- MobileEdit
- Truck-mountedEdit
- Ruw terreinEdit
- Rupskraan
- DrijvendEdit
- Andere typesEdit
- Alle terreinEdit
- Pick and carryEdit
- SidelifterEdit
- DraagdekEdit
- Telescopic handlerEdit
- HavenEdit
- ReisliftEdit
- RailroadEdit
- AerialEdit
- VasteKranen
- RingKraan
- TowerEdit
- ComponentenEdit
- Montage
- Bediening
- SafetyEdit
- Zelfoprichtende torenkranenEdit
- TelescopischeEdit
- HammerheadEdit
- Levelhijskraan
- OverheadEdit
- GantryEdit
- DeckEdit
- JibEdit
- Bulk-handlingEdit
- LaderEdit
- Stapelkraan
MobileEdit
There are four principal types of mobile cranes: truck mounted, rough-terrain, crawler, and floating.
Truck-mountedEdit
The most basic truck-mounted crane configuration is a “boom truck”, which features a rear-mounted rotating telescopic-boom crane mounted on a commercial truck chassis.
Larger, heavier duty, purpose-built “truck-mounted” cranes are constructed in two parts: the carrier, often called the lower, and the lifting component, which includes the boom, called the upper. These are mated together through a turntable, allowing the upper to swing from side to side. Deze moderne hydraulische vrachtwagenkranen zijn meestal eenmotorige machines, waarbij dezelfde motor de onderwagen en de kraan aandrijft. De bovenwagen wordt meestal aangedreven via hydraulica die door de draaikrans loopt vanaf de pomp die op de onderwagen is gemonteerd. In oudere modellen van hydraulische vrachtwagenkranen waren er twee motoren. De ene in de onderste motor trok de kraan over de weg en dreef een hydraulische pomp voor de stempels en vijzels aan. De motor in de bovenste motor zorgde voor de aandrijving van de bovenste motor via een eigen hydraulische pomp. Veel oudere machinisten geven de voorkeur aan het tweemotorige systeem vanwege lekkende afdichtingen in de draaikrans van ouder wordende kranen met een nieuwer ontwerp. Hiab vond in 1947 ’s werelds eerste hydraulische autolaadkraan uit. De naam Hiab is afgeleid van Hydrauliska Industri AB, een bedrijf dat in 1944 in Hudiksvall (Zweden) werd opgericht door Eric Sundin, een ski-fabrikant die een manier zag om de motor van een vrachtwagen te gebruiken voor het aandrijven van laadkranen met behulp van hydraulica.
Deze kranen kunnen over het algemeen over snelwegen rijden, zodat er geen speciale uitrusting nodig is om de kraan te vervoeren, tenzij er sprake is van gewichtsbeperkingen of andere beperkingen in verband met de afmetingen, zoals lokale wetgeving. Als dit het geval is, zijn de meeste grotere kranen uitgerust met speciale aanhangers om de last over meer assen te verdelen of kunnen ze worden gedemonteerd om aan de eisen te voldoen. Een voorbeeld hiervan zijn contragewichten. Vaak wordt een kraan gevolgd door een andere vrachtwagen die de contragewichten vervoert die voor het vervoer worden verwijderd. Bovendien zijn sommige kranen in staat om de hele bovenwagen te demonteren. Dit is echter meestal alleen een probleem bij een grote kraan en wordt meestal gedaan met een conventionele kraan zoals een Link-Belt HC-238. Bij het werk op de bouwplaats worden de stempels horizontaal vanaf het chassis uitgeschoven en vervolgens verticaal om de kraan waterpas te stellen en te stabiliseren terwijl hij stilstaat en wordt gehesen. Veel vrachtwagenkranen kunnen langzaam rijden (een paar mijl per uur) terwijl ze een lading ophangen. Er moet goed op worden gelet dat de last niet zijwaarts uit de rijrichting slingert, omdat de meeste stabiliteit tegen het slingeren dan ligt in de stijfheid van de chassisophanging. De meeste kranen van dit type hebben ook bewegende contragewichten voor stabilisatie naast die welke door de stempelpoten wordt geleverd. Lasten die direct achteraan hangen zijn het meest stabiel, omdat het grootste deel van het gewicht van de kraan als tegengewicht fungeert. Fabrieksmatig berekende grafieken (of elektronische beveiligingen) worden door kraanmachinisten gebruikt om de maximale veilige lasten voor stationair (op stempels) werk te bepalen, evenals (op rubber) lasten en rijsnelheden.
