In de Verenigde Staten genieten we van veel briljante Britse exportproducten … fish and chips, Harry Potter, Downton Abbey en Benedict Cumberbatch. Maar we hebben geen crumpets.
Als je nog nooit een crumpet hebt gegeten, zou je kunnen denken dat dit komt omdat de Engelse muffin een bijna gelijkwaardig product is, maar na beide te hebben geprobeerd, kan ik bevestigen dat dit echt niet zo is. Crumpets en Engelse muffins worden op dezelfde manier en onder dezelfde eetomstandigheden geserveerd. Ze zijn ongeveer even groot. Je smeert ze beide met boter en jam. Je eet ze allebei voor de middag tijdens een evenement als een luxe brunch of high tea. Maar de textuur van een crumpet is heel anders dan die van een Engelse muffin. Crumpets zijn om te beginnen kauwbaar, niet knapperig. (Engelse muffins hebben een zuurdesemsmaak die achter op je tong blijft hangen en worden vaak in maïsmeel gerold voordat ze worden gebakken voor hun kenmerkende korrelige textuur. Crumpets zijn meestal zachter en milder van smaak.
Engelse muffins worden meestal gebakken met een gistdeeg. Crumpets worden op een bakplaat gemaakt van een mengsel van gist en bakpoeder. En crumpet beslag heeft een lagere verhouding van droge en natte ingrediënten. Het is los en zacht … zoals een dik pannenkoekenbeslag. Op een bakplaat worden zogenaamde crumpetringen gebruikt om het beslag bijeen te houden en het een oppervlak te geven om tegenaan te rijzen tijdens het bakken – ze zien eruit als koekjessnijders met handvatten om van de hete schijf af te tillen wanneer deze zijn vorm kan behouden.
Een crumpet wordt slechts aan één kant gebakken, waarbij de gist en de hitte samen zorgen voor luchtbellen die door het beslag omhoog dringen en aan de bovenkant openbarsten in een kruimelig nest van heerlijke gluten, perfect geschikt om smeltende boter of vloeibare honing te absorberen.
De textuur van een crumpet is meer sponzig dan kauwbaar, en het eindproduct wordt niet in tweeën gespleten voordat je het eet, zoals bij een Engelse muffin het geval zou zijn. Als je het roostert, rooster je het gewoon in zijn geheel en stapel je clotted cream en lemon curd op de borrelende kant.
Waarom hebben we deze overduidelijk heerlijke Engelse traditie nog niet overgenomen in de Amerikaanse cultuur? Wij zijn tenslotte grote fans van koolhydraten bij het ontbijt. Crumpets zijn net zo troostend als pannenkoeken … en toch kun je ze oprapen. Ze kunnen net zo zoet zijn als fruit loops … maar ze worden niet zompig. Ze passen perfect bij een bord warm spek en een zacht eitje. Of overgoten met Cox honing of Bear Lake frambozenjam. Waarom zijn ze er dan niet?
Misschien heeft ons gebrek aan crumpet iets te maken met het gebrek aan thee… nog zo’n Engelse traditie die hier nooit echt aansloeg. Misschien moet je om echt van een heerlijke crumpet te kunnen genieten er een kop hete Earl Gray bij drinken en een pink in de lucht steken.
Ik wil het wel eens proberen.