Het eten van suiker maakt opioïden en dopamine in ons lichaam vrij. Dit is het verband tussen toegevoegde suiker en verslavend gedrag.
Dopamine is een neurotransmitter die een belangrijk onderdeel vormt van het “beloningscircuit” dat in verband wordt gebracht met verslavend gedrag. Wanneer een bepaald gedrag een overmatige afgifte van dopamine veroorzaakt, voel je een plezierige “high” die je geneigd bent opnieuw te ervaren, en dus herhaal je het gedrag.
Als je dat gedrag steeds vaker herhaalt, passen je hersenen zich aan om minder dopamine af te geven. De enige manier om dezelfde “high” als voorheen te voelen, is het gedrag in toenemende mate en frequentie te herhalen. Dit staat bekend als middelenmisbruik.
Cassie Bjork, RD, LD, oprichter van Healthy Simple Life, stelt dat suiker zelfs verslavender kan zijn dan cocaïne.
“Suiker activeert de opiaatreceptoren in onze hersenen en beïnvloedt het beloningscentrum, wat leidt tot dwangmatig gedrag, ondanks de negatieve gevolgen zoals gewichtstoename, hoofdpijn, hormonale onevenwichtigheden en meer.”
Bjork voegt daaraan toe: “Elke keer als we zoetigheid eten, versterken we die neuropaden, waardoor de hersenen steeds sterker worden ingesteld op het verlangen naar suiker, waardoor een tolerantie wordt opgebouwd zoals bij elke andere drug.”
Onderzoek op ratten van het Connecticut College heeft aangetoond dat Oreo-koekjes meer neuronen in het genotscentrum van de hersenen van de ratten activeren dan cocaïne dat doet (en net als bij mensen zouden de ratten de vulling eerst opeten).
En uit een Princeton-studie uit 2008 bleek dat ratten afhankelijk kunnen worden van suiker, en dat deze afhankelijkheid verband zou kunnen houden met verschillende aspecten van verslaving: hunkeren naar suiker, eetbuien en ontwenning.
Onderzoekers in Frankrijk zijn het erover eens dat de toevallige link tussen suiker en illegale drugs niet alleen voor dramatische krantenkoppen zorgt. Er zit niet alleen waarheid in, maar ze stelden ook vast dat de beloningen die de hersenen ervaren na het consumeren van suiker zelfs “belonender en aantrekkelijker” zijn dan de effecten van cocaïne.
“Verhalen in de pers over Oreo’s die verslavender zijn dan cocaïne zijn misschien overdreven,” geeft Greene toe, “maar we moeten de kracht van toegevoegde suiker om ons steeds opnieuw te lokken en ons van onze gezondheid te beroven, niet licht opvatten.”
Hij voegt eraan toe: “Medische verslaving verandert de hersenchemie om eetbuien, hunkering, ontwenningsverschijnselen en overgevoeligheid te veroorzaken.”
Suiker is ook veel algemener, beschikbaarder en sociaal aanvaardbaarder dan amfetaminen of alcohol, en dus moeilijker te vermijden.
Maar of suiker nu verslavender is dan cocaïne, onderzoekers en voedingsdeskundigen suggereren dat suiker verslavende eigenschappen heeft, en dat we er minder van moeten binnenkrijgen.
“De drugsanalogie is altijd een moeilijke, omdat voedsel, in tegenstelling tot drugs, noodzakelijk is om te overleven,” zegt Andy Bellatti, MS, RD, strategisch directeur van Dietitians for Professional Integrity.
“Dat gezegd hebbende, is er onderzoek dat aantoont dat suiker het beloningsverwerkingscentrum van de hersenen kan stimuleren op een manier die lijkt op wat we zien bij sommige recreatieve drugs.”
Bellatti voegt daaraan toe: “Bij bepaalde mensen met bepaalde aanleg kan dit zich uiten als een verslaving aan suikerhoudende voeding.”