Vrachtwagenkranen variëren in hefvermogen van ongeveer 14,5 korte ton (12,9 lange ton; 13,2 t) tot ongeveer 2.240 korte ton (2.000 lange ton; 2.032 t). Hoewel de meeste slechts 180 graden kunnen draaien, kunnen de duurdere autolaadkranen een volledige 360 graden draaien.
Ruw terreinEdit
Een ruw terrein kraan heeft een giek gemonteerd op een onderwagen op vier rubberen banden die is ontworpen voor off-road pick-and-carry operaties. Stempels worden gebruikt om de kraan waterpas te zetten en te stabiliseren voor het hijsen.
Deze telescopische kranen zijn eenmotorige machines, met dezelfde motor die de onderwagen en de kraan aandrijft, vergelijkbaar met een rupskraan. De motor is meestal in de onderwagen gemonteerd in plaats van in de bovenwagen, zoals bij een rupskraan. De meeste hebben 4-wielaandrijving en 4-wielbesturing voor krap en gladder terrein dan een standaard vrachtwagenkraan, met minder terreinvoorbereiding.
Rupskraan
Een rupskraan heeft zijn giek gemonteerd op een onderstel dat is uitgerust met een set rupsbanden die zowel stabiliteit als mobiliteit bieden. Rupskranen variëren in hefvermogen van ongeveer 40 tot 4.000 lange ton (44,8 tot 4.480,0 short tons; 40,6 tot 4.064,2 t).
Het grootste voordeel van een rupskraan is zijn gemakkelijke mobiliteit en gebruik, aangezien de kraan in staat is om te werken op locaties met minimale verbetering en stabiel op zijn rupsen zonder stempels. Brede rupsbanden spreiden het gewicht over een groot gebied en zijn veel beter dan wielen in het doorkruisen van zachte grond zonder erin weg te zakken. Een rupskraan is ook in staat om met lading te rijden. Zijn grootste nadeel is zijn gewicht, waardoor hij moeilijk en duur te vervoeren is. Doorgaans moet een grote rupskraan ten minste in giek en cabine worden gedemonteerd en met vrachtwagens, treinwagons of schepen naar zijn volgende locatie worden verplaatst.
DrijvendEdit
Drijvende kranen worden voornamelijk gebruikt bij bruggenbouw en havenconstructies, maar ze worden ook gebruikt voor het incidenteel laden en lossen van bijzonder zware of lastige ladingen op en uit schepen. Sommige drijvende kranen zijn gemonteerd op pontons, andere zijn gespecialiseerde kraanschepen met een hefvermogen van meer dan 10.000 short tons (8.929 long tons; 9.072 t) en zijn gebruikt om complete brugdelen te vervoeren. Drijvende kranen zijn ook gebruikt om gezonken schepen te bergen.
Kraanschepen worden vaak gebruikt in de offshore-constructie.De grootste draaikranen zijn te vinden op SSCV Thialf, die twee kranen heeft met een capaciteit van 7.100 ton (7.826 korte ton; 6.988 lange ton) elk. De grootste kraan van dit type was 50 jaar lang “Herman de Duitser” op de Long Beach Naval Shipyard, een van de drie door nazi-Duitsland gebouwde en in de oorlog buitgemaakte kranen. De kraan werd in 1996 verkocht aan het Panamakanaal, waar hij nu bekend staat als Titan.
