Zelfs al lijken ze ondergeschikt aan de actie op het veld, toch spelen omroepers en presentatoren een belangrijke rol in de beleving van de fans. Hoewel mensen als Booger McFarland om de verkeerde redenen in de schijnwerpers kunnen staan, wordt niet elke ESPN-praatkop het mikpunt van kritiek. Iedereen vond het bijvoorbeeld geweldig om Stuart Scott achter de SportsCenter desk te zien.
Scott werkt echter niet meer bij ESPN en is ook niet meer op televisie te zien. De geliefde anchor overleed tragisch in 2015 na een strijd tegen kanker.
Stuart Scotts weg naar ESPN
In de sportwereld komen maar heel weinig atleten als volgroeide sterren aan bij de profs; de meesten doen hun werk op de universiteit, in de minor leagues of op andere tussenstops onderweg. Zo begon ook Stuart Scott zijn carrière niet bij ESPN.
Na de middelbare school ging Scott naar de Universiteit van Carolina. Als sportliefhebber speelde hij in het clubvoetbalteam en werkte hij bij het radiostation van de school voordat hij afstudeerde met een graad in communicatie. Gewapend met zijn diploma kreeg hij een baan bij WPDE-TV in Florence, South Carolina; volgens een artikel van ESPN na zijn dood kwam Scott daar met zijn icoon: “as cool as the other side of the pillow.”
Scott verhuisde daarna verder naar het zuiden en ging werken bij WESH, de lokale NBC-zender van Orlando, Florida. Daar begon hij connecties te leggen bij ESPN – hij ontmoette producer Gus Ramsey en kruiste paden met Chris Berman – en uiteindelijk werd hij gebeld om bij het netwerk te komen werken.
Scott begon op ESPN2, waar hij te zien was in “SportsSmash”-segmenten in het grotere SportsNight-programma. Vanaf dat moment bleef zijn ster rijzen.
Een iconische ‘SportsCenter’-anchor
Gerelateerd: ESPN’s Linda Cohn verdient miljoenen per jaar en heeft een aanzienlijk vermogen
Toen Stuart Scott het stokje overnam als presentator van SportsNight nadat Keith Olberman naar SportsCenter was verhuisd, leek het erop dat hij niet verder zou komen. Op een ochtend in 1997 veranderde alles.
“Scott dacht dat ESPN-directeuren hem om één reden op de Deuce hielden: Ze dachten dat hij slechts een catchphrase man was,” legde Brian Curtis uit in The Ringer. “In augustus 1997 kreeg Scott de kans om hun ongelijk te bewijzen toen hij werd gekoppeld aan Rich Eisen op SportsCenter’s 2 AM editie.”
Hoewel het presenteren van de vroege ochtend editie van SportsCenter een zware klus kon zijn, had het een groot voordeel: de aflevering zou de hele ochtend blijven draaien. Dat betekende dat een generatie sportfans opgroeide met het luisteren naar Scott; zijn “Boo-Yahs” en “Hallah” werden de soundtrack van het opstaan en voorbereiden op school.
“Midden tot eind jaren ’90, ik zat op de middelbare school,” vertelde Michael Smith, die later bij ESPN ging werken en SportsCenter presenteerde, aan Curtis. “Als je iemand ziet die veel op jou lijkt en klinkt, of veel op de mensen die je kent en naar opkijkt, is de boodschap niet alleen: Je kan dit doen. De boodschap is: Je kunt dit op je authentieke manier doen en jezelf zijn.”