Echtscheiding vanwege psychische aandoening

Mijn echtgenoot heeft een psychische aandoening

Volgens de Mental Illness Policy Org. wordt ongeveer 50% van de mensen met ernstige psychiatrische stoornissen niet behandeld voor hun psychische aandoening. Dit omvat mensen bij wie een psychische aandoening is vastgesteld, maar die geen behandelplan volgen of actief een psychiater bezoeken voor hulp bij hun aandoening.

Veel mensen hebben een niet gediagnosticeerde psychische aandoening maar aarzelen om hulp te zoeken om een aantal redenen, zoals:

• Ze geven niet toe dat er een probleem is
• Er is een negatief stigma verbonden aan geestelijke gezondheidsproblemen
• Ze kunnen zich misschien geen professionele hulp veroorloven
• Ze andere verantwoordelijkheden belangrijker vinden dan hulp zoeken
• Zij geloven niet dat counseling of andere vormen van behandeling effectief zullen zijn

Het is belangrijk om uw echtgenoot aan te moedigen zijn of haar angsten te overwinnen en behandeling van zijn of haar psychische aandoening te zoeken.

Mijn echtgenoot ontwikkelt een psychische aandoening

Gezien het grote percentage mensen dat worstelt met psychische aandoeningen, is het waarschijnlijk dat veel mensen tijdens hun huwelijk een psychische aandoening zullen ontwikkelen. De Mayo Kliniek meldt dat er verschillende genetische en omgevingsfactoren zijn die tot psychische aandoeningen kunnen leiden, waaronder:

• Genetica – Psychische aandoeningen komen vaker voor bij mensen van wie de familieleden ook een psychische aandoening hebben.
• blootstellingen aan het milieu voor de geboorte – Als de moeder van uw echtgenoot tijdens haar zwangerschap werd blootgesteld aan bepaalde milieustressoren, giftige stoffen, alcohol of drugs, kan uw echtgenoot een groter risico lopen op het ontwikkelen van een psychische aandoening.
• Hersenchemie – Neurale netwerken die boodschappen van neurotransmitters overbrengen, kunnen verstoord zijn, wat kan leiden tot geestelijke gezondheidsproblemen.
• Levenssituaties – Iemand kan risicofactoren hebben voor psychische aandoeningen en dan kan een levenssituatie, zoals een trauma, financiële problemen, de dood van een geliefde, echtscheiding, of een geschiedenis van misbruik in de kindertijd de psychische aandoening triggeren.

Moet ik scheiden vanwege hun psychische aandoening?

Het kan erg moeilijk zijn om te leven met een echtgenoot die psychische aandoeningen heeft. Geestesziekten kunnen ertoe leiden dat uw echtgenoot impulsieve beslissingen neemt die uw leven negatief beïnvloeden, zoals u bedriegen, ontslag nemen, uw geld vergokken, of aan de drugs en alcohol gaan. Geestesziekten kunnen ook intimiteitsproblemen in uw huwelijk veroorzaken of leiden tot afhankelijk gedrag.

Het omgaan met een geesteszieke echtgenoot en echtscheiding is zeker geen gemakkelijke onderneming. Maar in sommige gevallen kan dit de beste manier zijn om uzelf en uw kinderen te beschermen.

Gevoelens van schuld of schaamte

Een van de problemen die gepaard gaan met psychische aandoeningen en echtscheiding zijn de bijbehorende gevoelens van schuld of schaamte over het scheiden van iemand met een psychische aandoening. Het is echter belangrijk dat u de dingen in perspectief blijft zien. Veel echtgenoten van geesteszieken hebben al het nodige meegemaakt voordat zij de moeilijke beslissing namen om te gaan scheiden. Zij kunnen lichamelijk, geestelijk of emotioneel mishandeld zijn. Zij hebben misschien ontelbare nachten opgezeten terwijl hun echtgenoot aan het zuipen was of vreemdging. Zij kunnen de voornaamste kostwinner zijn geworden en een zekere mate van financiële stabiliteit hebben moeten handhaven omdat hun echtgenoot daartoe niet in staat was. In sommige gevallen is echtscheiding de beste oplossing als je te maken hebt met een echtgenoot met psychische problemen. Bedenk hoeveel moeite u heeft gedaan om het goed te maken met uw geestelijk zieke echtgenoot. Echtscheiding kan de opluchting zijn die u nodig heeft na zelf zoveel trauma’s te hebben doorstaan.