Andere typesEdit
Alle terreinEdit
Een terreinkraan is een hybride die de wegligging van een op een vrachtwagen gemonteerde kraan combineert met de manoeuvreerbaarheid ter plaatse van een terreinkraan. Hij kan zowel op snelheid rijden op de openbare weg als manoeuvreren op ruw terrein op de bouwplaats met behulp van vierwiel- en krabbesturing.
AT’s hebben 2-12 assen en zijn ontworpen voor het hijsen van lasten tot 2.000 ton (2.205 korte ton; 1.968 lange ton).
Pick and carryEdit
Een pick and carry-kraan is vergelijkbaar met een mobiele kraan in die zin dat hij is ontworpen om over de openbare weg te rijden; echter, pick and carry-kranen hebben geen stabilisatiepoten of stempels en zijn ontworpen om de lading op te tillen en naar de plaats van bestemming te brengen, binnen een kleine straal, en vervolgens naar de volgende klus te kunnen rijden. Pick-and-carrykranen zijn populair in Australië, waar grote afstanden tussen werkterreinen voorkomen. Een populaire fabrikant in Australië was Franna, die sindsdien is opgekocht door Terex, en nu worden alle portaalkranen gewoonlijk “Franna’s” genoemd, ook al zijn ze van andere fabrikanten. Bijna elk middelgroot en groot kraanbedrijf in Australië heeft er ten minste één en veel bedrijven hebben een vloot van deze kranen. De capaciteit ligt tussen tien en veertig ton als maximale hefhoogte, hoewel dit veel minder is naarmate de last verder van de voorkant van de kraan verwijderd is. Pick-and-carry-kranen hebben het werk dat gewoonlijk door kleinere vrachtwagenkranen wordt gedaan, verdrongen, omdat de insteltijd veel sneller is. Veel staalfabrieken maken ook gebruik van pik- en transportkranen, omdat ze kunnen “lopen” met gefabriceerde staalsecties en deze met relatief gemak kunnen plaatsen waar ze nodig zijn.
SidelifterEdit
Een sidelifterkraan is een vrachtwagen of oplegger die op de weg rijdt en ISO-standaardcontainers kan hijsen en vervoeren. Het hijsen van containers gebeurt met parallelle kraanachtige takels, die een container vanaf de grond of vanaf een spoorvoertuig kunnen hijsen.
DraagdekEdit
Een draagdekkraan is een kleine 4-wielkraan met een 360 graden draaibare giek die precies in het midden is geplaatst en een machinistencabine die zich aan één uiteinde onder deze giek bevindt. In het achterste gedeelte bevindt zich de motor en het gedeelte boven de wielen is een vlak dek. De Carry Deck is een Amerikaanse uitvinding waarmee een lading in een beperkte ruimte kan worden gehesen en vervolgens op het dek rond de cabine of de motor kan worden geladen en naar een andere plaats kan worden overgebracht. Het Carry Deck principe is de Amerikaanse versie van de pick and carry kraan en beide maken het mogelijk de lading te verplaatsen door de kraan over korte afstanden.
Telescopic handlerEdit
Telescopic handlers zijn vorkheftrucks die set van vorken gemonteerd op een telescopische uitschuifbare giek als een kraan hebben. Vroege verreikers heffen slechts in één richting en roteren niet; verschillende fabrikanten hebben echter verreikers ontworpen die 360 graden draaien door middel van een draaischijf en deze machines zien er bijna identiek uit als de Rough Terrain Crane. Deze nieuwe 360 graden-verreiker/kraanmodellen hebben stempels of stabilisatiepoten die moeten worden neergelaten alvorens te heffen; hun ontwerp is echter vereenvoudigd zodat zij sneller kunnen worden ingezet. Deze machines worden vaak gebruikt voor het hanteren van pallets met bakstenen en het installeren van vakwerkspanten op veel nieuwbouwterreinen en zij hebben veel van het werk voor kleine telescopische vrachtwagenkranen uitgehold. Veel van ’s werelds strijdkrachten hebben verreikers aangeschaft en sommige daarvan zijn de veel duurdere volledig roterende types. Hun terreincapaciteiten en hun veelzijdigheid ter plaatse om pallets te lossen met vorken of te heffen als een kraan maken ze tot een waardevol stuk gereedschap.
