinds die 2016-totalen door de staat werden berekend, heeft Colorado er naar schatting 150.000 mensen bijgekregen.
Coloradans creëren 9,6 pond afval per persoon per dag, waarvan ongeveer 7,8 pond naar de stortplaats gaat, terwijl 1,8 pond wordt gerecycled of hergebruikt, volgens een rapport van 2018 van de staatsgezondheidsafdeling aan de wetgevende macht.
En die cijfers worden steeds slechter, omdat de hoeveelheid afval per persoon stijgt en het percentage dat wordt gerecycled de afgelopen jaren is gedaald.
Jeff Boltz, die al 21 jaar op de stortplaats van Larimer County werkt en ongeveer tegelijk met de stortplaats zelf met pensioen zal gaan, is nog steeds geschokt door wat sommige mensen weggooien, waaronder een paar leren banken.
Boltz is het soort man dat margarinebakjes uitwast en ze hergebruikt om zijn lunch in te bewaren. De assistent-directeur van vast afval, die in zijn pick-up over wegen stuitert die bovenop afgetopte delen van de stortplaats zijn gebouwd, gebruikt geen plastic zakjes. Hij hergebruikt oude meubels. En hij beseft dat de meeste mensen niet zo over afval nadenken als hij, of er überhaupt niet veel over nadenken.
“Ze rollen het uit naar de stoep. Na het werk rollen ze het weer naar binnen. Het is hier, het is weg,” zei hij.
“Ze denken er niet meer over na.”
Weinig van de 190 gesloten stortplaatsen in Colorado zijn geïnspecteerd
Terwijl de bevolking van Colorado is gegroeid, samen met de tonnen afval, is het aantal werkende stortplaatsen gekrompen.
De reden: strengere milieuvoorschriften die in de jaren negentig van kracht werden en de hogere kosten om aan die voorschriften te voldoen.
Colorado heeft nu 58 stortplaatsen voor huishoudelijk afval, veel meer dan verschillende staten aan de oostkust, waar het aantal overgebleven stortplaatsen beperkt is tot enkele cijfers.
Er zijn nog wel kleinere, door steden en gemeenten beheerde stortplaatsen, maar het zijn er minder, en langs de front Range wordt het afval van de grote steden van Colorado samengebracht op grote, vaak commercieel geëxploiteerde stortplaatsen.
Zorgen dat de 190 afgedekte en gesloten stortplaatsen in deze staat de bodem of het water niet vervuilen, is een enorme onderneming, en een die nog niet in volle gang is.
Het Colorado Department of Public Health and Environment is onlangs begonnen met het maken van een inventaris van stortplaatsen die zijn gesloten na 1967, toen de staat de Colorado Solid Waste Act aannam en begon met het reguleren ervan. De meeste gesloten stortplaatsen in Colorado zijn gesloten onder minder strenge eisen dan nu het geval is. Ze zijn opzettelijk gestopt voordat de federale regels van 1993, die de milieunormen aanscherpten, van kracht werden.
Ongeveer 90 stortplaatsen in Colorado kozen ervoor te sluiten in plaats van aan de normen te voldoen. Ambtenaren van de staat zijn van plan elk van deze stortplaatsen te inspecteren om vast te stellen of ze op de juiste wijze zijn gesloten en “een laag risico voor mens en milieu vormen.”
De bezoeken ter plaatse aan deze stortplaatsen, waarvan vele al 25 jaar gesloten zijn, zijn nog niet begonnen.
Jefferson en El Paso counties hebben elk negen gesloten stortplaatsen. Adams County heeft er acht, Huerfano heeft er drie en Denver heeft er één, volgens de inventaris van de staat.
De stortplaats van Larimer County voldoet aan de huidige, strengere federale eisen om ervoor te zorgen dat er na sluiting geen onaanvaardbare hoeveelheden methaangas vrijkomen, het grondwater niet wordt verontreinigd en er geen afval achterblijft. En de gezondheidsdienst van de staat zal de stortplaats inspecteren om er zeker van te zijn.
Naast het nieuwe initiatief om gesloten stortplaatsen te inspecteren, controleert het ministerie deze stortplaatsen ook nadat er klachten zijn binnengekomen of als onderdeel van de huidige eisen voor toezicht na sluiting.
Een handvol gesloten stortplaatsen voldeed dit jaar niet aan de regels voor vast afval.