Gemeenschappelijke problemen bij echtscheiding van een geesteszieke echtgenoot

Een aantal veel voorkomende problemen die echtgenoten kunnen ondervinden bij echtscheiding van een geesteszieke echtgenoot zijn:

Mijn echtgenoot kan niet werken

Psychische problemen kunnen ertoe leiden dat een echtgenoot niet kan werken omdat hij of zij zich niet kan concentreren, niet goed met anderen kan opschieten, niet in staat is om kleine conflicten op een positieve manier aan te pakken, of andere neurologische of intermenselijke problemen heeft. Dit kan uw huwelijk onder druk zetten en ook problemen opleveren met betrekking tot ondersteuning na de scheiding.

Mijn echtgenoot mishandelt

Een echtgenoot met psychische problemen kan lichamelijk of emotioneel mishandelen. Als u in gevaar bent, kunt u contact opnemen met de nationale hotline voor huiselijk geweld of bellen met 1-800-799-7233. Misschien kunt u een contactverbod, een beschermingsbevel of een vergelijkbaar middel krijgen dat uw echtgenoot verbiedt contact met u op te nemen of bij u in de buurt te komen. Griffiers van de rechtbank, medewerkers van opvanghuizen voor huiselijk geweld en politieagenten zijn vaak opgeleid om slachtoffers van huiselijk geweld te helpen een dwangbevel te krijgen. Maak een plan om veilig te blijven, want het verlaten van een gewelddadige relatie is vaak een van de gevaarlijkste momenten in een gewelddadige relatie.

Mijn echtgenoot bedriegt me

Overspel en psychische aandoeningen kunnen ook hand in hand gaan. In sommige staten kunt u een echtscheiding aanvragen op grond van overspel. Als uw echtgenoot het huwelijksgeld heeft gebruikt om een partner te onderhouden, kan dit gevolgen hebben voor uw echtscheiding en de verdeling van uw huwelijksvermogen.

Mijn echtgenoot vertrouwt op mij

In veel situaties kan een echtgenoot met een psychische aandoening zwaar gaan leunen op zijn of haar echtgenoot voor emotionele steun, gezelschap en sociale binding. Dit kan een druk leggen op het huwelijk en ervoor zorgen dat de zieke echtgenoot zich overweldigd voelt. Het is belangrijk dat u de emotionele steun krijgt die u nodig heeft als u gaat scheiden van een echtgenoot met een psychische aandoening.

Kan de ziekte van mijn echtgenoot mij ervan weerhouden om te scheiden?

Een van de meest gestelde vragen over psychische aandoeningen en echtscheiding is: “Kun je scheiden van iemand die geestelijk ziek is?” In het algemeen, ja, dat kan. In sommige staten is het toegestaan om van een echtgenoot te scheiden op grond van een psychische aandoening. In ieder geval vereist de wet op geestesziekten en het huwelijk niet dat uw echtgenoot u “toestaat” om te scheiden. Als u wilt scheiden, kunt u een echtscheiding aanvragen, zelfs als uw echtgenoot de scheiding niet wil of niet meewerkt. U kunt niet worden gedwongen om tegen uw wil getrouwd te blijven. Als uw echtgeno(o)t(e) wilsonbekwaam is, kan de rechter een persoon aanwijzen die tijdens de procedure de belangen van uw echtgeno(o)t(e) behartigt.

Hoe scheiden van iemand met een psychische aandoening

Het proces om te scheiden van een persoon met een psychische aandoening volgt hetzelfde proces als het scheiden van een echtgenoot om andere redenen en omvat meestal de volgende stappen:

1. Stel een echtscheidingsklacht op waarin u uiteenzet waarom u wilt scheiden en welke verlichting u wilt, zoals een echtscheiding, voogdij over de kinderen en kinderalimentatie
2. Deponeer de klacht bij de juiste rechtbank en betaal de indieningskosten.
3. Zorg ervoor dat uw echtgenoot wettelijk gedagvaard wordt met de klacht en een dagvaarding die hem/haar op de hoogte stelt van de wettelijke indiening en de tijdslimiet die hij/zij heeft om te reageren om een vonnis bij verstek te voorkomen.
4. Wees aanwezig bij de hoorzitting, getuig voor de rechtbank, en laat de echtscheidingsbeschikking ondertekenen.