HavenEdit
Droge bulk of containerkranen meestal in de baaien of binnenwateren.
ReisliftEdit
Een reislift (ook wel bootportaalkraan of bootkraan genoemd) is een kraan met twee rechthoekige zijpanelen die aan de bovenkant van één uiteinde door een enkele overspannende balk met elkaar zijn verbonden. De kraan is mobiel met vier groepen bestuurbare wielen, één op elke hoek. These cranes allow boats with masts or tall super structures to be removed from the water and transported around docks or marinas. Not to be confused mechanical device used for transferring a vessel between two levels of water, which is also called a boat lift.
RailroadEdit
A railroad crane has flanged wheels for use on railroads.The simplest form is a crane mounted on a flatcar. More capable devices are purpose-built. Different types of crane are used for maintenance work, recovery operations and freight loading in goods yards and scrap handling facilities.
AerialEdit
Aerial cranes or “sky cranes” usually are helicopters designed to lift large loads. Helikopters zijn in staat om te reizen naar en te hijsen in gebieden die moeilijk te bereiken zijn door conventionele kranen. Helikopterkranen worden het meest gebruikt om ladingen op te tillen in winkelcentra en hoogbouw. Zij kunnen alles binnen hun hefvermogen opheffen, zoals airconditioningunits, auto’s, boten, zwembaden, enz. Ze voeren ook rampenbestrijding uit na natuurrampen voor het opruimen, en tijdens natuurbranden zijn ze in staat enorme emmers water te dragen om branden te blussen.
Sommige luchtkranen, meestal concepten, hebben ook gebruik gemaakt van lichter-dan-lucht vliegtuigen, zoals luchtschepen.
VasteKranen
Deze typen kranen verruilen mobiliteit voor de mogelijkheid om grotere ladingen te dragen en grotere hoogten te bereiken als gevolg van een grotere stabiliteit, en worden gekenmerkt door het feit dat hun hoofdstructuur niet beweegt tijdens de gebruiksperiode. Vele kunnen echter nog steeds worden geassembleerd en gedemonteerd. De constructies staan in principe vast op één plaats.
RingKraan
Ringkranen behoren tot de grootste en zwaarste landkranen die ooit zijn ontworpen. Een ringvormige rups ondersteunt de hoofdbovenbouw waardoor extreem zware lasten (tot duizenden tonnen) mogelijk zijn.
TowerEdit
Torenkranen zijn een moderne vorm van een balanskraan die uit dezelfde basisonderdelen bestaat. Torenkranen, die op een betonnen plaat aan de grond zijn bevestigd (en soms aan de zijkanten van constructies), geven vaak de beste combinatie van hoogte en hefvermogen en worden gebruikt bij de bouw van hoge gebouwen. De basis wordt dan bevestigd aan de mast, die de kraan zijn hoogte geeft. Verder is de mast bevestigd aan de draaikrans (tandwiel en motor) waarmee de kraan kan draaien. On top of the slewing unit there are three main parts which are: the long horizontal jib (working arm), shorter counter-jib, and the operator’s cab.
Optimization of tower crane location in the construction sites has an important effect on material transportation costs of a project.
The long horizontal jib is the part of the crane that carries the load. The counter-jib carries a counterweight, usually of concrete blocks, while the jib suspends the load to and from the center of the crane. The crane operator either sits in a cab at the top of the tower or controls the crane by radio remote control from the ground. In het eerste geval bevindt de cabine zich meestal boven op de toren, bevestigd aan de draaikrans, maar kan ook op de giek of halverwege de toren worden gemonteerd. De hijshaak wordt door de kraanmachinist bediend met behulp van elektromotoren om de staaldraadkabels door een systeem van schijven te manipuleren. De haak bevindt zich aan de lange horizontale arm om de last op te hijsen, die tevens zijn motor bevat.