Een van deze stortplaatsen was Capulin Landfill in Conejos County, waar inspecteurs in 2014 bewijs aantroffen van illegale dumping op eigendom van de county. Bouwafval, beton, afval, meubels, banden, elektronica en diverse 5-gallon containers lagen verspreid over het landschap. Geen enkel hek of slot verhinderde dat mensen illegaal binnenkwamen en hun huisvuil of bouwafval naar buiten gooiden, volgens overheidsdocumenten.
De staat legde het graafschap in 2016 de maximale boete van $ 10.000 op wegens overtreding van de Colorado Solid Waste Act, maar hief deze vorige maand op nadat het land was opgeruimd, volgens documenten die door The Colorado Sun werden ingezien op grond van wetten inzake openbare registers van de staat.
Open stortplaatsen worden jaarlijks geïnspecteerd in Colorado, voornamelijk door een vijfkoppige divisie bij de staatsgezondheidsdienst. The state has a new goal of inspecting each landfill at least once per year, an improvement from previous years when the department did not have enough staff to visit every landfill annually and traveled to inspect landfills typically after receiving complaints.
When state inspectors visit, they are making sure the landfill is keeping its work space to a minimum, meaning only a small portion of trash is exposed to air.
Ze controleren ook of de stortplaats de windsnelheid in de gaten houdt, of er een folie functioneert om te voorkomen dat ontbindend afval zware metalen en ziekteverwekkers in het grondwater sijpelt, en of afval dat ’s nachts wordt blootgesteld, wordt bedekt met een biologisch afbreekbaar poeder of een andere stof om te voorkomen dat het wegwaait of door vogels wordt meegevoerd.
Landstortplaatsen met kleine nalevingsproblemen, zoals problemen met papierwerk die gemakkelijk kunnen worden gecorrigeerd, wordt gevraagd de veranderingen door te voeren. Stortplaatsen met ernstiger overtredingen krijgen een nalevingsadvies, en stortplaatsen die zich niet aan de regels houden of de milieuproblemen niet opruimen, kunnen de hoogste maatregel krijgen, een nalevingsbevel.
Op negen stortplaatsen in Colorado is nu een nalevingsbevel van kracht: Milner, Firstview, Phantom, Phillips County, Sedgwick County, Eads, Granada, Washington County en Lincoln County.
Washington County Landfill, bijvoorbeeld, werd in 2016 geciteerd voor het overschrijden van toegestane niveaus van explosieve gassen en het niet minimaliseren van opwaaiend afval.
Omstreeks 30 stortplaatsen in Colorado hebben nalevingsproblemen die oplopen tot ten minste het tweede niveau van adviesstatus, volgens de staatsrecords. Kleine stortplaatsen hebben veel vaker problemen met de naleving van de wetgeving: 17 van de 19 kleine stortplaatsen zijn door de gezondheidsdienst van de staat als niet-conform aangemerkt.
In Aspen is de stortplaats gevuld met sloopafval
Pitkin County Landfill is een andere stortplaats in Colorado die zijn capaciteit bijna heeft bereikt. In Aspen, waar gemiddeld elk huis elke 20 tot 25 jaar wordt afgebroken en herbouwd, ligt de stortplaats vol met sloopmaterialen.
Hout. Dakspanen. Kapotte kasten en stapels gipsplaten.
Nationaal is de gemiddelde stortplaatsruimte gevuld met bouwmaterialen ongeveer 20 procent. In Pitkin County is dat 62 procent, aldus Cathy Hall, de manager vast afval van de county.
De stortplaats, die in de jaren zestig van de vorige eeuw werd geopend, heeft nog zes of zeven jaar te gaan voordat de ruimte op is. De county heeft het Colorado Department of Public Health and Environment om twee uitbreidingsvergunningen gevraagd – een uitbreiding aan de noordkant die acht jaar aan afval zou kunnen herbergen en een uitbreiding aan de zuidkant die er 42 zou kunnen herbergen.
Een derde optie is de bouw van een “overslagstation”, waar het afval van de county wordt verzameld en 40 mijl verderop naar een stortplaats in Glenwood Springs of naar Rifle, 70 mijl verderop, wordt vervoerd.
Naast de vraag om meer ruimte proberen de steden in Pitkin County het bouwafval van de stortplaats weg te houden door bouwvergunningen te herschrijven en recycling verplicht te stellen. Carbondale, bijvoorbeeld, overweegt om bouwers te verplichten 50 procent van het materiaal te recyclen als ze in die stad een gebouw willen neerzetten.
