Het voelt misschien niet zo, maar de blaas van een volwassene kan wel een halve liter plas ophouden voordat je voelt dat je moet plassen.
Je lichaam weet hoeveel er in zit omdat de blaaswand vol zit met piepkleine receptoren die een berichtje naar je hersenen sturen als de blaas vol is.
Gelukkig hebben de meesten van ons volledige controle over onze blaasfunctie, dus als we dit bericht krijgen, kunnen we ervoor kiezen om onszelf meteen te ontlasten, of om het op te houden omdat het vanaf de bank een heel eind naar de wc is.
Maar wat doen we precies met ons lichaam als we al die plas ophouden?
In een aflevering van SciShow legt Michael uit dat als je eenmaal hebt besloten dat je het te druk hebt om nu te plassen, de cilindrische sluitspieren in je blaas zich stevig sluiten om te voorkomen dat alle urine door je plasbuis lekt.
Deze spiertjes doen hun werk prima, totdat je ze consequent en langdurig laat werken, bijvoorbeeld als je als vrachtwagenchauffeur meerdere keren per week je plas ophoudt tijdens lange ritten.
Als je er een gewoonte van maakt om je plas lang op te houden, loop je kans op ernstige langetermijneffecten, zoals een grotere kans op infecties.
En zoals de video hieronder uitlegt, kan het voortdurend ophouden van je plas je blaasspieren verzwakken, wat kan leiden tot urineretentie – de gevreesde aandoening waardoor je je blaas niet volledig kunt legen als je plast, wat betekent dat je het gevoel hebt dat je veel moet plassen.
Het gedurende langere tijd ophouden van grote hoeveelheden urine stelt je lichaam ook bloot aan mogelijk schadelijke bacteriën, waardoor je meer kans hebt op een urineweginfectie (UTI) of blaasontsteking.
Alles klinkt behoorlijk slecht, maar niet echt levensbedreigend, toch?
Enter Tycho Brahe: een Deense astronoom en alchemist uit de 16e eeuw.
Brahe was een fantastische wetenschapper, die bijdroeg aan de wetenschappelijke literatuur over van alles, van supernovae, kometen en planetaire banen. Hij belandde ook in een duel met een edelman over de geldigheid van een wiskundige formule, en omdat ze ervoor kozen in het donker te duelleren, verloor hij uiteindelijk de hele brug van zijn neus.
De rest van zijn leven plakte Brahe een zilveren of gouden neusprothese op zijn gezicht.
Zo kleurrijk als dat alles is, zo belachelijk is Brahes doodsoorzaak misschien nog wel meer.
Hij weigerde naar verluidt een banket te verlaten om zich te ontlasten, omdat hij dat een overtreding van de etiquette vond, maar toen hij eenmaal thuis was, ontdekte hij dat hij helemaal niet meer kon plassen. Hij raakte in een delirium en stierf kort daarna toen zijn hele blaas barstte.
Het goede nieuws is dat Brahe’s blaas niet zoals de meeste blazen was – in de overgrote meerderheid van dit soort gevallen plast iemand gewoon in zijn broek voordat de blaas barst. Als er al een blaasontploffing plaatsvindt, is dat bijna altijd omdat de blaas al beschadigd was.
Maar niet altijd. Zoals Michael voor SciShow uitlegt, zijn er gevallen geweest waarin de blaas van mensen barstte omdat ze te dronken waren om het signaal van hun hersenen op te merken dat hen vertelde te plassen.
Bekijk de aflevering van SciShow hieronder om meer te weten te komen:
Een versie van dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd in januari 2016.