Afspeelmedia
Om de lasten aan en af te haken, werkt de machinist meestal samen met een seiner (bekend als een “dogger”, “rigger” of “swamper”). Zij hebben meestal radiocontact en gebruiken altijd handsignalen. De rigger of dogger leidt het hijsschema voor de kraan, en is verantwoordelijk voor de veiligheid van de rigging en de ladingen.
Torenkranen kunnen een hoogte onder haak bereiken van meer dan 100 meter.
ComponentenEdit
Torenkranen worden veelvuldig gebruikt in de bouw en andere industrieën om materialen op te hijsen en te verplaatsen. Er zijn vele soorten torenkranen. Hoewel ze verschillend van type zijn, zijn de belangrijkste onderdelen hetzelfde, als volgt:
- Mast: de belangrijkste ondersteuningstoren van de kraan. Hij bestaat uit stalen vakwerkprofielen die tijdens de installatie met elkaar worden verbonden.
- Draaikrans: de draaikrans zit bovenin de mast. Dit is de motor die ervoor zorgt dat de kraan kan draaien.
- Bedieningscabine: bij de meeste torenkranen zit de bedieningscabine net boven de zwenkunit. Hierin bevinden zich de bedieningsorganen, het lastverplaatsingsindicatorsysteem (LMI), de weegschaal, de anemometer, enz.
- Giek: de giek, of bedieningsarm, steekt horizontaal uit de kraan. Een “beweegbare” giek kan op en neer bewegen; een vaste giek heeft een rollende loopkat die langs de onderkant loopt om goederen horizontaal te verplaatsen.
- Tegengiek: bevat contragewichten, hijsmotor, hijstrommel en de elektronica.
- Hijslier: de hijslierassemblage bestaat uit de hijslier (motor, tandwielkast, hijstrommel, hijskabel, en remmen), de hijsmotorbesturing, en ondersteunende componenten, zoals het platform. Veel torenkranen hebben transmissies met twee of meer snelheden.
- Haak: de haak (of haken) wordt gebruikt om het materiaal aan de kraan te bevestigen. Hij wordt aan de hijskabel opgehangen, hetzij aan de punt, voor beweegbare jibkranen, hetzij in de buik van de hijskabel onder de loopkat voor hamerkopkranen.
- Gewichten: Grote, verplaatsbare betonnen contragewichten zijn achteraan op het tegendek gemonteerd, om het gewicht van de gehesen goederen te compenseren en het zwaartepunt boven de dragende toren te houden.
Montage
Een torenkraan wordt meestal gemonteerd door een (mobiele) telescoopgiekkraan met een groter bereik (zie ook “zelfoprichtende kraan” hieronder) en bij torenkranen die zijn verrezen bij de bouw van zeer hoge wolkenkrabbers wordt vaak een kleinere kraan (of derrick) naar het dak van de voltooide toren gehesen om de torenkraan daarna te ontmantelen, wat moeilijker kan zijn dan de montage.
Torenkranen kunnen worden bediend met een afstandsbediening, waardoor de kraanmachinist niet in een cabine bovenop de kraan hoeft te zitten.
Bediening
Elk model en elke kenmerkende stijl van torenkraan heeft een vooraf bepaalde hijstabel die kan worden toegepast op elke beschikbare radius, afhankelijk van de configuratie. Net als een mobiele kraan kan een torenkraan een voorwerp met een veel grotere massa dichter bij het draaipunt hijsen dan bij de maximale radius. Een operator bedient verschillende hendels en pedalen om elke functie van de kraan te bedienen.
SafetyEdit
Wanneer een torenkraan wordt gebruikt in de nabijheid van gebouwen, wegen, elektriciteitsleidingen, of andere torenkranen, wordt een anticollision-systeem voor torenkranen gebruikt. Dit ondersteuningssysteem voor de operator verkleint het risico van een gevaarlijke interactie tussen een torenkraan en een ander bouwwerk.