Het probleem is dat het moeilijk is om industrieën te vinden die het materiaal willen kopen. Zo wordt gipsplaat in Colorado niet beschouwd als recyclebaar materiaal, hoewel dat in andere staten wel het geval is.
“We worden gezien als een milieuvriendelijke staat, maar we hebben echt een verschrikkelijk omleidingspercentage,” zei Hall. “Dat is verschrikkelijk.”
Deel van de reden is dat recycling duur is en de stortplaats goedkoop. Het kost 56 dollar per ton om huishoudelijk afval te storten in Pitkin County, maar het kost 76 dollar per ton om recyclebare materialen naar Denver te verschepen.
Hall is het zat om mensen te horen zeggen dat ze flessen water kopen, maar dat ze het recyclen, wat waarschijnlijk betekent dat die fles van Colorado naar een haven in Californië reist, op een schip dat onderweg is naar China.
“Onze mentaliteit is dat je het niet eens moet produceren,” zei ze. “
De grootste stortplaats van Colorado raakt pas over 120 jaar vol
Het is moeilijk te bevatten hoeveel afval er elke dag wordt gedumpt op de stortplaats die jaarlijks het meeste afval van Colorado opneemt.
De 2.364 hectare grote stortplaats ten oosten van Denver, waar het grootste deel van het afval van het metrogebied wordt gestort, krijgt dagelijks gemiddeld bijna 8.000 ton – ongeveer 60 procent daarvan bestaat uit huishoudelijk afval, 20 procent uit bouw- en sloopafval en 20 procent uit productieafval.
Wijkvuilniswagens, die 7 tot 8 ton afval kunnen vervoeren, dumpen hun lading meestal bij overslagstations in Commerce City of Englewood.
Dan halen reusachtige kiepwagens – zo genoemd omdat hun aanhangers afkoppelen en bijna verticaal kantelen – het afval bij de overslagstations op en rijden het naar Denver Arapahoe Disposal Site, kortweg DADS genoemd.
De kiepwagens rijden naar de rand van de stortplaats, waar de huidige werkfase voor die dag is, en rijden terug naar een kiepdek om de aanhanger los te koppelen van de cabine. Een arbeider in een hut drukt op een knop en de aanhanger wordt omhoog gehesen, waarna hij in een paar seconden 20 tot 25 ton afval op de stortplaats dumpt.
Elke dag zijn de werknemers van de stortplaats op een steeds wisselend, relatief klein stuk land te vinden, zodat er telkens maar een hectare of twee afval overblijft. Gigantische machines, waaronder een monster van 1 miljoen dollar met banden van noppenstaal, vergruizen en egaliseren het afval dat bijna non-stop opduikt.
De machines pletten en rollen over het afval, waardoor een onderlaag van commercieel afval – dakspanen en scharnieren – ontstaat, gevolgd door een bovenlaag van huishoudelijk afval – oude matrassen, koffiedik en speelgoed. Het huisvuil komt bovenop omdat een deel ervan zal ontbinden, terwijl het bouwafval op zijn plaats blijft als onderlaag.
Los afval heeft een dichtheid van 300 tot 600 pond per kubieke meter, maar de machines kunnen het zo fijnpersen dat 1 kubieke meter tot 1.800 pond afval bevat.
Hoe meer afval op een stortplaats past, hoe meer geld de stortplaats tijdens zijn levensduur verdient. “We verkopen ruimte”, aldus Marcel Kozlowski, ingenieur bij DADS, dat eigendom is van Denver maar wordt beheerd door Waste Management.
Het streven naar efficiëntie vertaalt zich ook in methaangas, dat vrijkomt bij de afbraak van afval. Een systeem van putten en leidingen op de stortplaats vangt het methaan op en stuurt het naar een paar omgebouwde Caterpillar-dieselmotoren. De geproduceerde energie gaat naar het netwerk van Xcel Energy, genoeg om 2500 huishoudens per jaar van stroom te voorzien.
De stortplaats heeft ook een composteringsgedeelte, waar rijen versnipperd hout gemengd met onbruikbare voedselproducten en restjes van een dierenvoedingsbedrijf in de zon bakken.
Niet ver van de scherpe rijen compost en de zware machines die afval fijnstampen, draafden twee antilopen door het onkruid tijdens een recent bezoek.
