Tijdens EEGs kunnen hyperventilatie (snel in- en uitademen) en fotostimulatie (knipperen met stroboscooplichten) epileptiforme activiteit of zelfs toevallen induceren. Bovendien kan ook de slaap, of de overgangstoestand tussen waken en slapen, het EEG activeren. Voor kinderen geven wij er de voorkeur aan altijd zowel de waak- als de slaaptoestand op te nemen. Voor een routine EEG worden de opname elektroden op de hoofdhuid geplaatst met een of andere vorm van pasta of gemakkelijk te verwijderen lijm. Kinderen worden gedurende ongeveer één tot twee uur poliklinisch onderzocht. Af en toe kan het nodig zijn een kind te sederen met een mild medicijn om slaap te verkrijgen. Soms is activering van EEG-afwijkingen door andere medicatie noodzakelijk. Bij bepaalde moeilijk te diagnosticeren patiënten of moeilijk te controleren epileptici kan het nodig zijn om gebruik te maken van langdurige gecombineerde EEG- en videobewaking op onze intramurale LTM (of long-term monitoring) dienst. Deze video EEG’s helpen om de klinische, of waarneembare, aanvallen van het kind te correleren met de bevindingen op het EEG.
Hoe bereidt u zich voor op een EEG
De meeste testen in het Laboratorium voor Klinische Neurofysiologie zijn gepland voor twee uur. Deze omvatten EEG, hersenstam auditieve respons, en visuele evoked potentials. Een verlengde EEG duurt ongeveer vier uur, net als brain electrical mapping (BEAM) studies. Elektromyogrammen (EMG’s) duren ongeveer een uur.
De voorbereiding van de patiënt op EEG’s is zeer belangrijk. Om de technicus in staat te stellen metingen te verrichten tijdens wakkere, slaperige en slapende perioden, vragen wij de patiënt de nacht voorafgaand aan het onderzoek een slaaptekort op te lopen. Patiënten ouder dan acht jaar dienen slechts vier uur slaap te krijgen, tussen middernacht en 04:00 uur. Jongere kinderen dienen de helft van hun normale slaapuren te krijgen en om 04:00 uur gewekt te worden. Zuigelingen (jonger dan één jaar) hoeven de nacht ervoor geen slaaptekort te hebben, tenzij het onderzoek om 08:00 uur gepland is. In dat geval moet het kind vroeg worden gewekt, zodat het om 9.00 uur moe is. Zuigelingen en kinderen die een dutje doen, moeten op de dag van de test geen dutje doen.
Het gezin moet ongeveer 20-30 minuten voor de testtijd bij Children’s aanwezig zijn om te parkeren en zich in te schrijven in de Fegan-registratieruimte. Zorg ervoor dat u een pre-autorisatie voor het onderzoek hebt ontvangen van uw verzekeringsmaatschappij, indien dit nodig is.
Wat kunt u verwachten tijdens een EEG?
Kleine, niet-invasieve elektroden (meestal 16 tot 32 in aantal) worden op de hoofdhuid van de patiënt geplaatst, na zorgvuldige meting door een getrainde technoloog, met pasta of een lijmachtige substantie om ze op hun plaats te houden. Signalen met een lage spanning (5-500 microvolt) worden door het EEG-apparaat versterkt en digitaal opgeslagen. De resulterende polygrafische weergave, die veel weg heeft van een seismograaf met meerdere kanalen, wordt gewoonlijk afgelezen door visuele inspectie zonder hulpmiddelen. De arts die een dergelijke tracering interpreteert is gewoonlijk een neuroloog met een speciale opleiding in EEG. Een dergelijke persoon wordt vaak een neurofysioloog of elektro-encefalograaf genoemd. Psychiaters, neurochirurgen en psychologen kunnen ook EEG’s interpreteren, maar om dat te kunnen doen hebben zij, net als neurologen, een speciale EEG-opleiding nodig. Voor EEG en andere aspecten van de neurofysiologie kan men zich door verschillende organisaties laten certificeren. Evenzo moeten EEG-technologen een speciale opleiding in EEG hebben en kunnen zij “geregistreerd” worden.
Interpretatie van het EEG-verslag
De technieken voor interpretatie van EEG door visuele inspectie zijn weinig veranderd sinds de ontdekking van EEG in de jaren 1920 door Berger en de uitbreiding ervan tot klinische kwesties in de jaren 30 en 40 door Gibbs en Lennox. Gewoonlijk wordt het EEG gescreend op opvallende kenmerken (voorbijgaande reacties) zoals de spike of spike en golf die in verband worden gebracht met epilepsie. Vervolgens wordt de frequentie of spectrale inhoud van de resterende EEG-achtergrond visueel geëvalueerd. Er zijn vier brede spectrale banden die klinisch van belang zijn: delta (0-4 Hz), theta (4-8 Hz), alpha (8-12 Hz), en beta (boven 12 Hz). Niet iedereen is het eens over de exacte grenzen van deze ritmen en velen splitsen deze banden op, vooral bèta. Pathologie verhoogt meestal de langzame activiteit (delta, theta) en vermindert de snelle activiteit (alfa, bèta). Zo zou men over een gelokaliseerde hersentumor een verhoogde trage en een verlaagde snelle activiteit verwachten. Evenzo zou men na een globaal hersenletsel een globaal verhoogde vertraging en verminderde snelle activiteit verwachten. Er zijn echter vele uitzonderingen op deze oversimplificeerde verklaring. EEG interpretatie vereist aanzienlijke vaardigheid en vaak jaren klinische ervaring. Alleen al het bepalen of een EEG spectrale band normaal, verhoogd of verlaagd is, kan jaren ervaring vereisen. Sommigen hebben EEG interpretatie vergeleken met het beoordelen van paarden of honden door juryleden die hun hele carrière hebben geleerd waar ze op moesten letten. EEG interpretatie is evenzeer een kunst als een wetenschap.