In sommige landen, zoals Frankrijk, zijn anti-collision systems voor torenkranen verplicht.
Zelfoprichtende torenkranenEdit
Generaliseerd een type torenkraan dat door voetgangers wordt bediend. Zelfoprichtende torenkranen worden als één geheel vervoerd en kunnen door een gekwalificeerde technicus worden opgebouwd zonder de hulp van een grotere mobiele kraan. Het zijn bodemzwenkkranen die op stempels staan, geen tegengiek hebben, hun tegengewichten en ballast aan de voet van de mast hebben, niet zelf kunnen klimmen, een kleinere capaciteit hebben dan standaard torenkranen, en zelden een bestuurderscabine hebben.
In sommige gevallen kunnen kleinere zelfoprichtende torenkranen assen hebben die permanent op het torendeel zijn gemonteerd om het manoeuvreren van de kraan ter plaatse te vergemakkelijken.
Torenkranen kunnen ook een hydraulisch aangedreven hefframe gebruiken om zichzelf op te richten en nieuwe torendelen toe te voegen zonder dat er na de eerste assemblagefase nog andere kranen aan te pas hoeven te komen. Zo kunnen ze uitgroeien tot bijna elke hoogte die nodig is om de hoogste wolkenkrabbers te bouwen, wanneer ze aan een gebouw worden gebonden terwijl het gebouw oprijst. De maximale niet-ondersteunde hoogte van een torenkraan is ongeveer 265 ft. Voor een video van een kraan die hoger wordt, zie “Crane Building Itself” op YouTube.
Voor een andere animatie van zo’n kraan in gebruik, zie “SAS Tower Construction Simulation” op YouTube. Hier wordt de kraan gebruikt om een steiger op te bouwen, die op zijn beurt een portaal bevat om delen van een brugspits op te hijsen.
TelescopischeEdit
Een telescopische kraan heeft een giek die bestaat uit een aantal buizen die in elkaar zijn geschoven. Een hydraulische cilinder of een ander aangedreven mechanisme schuift de buizen uit of in om de totale lengte van de giek te vergroten of te verkleinen. Dit soort gieken wordt vaak gebruikt voor kortlopende bouwprojecten, reddingswerkzaamheden, het in en uit het water hijsen van boten, enz. De relatieve compactheid van telescopische gieken maakt ze geschikt voor vele mobiele toepassingen.
Hoewel niet alle telescopische kranen mobiele kranen zijn, zijn veel van hen vrachtwagengemonteerd.
Een telescopische torenkraan heeft een telescopische mast en vaak een bovenbouw (jib) op de top, zodat het functioneert als een torenkraan. Sommige telescopische torenkranen hebben ook een telescopische giek.
HammerheadEdit
De “hamerkop”, of reusachtige cantileverkraan, is een kraan met vaste giek die bestaat uit een toren met stalen spanten waarop een grote, horizontale, dubbele cantilever draait; Het voorste gedeelte van deze cantilever of jib draagt de hefwagen, de jib wordt naar achteren uitgeschoven om een steun voor de machines en het contragewicht te vormen. Naast de hef- en draaibewegingen is er een zogenaamde “stellings”-beweging, waardoor de hefwagen met de opgehangen last langs de giek in en uit kan worden bewogen zonder het niveau van de last te veranderen. Een dergelijke horizontale verplaatsing van de last is een opvallend kenmerk van latere kraanontwerpen. Deze kranen worden over het algemeen in grote maten gebouwd en kunnen tot 350 ton wegen.
