Het shorten van aandelen is al lange tijd een populaire handelstechniek voor speculanten, gokkers, arbitrageurs, hedgefondsbeheerders en individuele beleggers die bereid zijn een potentieel aanzienlijk risico op kapitaalverlies te nemen. Het short gaan van aandelen, ook wel short selling genoemd, behelst de verkoop van aandelen die de verkoper niet in bezit heeft, of aandelen die de verkoper van een effectenmakelaar heeft geleend.
Motivatie om short te verkopen
Short verkopers gaan deze transacties aan omdat ze denken dat de koers van een aandeel omlaag gaat, en dat als ze het aandeel vandaag verkopen, ze het op een gegeven moment in de toekomst tegen een lagere prijs terug zullen kunnen kopen. Als zij dit voor elkaar krijgen, maken zij winst bestaande uit het verschil tussen hun verkoop- en aankoopprijs. Sommige handelaren doen aan short selling louter om te speculeren, terwijl anderen hun neerwaartse risico willen afdekken of beschermen als ze een long positie hebben.
Een long positie kan het rechtstreeks bezitten van aandelen van hetzelfde of een verwant aandeel zijn.
Shorten van aandelen
Stel dat je gelooft dat de koers van ABC zwaar overgewaardeerd is en dat het aandeel binnenkort zal instorten. U gelooft dit zo sterk dat u besluit 10 aandelen ABC te lenen van uw effectenmakelaar en ze te verkopen voor $50 per stuk, waarbij u $500 in contanten opstrijkt.
Dus u heeft nu $500 in contanten en een verplichting om de 10 aandelen ABC te kopen en terug te geven op een bepaald moment in de toekomst. Als de aandelen boven de prijs van $50 stijgen, verliest u geld omdat u een hogere prijs moet betalen om de aandelen terug te kopen en op de rekening van de makelaar te storten.
Als de aandelen bijvoorbeeld naar $250 per aandeel gaan, moet u $2.500 uitgeven om de 10 aandelen terug te kopen die u de makelaardij schuldig bent. U houdt nog steeds de oorspronkelijke $500, dus uw nettoverlies zou $2.000 zijn. Aan de andere kant, als de aandelen $10 per aandeel waard zouden worden, zou u de 10 aandelen voor $100 kunnen terugkopen en $400 winst maken.
In werkelijkheid zou u een kleine commissie betalen, en afhankelijk van de timing, zou u ook dividenden kunnen moeten betalen aan de koper van uw aandelen, maar deze zijn in het voorbeeld voor de eenvoud weggelaten.
Pas op voor de risico’s
Wanneer u short gaat in een aandeel, stelt u zichzelf bloot aan een potentieel groot financieel risico. Een beroemd – en rampzalig – voorbeeld van het verliezen van geld door het shorten van een aandeel is de Northern Pacific Corner van 1901. Aandelen van de Northern Pacific Railroad schoten omhoog naar $ 1.000, wat resulteerde in het faillissement van enkele van de rijkste mannen in de Verenigde Staten toen ze probeerden aandelen terug te kopen en deze terug te geven aan de geldschieters van wie ze ze hadden geleend.
Als u aandelen short wilt verkopen, ga er dan niet van uit dat u altijd in staat zult zijn om ze terug te kopen wanneer u maar wilt, tegen een prijs die u maar wilt. Begrijp dat aandelenkoersen volatiel kunnen zijn, en ga er nooit van uit dat een aandeel om van koers A naar koers C te gaan, eerst door koers B moet gaan. Als niemand het aandeel verkoopt, of er zijn veel kopers, veroorzaakt door andere short sellers die hun posities proberen te sluiten omdat ze geld verliezen, kunt u ernstige verliezen lijden.
Anders dan beleggen
Het shorten van een aandeel is onderworpen aan zijn eigen set regels die anders zijn dan het reguliere beleggen in aandelen. Een van die regels is dat short selling de koers van een aandeel dat in één dag meer dan 10% is gedaald ten opzichte van de slotkoers van de vorige dag, niet verder mag doen dalen. Het risico op verlies bij een short sale is in theorie oneindig, omdat de koers van het aandeel onbeperkt kan blijven stijgen. De short-verkooptactiek wordt het best toegepast door doorgewinterde handelaren die de risico’s kennen en begrijpen.
De Balans verleent geen fiscale, beleggings- of financiële diensten en adviezen. De informatie wordt gepresenteerd zonder rekening te houden met de beleggingsdoelstellingen, risicotolerantie, of financiële omstandigheden van een specifieke belegger en is mogelijk niet geschikt voor alle beleggers. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Beleggen houdt risico’s in, inclusief het mogelijke verlies van de hoofdsom.