Mogelijke juridische problemen bij echtscheiding vanwege psychische problemen

Een aantal juridische problemen die naar voren kunnen komen bij een echtscheiding met een psychisch ziek persoon zijn:

Voogdij over kinderen

Echtscheiding, psychische problemen en voogdij over kinderen kan een gecompliceerde combinatie zijn. Wanneer familierechtbanken beslissingen nemen over de voogdij en het bezoekrecht, overwegen zij wat in het belang van het kind is. Zij komen tot deze beslissing door een aantal factoren in overweging te nemen. In veel staten wordt bepaald dat zij rekening mogen houden met de lichamelijke en geestelijke gezondheid van elke ouder. Zelfs wanneer deze factor niet specifiek wordt opgesomd, hebben de rechtbanken over het algemeen een vangnetbepaling dat zij “elke andere relevante factor” in overweging zullen nemen. U kunt er dus van uitgaan dat de rechtbank rekening zal houden met de psychische aandoening van uw echtgenoot en de gevolgen daarvan voor uw kind.

Het hebben van een psychische aandoening hoeft een ouder niet direct te diskwalificeren voor het verkrijgen van voogdij of bezoekrecht. De rechtbank kan echter wel overwegen of de psychische aandoening een negatieve invloed heeft op uw kind en de relatie van uw echtgenoot met hem of haar, bijvoorbeeld als het:

• Inbreuk doet op het vermogen van uw echtgenoot om een veilige leefomgeving voor uw kind te bieden
• de veiligheid van uw kind in gevaar
• Betekent dat uw echtgenoot misbruik maakt van uw kind
• Betekent dat hun vermogen om goede levensbeslissingen te nemen
• maakt uw echtgenoot vatbaar voor uitbarstingen of geweld
• veroorzaakt dat uw echtgenoot vaak in het ziekenhuis wordt opgenomen

Als de toestand van uw echtgenoot goed wordt beheerd met medicatie of andere therapieën, kan de psychische aandoening niet zo’n grote invloed hebben als uw echtgenoot kan aantonen dat hij of zij zich aan de behandeling houdt.

Als er al een beslissing over de voogdij is genomen, maar bij uw echtgenoot onlangs een psychische stoornis is vastgesteld, kunt u op deze gronden wellicht een wijziging van de voogdijbeschikking aanvragen.

Kinderalimentatie & Alimentatie

Als de geestelijke gezondheidsproblemen van uw echtgenoot van invloed zijn op zijn vermogen om een baan te krijgen of te houden, kan dit gevolgen hebben voor de kinderalimentatie en alimentatie. Een belangrijke overweging bij alimentatiezaken is of de echtgenoot die alimentatie nodig heeft en of de andere echtgenoot in staat is om die te betalen. Als uw echtgenoot vaak zonder werk zit of een arbeidsongeschiktheidsuitkering ontvangt, kan het zijn dat hij of zij niet voldoende inkomen heeft om alimentatie te betalen. (Terzijde: SSDI-inkomsten kunnen in aanmerking worden genomen bij het toekennen van alimentatie, maar SSI-inkomsten niet). Bovendien kan u gevraagd worden om partneralimentatie te betalen voor uw echtgenoot met een psychische aandoening. De rechtbank zal gewoonlijk rekening houden met veel factoren bij het bepalen of partneralimentatie moet worden toegekend, in welk bedrag en voor welke duur, waaronder de duur van het huwelijk, de geestelijke en lichamelijke gezondheid van elke echtgenoot, de verdiencapaciteiten van de echtgenoten, en de bijdragen die zij tijdens het huwelijk hebben geleverd.

Wat betreft kinderalimentatie, de staatswet bepaalt meestal dat het de verantwoordelijkheid van beide ouders is om hun kinderen financieel te ondersteunen. Als een rechtbank vaststelt dat uw echtgenoot opzettelijk werkloos is of te weinig werk heeft, kan zij uw echtgenoot een inkomen toerekenen om de kinderalimentatie te berekenen. Als de rechtbank echter oordeelt dat uw echtgenoot niet opzettelijk werkloos is, kan het moeilijk zijn om een bevel tot kinderalimentatie tegen hem of haar af te dwingen.

Het omgaan met psychische aandoeningen en echtscheiding kan moeilijk zijn. Zoek hulp om u door deze moeilijke tijd heen te helpen.