Het ontwerp van de hammerkraan ontwikkelde zich eerst in Duitsland rond de eeuwwisseling van de 19e eeuw en werd overgenomen en ontwikkeld voor gebruik op Britse scheepswerven ter ondersteuning van het programma voor de bouw van slagschepen van 1904 tot 1914. Het vermogen van de hammerkraan om zware gewichten te tillen was nuttig voor het installeren van grote stukken van slagschepen zoals pantserplaat en kanonlopen. Reusachtige cantileverkranen werden ook geïnstalleerd op marinescheepswerven in Japan en in de Verenigde Staten. De Britse regering installeerde ook een reusachtige cantileverkraan op de marinebasis van Singapore (1938) en later werd een kopie van de kraan geïnstalleerd op de Garden Island Naval Dockyard in Sydney (1951). Deze kranen boden reparatiesteun aan de oorlogsvloot die ver van Groot-Brittannië opereerde.
In het Britse Rijk was het ingenieursbureau Sir William Arrol Co Ltd de belangrijkste fabrikant van reusachtige cantileverkranen; het bedrijf bouwde er in totaal veertien. Van de zestig die er in de wereld zijn gebouwd, zijn er nog maar weinig over; zeven in Engeland en Schotland van de ongeveer vijftien wereldwijd.
De Titan Clydebank is een van de vier Schotse kranen op de Clydebank en bewaard gebleven als toeristische attractie.
Levelhijskraan
Normaal zal een kraan met een scharnierende jib de neiging hebben om zijn haak ook op en neer te laten bewegen als de jib beweegt (of luft). Een vlakke beweegbare kraan is een kraan van dit gebruikelijke ontwerp, maar met een extra mechanisme om de haak vlak te houden tijdens het hijsen.
OverheadEdit
Een bovenloopkraan, ook wel brugkraan genoemd, is een type kraan waarbij het haak- en lijnmechanisme over een horizontale balk loopt die zelf over twee ver uit elkaar liggende rails loopt. Vaak bevindt de kraan zich in een lang fabrieksgebouw en loopt langs rails langs de twee lange muren van het gebouw. Het is vergelijkbaar met een portaalkraan. Bovenloopkranen bestaan meestal uit een enkele balk of een dubbele balkconstructie. Deze kunnen worden gebouwd met behulp van typische stalen balken of een complexer kokerligger type. Op de foto rechts is een enkelligger te zien, waarbij de takel en het systeem met een bedieningspaneel worden bediend. Een dubbelliggerbrug is gebruikelijker wanneer zwaardere systemen van 10 ton en meer nodig zijn. Het voordeel van de kokerliggerconfiguratie resulteert in een systeem met een lager eigengewicht en toch een sterkere algemene systeemintegriteit. Ook inbegrepen zou een hijstoestel zijn om de voorwerpen op te heffen, de brug, die het gebied overspant dat door de kraan wordt gedekt, en een kar om langs de brug te bewegen.
Het gemeenschappelijkste gebruik van de rolbrug is in de staalindustrie. Bij elke stap van het fabricageproces, totdat het als eindproduct een fabriek verlaat, wordt staal door een bovenloopkraan gehanteerd. Grondstoffen worden met een kraan in een oven gegoten, heet staal wordt met een kraan opgeslagen om af te koelen, de afgewerkte rollen worden met een kraan opgehesen en op vrachtwagens en treinen geladen, en de fabrikant of stamper gebruikt een kraan om het staal in zijn fabriek te hanteren. De automobielindustrie gebruikt bovenloopkranen voor de behandeling van grondstoffen. Kleinere werkstationkranen hanteren lichtere ladingen in een werkgebied, zoals een CNC-frees of zaag.
Bijna alle papierfabrieken gebruiken brugkranen voor regelmatig onderhoud waarbij zware perswalsen en andere apparatuur moeten worden verwijderd. De brugkranen worden gebruikt bij de eerste bouw van papiermachines omdat ze de installatie van de zware gietijzeren papierdroogtrommels en andere massieve apparatuur vergemakkelijken, waarvan sommige wel 70 ton wegen.
In veel gevallen kunnen de kosten van een brugkraan grotendeels worden gecompenseerd met besparingen van het niet huren van mobiele kranen bij de bouw van een faciliteit die veel zware procesapparatuur gebruikt.
