De diepgaande geschiedenis van munten

Meer dan 1,4 miljard munten van 1 dollar met de beeltenis van Amerikaanse presidenten van George Washington tot James Garfield liggen in een pakhuis in Washington, D.C. Weinig mensen weten zelfs maar dat ze bestaan.

De munten maken deel uit van een serie die de United States Mint in 2007 is begonnen. Het programma werd stopgezet in 2011 omdat niemand blijkbaar geïnteresseerd was. Er zijn wel munten van andere presidenten geslagen voor verzamelaars, maar de meeste zijn niet in omloop gebracht.

Amerikanen zijn gehecht aan hun papieren biljetten, en gebruiken die liever, ook al kost het de overheid meer geld.

Het is een verre schreeuw van de sociale en politieke omwenteling die werd veroorzaakt door de invoering van de eerste munten meer dan 2.500 jaar geleden, zei Tom Figueira, hoogleraar klassieke talen aan de Rutgers University in New Jersey.

“Mentale veranderingen met de invoering van munten waren diepgaand,” zei Figueira. “Het was een hele nieuwe manier van denken over waarde.”

De eerste munten

De eerste munten ter wereld verschenen rond 600 v. Chr., klinkelend in de zakken van de Lydiërs, een koninkrijk verbonden met het oude Griekenland en gelegen in het huidige Turkije. Ze hadden de gestileerde kop van een leeuw en waren gemaakt van electrum, een legering van goud en zilver.

Het concept van geld bestond al een tijdje. In het oude China werden schelpen als betaalmiddel gebruikt en zo’n 5000 jaar geleden ontwikkelden de Mesopotamiërs zelfs een banksysteem waarin mensen graan, vee en andere waardevolle zaken konden “deponeren” om in bewaring te geven of te verhandelen.

Maar pas toen de echte munten verschenen – geld om het geld – begonnen de sociale effecten van het hebben van een munt echt door te dringen, legt Figueira uit. Het op orde houden van een samenleving die gaandeweg zeer complex was geworden, was de katalysator voor het slaan van die eerste stukken, denkt hij.

“Munten maakten het mogelijk om de processen van stadstaten te organiseren op een manier die elegant en rechtvaardig was,” vertelde Figueira aan LiveScience. “Ze gaven mensen het gevoel dat zaken als oorlogssubsidies ordelijk en transparant waren.”

Griekse laboratoria

Glanzende nieuwe munten begonnen enkele decennia later overal in het Middellandse Zeegebied op te duiken, toen het Lydische experiment goed leek te verlopen.

“Het is vrij duidelijk dat het werkte,” zei Figueira, “en Griekse stadstaten waren een laboratorium voor allerlei sociale experimenten zoals deze.”

Athene, Aegina en Korinthe en Perzië ontwikkelden tegen de 6e eeuw v. Chr. allemaal hun eigen munten en breidden hun handelsnetwerken met een nieuw gevonden gemak uit. Goud en zilver vervingen electrum als het materiaal van keuze, waarbij de muntwaarde de werkelijke waarde van het metaal weerspiegelde en niet een willekeurig bedrag dat op de munt werd opgelegd, zoals in het geval van moderne munteenheden. Romeinse en later Keltische munten volgden dezelfde tradities.

Munten boden sociale mobiliteit aan degenen die dat niet hadden, overal waar ze verschenen. Mensen konden zich verplaatsen met iets om te laten zien, afgezien van alleen de kleren op hun rug, zei Figueira.

Er waren enkele vroege knikken uit te strijken, zei Figueira, vooral te maken met de enorme verscheidenheid van munten in Europa. De meeste steden hadden hun eigen ontwerp om de lokale trots te weerspiegelen.

“De afbeeldingen waren een manier om sociale solidariteit over te brengen,” zei hij, “mensen laten weten wie we zijn, wie onze helden zijn.” Romeinen herdachten hun keizers, terwijl de Kelten hun geld graveerden met runen, dieren en belangrijke koningen.

Recent news

{{artikelNaam }}

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *