De eerste paar minuten van The Matrix (1999) zijn onheilspellend en desoriënterend: een stortvloed van limoengroene tekens sijpelt omlaag en blokkeert vervolgens het beeld. Van veraf lijkt het een volstrekt onleesbare code, maar als je goed kijkt, zie je dat het een wirwar van Japanse karakters is: hiragana, katakana en kanji.
De Wachowski’s, die de film regisseerden, hebben elke volgende film in de Matrix-franchise met deze sequentie geopend. Je zou de groene techno-regen zelfs kunnen beschouwen als het beeldbepalende attribuut van de serie.
Voor degenen onder ons die geen grip konden krijgen op wat er nu precies op het scherm gutst, heb ik echter nieuws:
De man achter de code is Simon Whiteley, die als production designer aan de film heeft meegewerkt. In een interview met CNet onthulde Whiteley afgelopen donderdag dat de bron van die mysterieuze code niemand minder was dan een partij kookboeken van zijn Japanse vrouw – en de sushirecepten die hij daarin vond.
“Ik vertel iedereen graag dat de code van The Matrix bestaat uit Japanse sushirecepten,” vertelde Whiteley, die zijn ontwerptalenten ook heeft uitgeleend aan Babe (1995) en The Lego Movie (2014), aan de publicatie. “Zonder die code is er geen Matrix.”
Photo via Flickr user stu_spivack
Dus, even recapituleren: Deze vervelende code, die veel nerds vast al een onvoorstelbare hoeveelheid tijd hebben gekost om te ontcijferen, bestaat uit een aantal sushirecepten. Wild! Bedankt om dat op te helderen. Dit zal ongetwijfeld leiden tot een aantal obsessieve franchise fans om de recepten uit elk frame te halen; Ik wens iedereen die zo’n poging waagt veel succes.
Plus, er is dit: Ondanks het feit dat Whiteley de architect was van een van de meest onuitwisbare sequenties van de film, kreeg hij geen credits in de film. Dat is jammer.