GantryEdit
Een portaalkraan heeft een takel in een vast machinehuis of op een loopkat die horizontaal langs rails loopt, meestal gemonteerd op een enkele ligger (mono-girder) of twee liggers (twin-girder). Het kraanframe wordt ondersteund op een portaalsysteem met vereffende liggers en wielen die over de portaalrail lopen, gewoonlijk loodrecht op de rijrichting van de trolley. Deze kranen zijn er in alle maten, en sommige kunnen zeer zware lasten verplaatsen, vooral de extreem grote exemplaren die op scheepswerven of in industriële installaties worden gebruikt. Een speciale uitvoering is de containerkraan (of “Portainer”-kraan, zo genoemd door de eerste fabrikant), ontworpen voor het laden en lossen van scheepscontainers in een haven.
De meeste containerkranen zijn van dit type.
DeckEdit
Gelegen op de schepen en boten, deze worden gebruikt voor vrachtoperaties of het lossen en ophalen van boten wanneer er geen losfaciliteiten aan wal beschikbaar zijn. De meeste zijn diesel-hydraulisch of elektrisch-hydraulisch.
JibEdit
A jib crane is a type of crane where a horizontal member (jib or boom), supporting a moveable hoist, is fixed to a wall or to a floor-mounted pillar. Jib cranes are used in industrial premises and on military vehicles. The jib may swing through an arc, to give additional lateral movement, or be fixed. Similar cranes, often known simply as hoists, were fitted on the top floor of warehouse buildings to enable goods to be lifted to all floors.
Bulk-handlingEdit
Bulk-handling cranes are designed from the outset to carry a shell grab or bucket, rather than using a hook and a sling. They are used for bulk cargoes, such as coal, minerals, scrap metal etc.
LaderEdit
Een laadkraan (ook wel knikarmkraan of knikarmkraan genoemd) is een hydraulisch aangedreven knikarm die aan een vrachtwagen of aanhangwagen is bevestigd, en wordt gebruikt voor het laden/lossen van de lading van het voertuig. De talrijke scharnierende delen kunnen tot een kleine ruimte worden opgevouwen wanneer de kraan niet in gebruik is. Een of meer van de secties kunnen telescopisch zijn. Vaak zal de kraan een zekere mate van automatisering bezitten en in staat zijn zichzelf te lossen of op te bergen zonder instructie van een operator.
In tegenstelling tot de meeste kranen moet de operator zich rond het voertuig bewegen om zijn lading te kunnen zien; daarom kunnen moderne kranen worden uitgerust met een draagbaar bekabeld of radiogestuurd besturingssysteem als aanvulling op de op de kraan gemonteerde hydraulische bedieningshendels.
In het Verenigd Koninkrijk en Canada wordt dit type kraan in de volksmond vaak “Hiab” genoemd, deels omdat deze fabrikant de laderkraan heeft uitgevonden en als eerste in het Verenigd Koninkrijk op de markt was, en deels omdat de kenmerkende naam prominent op de giekarm is aangebracht.
Een rolladerkraan is een laderkraan die op een chassis met wielen is gemonteerd. Dit chassis kan op de trailer rijden. Omdat de kraan op de trailer kan rijden, kan het een lichte kraan zijn, zodat de trailer meer goederen kan vervoeren.
Stapelkraan
Een kraan met een mechanisme van het type vorkheftruck dat wordt gebruikt in geautomatiseerde (computergestuurde) magazijnen (bekend als een automatisch opslag- en opzoeksysteem (AS/RS)). De kraan beweegt over een rails in een gangpad van het magazijn. De vork kan worden geheven of neergelaten tot een van de niveaus van een opslagrek en kan in het rek worden uitgeschoven om het product op te slaan en op te halen. Het product kan in sommige gevallen zo groot zijn als een auto. Stapelkranen worden vaak gebruikt in de grote diepvriesmagazijnen van fabrikanten van diepvriesproducten. Door deze automatisering hoeven vorkheftruckchauffeurs niet elke dag bij temperaturen onder het vriespunt te werken.