Wat zijn rouwduiven?
Rouwduiven hebben een passende naam gekregen vanwege hun melancholieke roep. De roep van de rouwduif is een kenmerkend “wooo-oo-oo-oo”-geluid dat een gevoel van verdriet over het verlies van een dierbare kan oproepen. Maar in plaats van de dood te vertegenwoordigen, kan de symboliek van de rouwduif ons met zijn spiritualiteit optimisme schenken. Achter hun droevig lied gaat een boodschap van leven, hoop, vernieuwing en vrede schuil. Deze prachtige vogel (Zenaidura macroura) is de meest voorkomende duivensoort die in Noord-Amerika voorkomt. Omdat ze overvloedig aanwezig zijn, worden ze beschouwd als de meest populaire jachtvogel – zowel voor vlees als voor sport. Een duif is in feite een kleine duif. Er is geen technisch verschil tussen een duif en een duif, behalve dat duiven een puntige staart hebben en zich sierlijker voortbewegen. Rouwduiven zijn grijs-bruin van kleur en drinken water door te zuigen – een opmerkelijke prestatie voor vogels. Een andere opmerkelijke eigenschap is hun monogame aard. Paren blijven meestal lang bij elkaar en worden zeer toegewijde ouders.
3 Belangrijkste voorstellingen
Van alle vogels is de rouwduif een van de meest gevierde vogels – hij siert de heilige geschriften (De Heilige Bijbel onder het Christelijk Geloof) en verschijnt als een terugkerend icoon in ons leven. Wat symboliseert deze vogel? Hieronder staan de traditionele en primaire concepten die hij belichaamt:
- Een symbool van de Heilige Geest
De Heilige Geest, een van de figuren van de Heilige Drie-eenheid (de christelijke doctrine die het geloof bevordert dat God in drie personen bestaat: Vader, Zoon en Geest) wordt afgebeeld als een duif in het doopsel van Jezus. Volgens de Bijbel daalde, toen Jezus uit het water kwam, een duif uit de hemel op hem neer. Het doopsel is een christelijk sacrament van geestelijke wedergeboorte, waarbij we worden “gereinigd” van onze “erfzonde”, en de Heilige Geest ons voorgoed in Christus verenigt en ons formeel lid maakt van de christelijke gemeenschap.
- Een symbool van hoop
In het verhaal van de ark van Noach besloot God een grote overstroming te veroorzaken om alle mensen op aarde uit te roeien, behalve Noach en zijn gezin. Na veertig dagen en veertig nachten liet Noach een raaf los om droog land te zoeken. Toen de raaf zonder succes terugkeerde, werd een duif losgelaten. De duif vloog vervolgens triomfantelijk terug met een olijfblad. Noach was verheugd. Het bracht de geruststelling dat er bomen groeiden op het droge – een zeker teken van leven! De duif stond dus voor een nieuw begin, grote verwachtingen en bevrijding.
- Een symbool van vrede
Hoewel een witte duif typisch staat voor vrede en veiligheid, kunnen rouwduiven dat ook zijn. De staten Wisconsin en Michigan beschouwen de rouwduif als hun officiële staatssymbool van vrede. Pablo Picasso, de beroemde Spaanse kunstenaar, tekende, toen hij de opdracht kreeg het logo te ontwerpen voor het Wereldvredescongres in 1949, een duif met de titel “Vredesduif-Blauw”. Het is vanwege hun eenvoudige en moederlijke aard dat duiven een symbool zijn geworden van solidariteit en eensgezindheid tussen naties. Wanneer we dus kijken naar de symboliek van de rouwduif, kunnen we zien dat in plaats van ze te erkennen voor hun melancholieke roep, we ons moeten laten inspireren door hun symbool van hoop, vrede en de Heilige Geest.