Diffuse parenchymale longaandoeningen zijn aandoeningen die het interstitiële deel van de long aantasten “het gebied rond de luchtzakjes van de long. De meest nauwkeurige manier om vast te stellen of een longaandoening dit deel van de long aantast, is met een chirurgische biopsie. De term “interstitiële longaandoeningen” is vervangen door de term “diffuse parenchymale longaandoeningen”, wat betekent dat de ziekten op röntgenfoto’s van de borstkas en CT-scans van de borstkas de longgebieden rond de luchtzakken lijken aan te tasten, hoewel ze in werkelijkheid ook andere longgebieden kunnen aantasten wanneer een longbiopsie wordt gedaan.
Er zijn honderden verschillende soorten diffuse parenchymale longaandoeningen en het aantal neemt snel toe naarmate ons vermogen om deze ziekten te analyseren blijft verbeteren. In het algemeen kunnen ze door een van de volgende oorzaken ontstaan:
- Infection
- Environmental exposure
- Malignancy
- Occupational exposure
- Collagen vascular disease (an inflammatory condition of the body including the lung)
- Drugs
- Idiopathic (unknown causes)
Symptoms
The most common symptoms associated with diffuse parenchymal lung diseases are shortness of breath and cough. Other symptoms can include fever, arthritis, weight loss, and skin rashes. Occasionally, a patient with an diffuse parenchymal lung disease will have no symptoms and the disease will be detected incidentally on a chest X-ray or CT scan.
Diagnosis
The evaluation of diffuse parenchymal lung diseases depends on specific medical history of the patient. Usually, some of the following tests are performed to evaluate the cause of lung disease:
- Blood tests
- Breathing tests (pulmonary function tests)
- Chest X-ray
- Chest CT scan
Bronchoscopy, een procedure waarbij een patiënt wordt verdoofd en vervolgens een flexibele fiberoptische buis, bronchoscoop genaamd, via de neus of mond van de patiënt in de luchtpijp (trachea) wordt geplaatst en verder naar de ademhalingsbuizen (bronchi) van de patiënt wordt gebracht waar een deel van de long wordt gewassen met een zoutwateroplossing waarbij cellen en chemicaliën uit de long van de patiënt worden verzameld en geanalyseerd. Deze procedure wordt “bronchoalveolaire lavage” genoemd. Naast bronchoalveolaire lavage wordt soms ook een draadje in de bronchoscoop geplaatst met aan het uiteinde een klein schaartje. De kleine stukjes long met luchtzakjes worden uitgeknipt (biopsie) en door de bronchoscoop teruggetrokken voor analyse door een patholoog. Deze procedure wordt een transbronchiale longbiopsie genoemd.
Een chirurgische longbiopsie wordt vaak uitgevoerd met behulp van een video-ondersteunde thoracoscopische (VATS) techniek. Bij VATS wordt de patiënt in de operatiekamer onder algehele narcose aan de longen geopereerd. De chirurg maakt kleine sneetjes en brengt in deze sneetjes enkele steriele buisjes in die tot in de long reiken. In de buisjes wordt vervolgens fiberoptische apparatuur geplaatst en met behulp van een videoscherm brengt de chirurg chirurg chirurgische apparatuur in deze buisjes in om longweefsel weg te snijden voor biopsie en diagnose. VATS is een belangrijke vooruitgang geweest in de longchirurgie, omdat de vereiste incisies veel kleiner zijn dan voor traditionele longchirurgie en de complicaties van een dergelijke operatie minder zijn in vergelijking met traditionele benaderingen.
Behandeling
De behandeling van diffuse parenchymale longziekten varieert enorm, afhankelijk van de ernst van de ziekte en de oorzaak ervan. In het Albany Medical Center zijn onze internationaal gerenommeerde deskundigen die gespecialiseerd zijn in longaandoeningen, evenals de deskundigen die gespecialiseerd zijn in de meest geavanceerde radiologische technieken en thoraxchirurgie, beschikbaar om deze gecompliceerde aandoeningen te beheren en te behandelen.