Kozlowski betaalt niet voor vuilnisophaaldiensten. In plaats daarvan brengt hij zijn vuilniszakken en recyclebare materialen om de week naar de vuilstortplaats die hij zelf heeft aangelegd. “Ik ben een vuilnisman”, is zijn eenvoudige verklaring.
Maar een diepere reden is dat hij zich ergert aan het grote aantal verschillende afvalbedrijven dat door zijn buurt komt, waar elke bewoner zijn eigen afvalbedrijf mag kiezen. Het is een grap onder de vuilnismannen dat de inwoners van Colorado denken dat het hun “Godgegeven recht” is om hun eigen vuilnisbedrijf te kiezen, in tegenstelling tot andere staten waar het gebruikelijk is dat steden of districten een contract sluiten met één vuilnisbedrijf.
Deze stortplaats, ten oosten van C-470 in Aurora met in de verte de wolkenkrabbers van het centrum van Denver, heeft de capaciteit om nog 120 jaar door te gaan met het verwerken van afval als, zoals een woordvoerster van DADS zei, de inwoners van Colorad “al hun schone flessen, blikjes, papier en karton recyclen”.
“Wees je bewust van wat je gebruikt en hoe je het weggooit,” zei Kozlowski.
Larimer County heeft nog zeven jaar ruimte voor afval
De Larimer County Landfill verschijnt aan de horizon buiten Fort Collins, in eerste instantie alleen merkbaar door de reusachtige zware machines die boven op de heuvels rondzwerven. Net voorbij de mini-bergen van afval ligt het Horsetooth Reservoir. Op de hoogste heuvels staan luxe huizen, met aan de ene kant uitzicht op het reservoir en aan de andere kant op de vuilstortplaats.
De vuilstortplaats, die in 1963 werd geopend, heeft al een groot deel van het begraven afval afgedekt. Het land ziet eruit als elke andere glooiende heuvel, maar is op sommige plekken verzakt doordat het afval eronder is vergaan. Pijpen die uit de grond steken, maken deel uit van een systeem om methaangas op te vangen, dat door een fakkel wordt verbrand voordat het in de lucht terechtkomt.
Onder het gras van de reeds afgedekte gedeelten bevindt zich 15 cm bovengrond, bovenop 15 cm “doorwortelbare” aarde, d.w.z. aarde die poreus genoeg is voor planten om wortels in te laten groeien. Daaronder was elk deel van de stortplaats afgedekt met een 18-inch laag klei die zo vochtig was dat het, toen het droogde, een harde schil werd.
De stortplaats ontvangt gemiddeld 1.150 ton afval per dag, bijgehouden door schalen die klanten wegen bij binnenkomst en vertrek. De stortplaats kreeg 17 jaar geleden een “verticale uitbreiding”, wat betekent dat hij hoger kon worden, en zijn levensduur werd verlengd tot 2024.
Waar moet het afval heen als de stortplaats vol is?
Een stortplaats van Waste Management in Ault heeft bijna 100 jaar de tijd om vol te raken. En Larimer County bezit grond ten noorden van Wellington die het overweegt te gebruiken als volgende stortplaats.
Op de huidige locatie zou de county een overslagstation kunnen bouwen, waar klanten afval en recyclebare stoffen kunnen brengen die worden gesorteerd en vervolgens naar andere stortplaatsen of recyclingcentra worden vervoerd.
Het afvalvoorlichtingscentrum blijft bestaan, evenals een centrum voor huishoudelijk gevaarlijk afval, waar inwoners van de county half gebruikte verfblikken, schoonmaakmiddelen en bleekwater, benzine, autoaccu’s, spuitbussen en andere vloeistoffen kunnen inleveren die niet op de stortplaats horen te belanden omdat ze in de bodem en het grondwater kunnen sijpelen.
En gelukkig voor Betty Robinson is de site van plan de rij recyclingbakken met etiketten voor karton, krantenpapier, glas en plastic te behouden.
Robinson, een oudere inwoonster, besteedde op een recente zomerdag ongeveer 15 minuten aan het uitladen van de bakken met gesorteerd recyclebaar materiaal uit haar hatchback sedan en in de juiste containers. De inwoonster van Larimer County maakt de reis eens per maand. Het is goedkoper, zegt ze, dan betalen voor recycling langs de weg.
Landstortplaatsbeheerders en recyclingvoorstanders zouden willen dat iedereen haar houding had.
“Ik recycle alles en iedereen die ik kan,” zei Robinson. “Waarom verspillen?”
