Veel van de leerlingen die ik heb gezien voor counseling zijn doorverwezen omdat ze moeite hebben om zichzelf onder controle te houden als ze boos worden. Als begeleiders kan het verleidelijk zijn om een gedragsplan op te stellen, wat diepe ademhaling met de leerling te oefenen, en de leraar een lijst met strategieën te geven. Voila, een woedebeheersingsinterventie.
Hoe vaak heeft dat voor u gewerkt? Bij mij is het elke keer mislukt en heb ik gefrustreerde docenten en gedisciplineerde leerlingen overgehouden.
Ik nam een stap terug om mijn aanpak te heroverwegen. Voor de meeste van mijn leerlingen realiseerde ik me dat mijn aanpak meer op vaardigheden gebaseerd moest zijn.
Dus wat zijn de vaardigheden die een leerling nodig heeft om zelfstandig met zijn woede om te gaan? Ze moeten kunnen:
- Benoemen hoe ze zich voelen.
- De intensiteit van die emotie benoemen.
- De gebeurtenissen begrijpen die de emotie teweegbrachten.
- De gedachten begrijpen die het gevoel in stand hielden of verergerden.
- Een scala aan copingvaardigheden identificeren en gebruiken.
- Kies een copingvaardigheid op basis van de intensiteit van de emotie.
- Onderken consistente persoonlijke triggers.
- Maak een plan om negatieve patronen te doorbreken.
Ik maak een lijst van de kernvaardigheden die nodig zijn voor bijna elke doorverwijszorg. Zonder dit, zou ik het gevoel dat ik counseling in het donker. Deze lijst is slechts een beginpunt. Ik weet dat ik de vaardigheden in een andere volgorde zou kunnen benaderen, afhankelijk van de student of de groep die ik had.
Voor woedebeheersing in groepen of individuele begeleiding wordt in elke les een nieuwe vaardigheid geïntroduceerd en wordt voortgebouwd op eerder geïntroduceerde vaardigheden. Laten we eens kijken naar slechts drie van de vaardigheden en brainstormen over een aantal ideeën om ze op een boeiende manier aan studenten te leren. Ik hoor graag welke activiteiten u ook voor deze vaardigheden gebruikt.
Intensiteit van emoties
Wanneer leerlingen begrijpen dat emoties in verschillende maten bestaan, maken ze een grote sprong voorwaarts om uit te zoeken welke copingvaardigheden ze kunnen gebruiken. Als leerlingen een pauze proberen te nemen om te tekenen als ze woedend zijn, is de kans groter dat het papier scheurt en de potloden breken dan dat ze succesvol met woede omgaan.
Het is nuttig om leerlingen een metafoor te geven die het concept concreter maakt. Deze vier zijn mijn favoriete manieren om de verschillende intensiteiten van boosheid te beschrijven.
Ik gebruik meestal de volgende schaal voor het bereik van boosheid: lastig > gefrustreerd > boos > woedend. Gebruik de woordenschat die uw leerlingen kennen.
Ballonnen
Start met een leeggelopen ballon en label die als kalm. Blaas de ballon iets op en label hem als boos, enzovoort. Je kunt het verband leggen dat woede groeit zoals de ballon zich vult met lucht.
Ik leg ook het verband met ons vermogen om met triggers om te gaan. Naarmate we bozer worden, zullen we eerder reageren op triggers die we hadden kunnen afhandelen toen we kalm waren.
Ik neem een speld en prik in de leeggelopen ballon. De ballon kan het porren prima aan als we niet “vol woede” zijn. Het zou wat moeite kosten om er in te prikken om een probleem te veroorzaken. Maar als de ballon zich vult met lucht (boosheid), zal het prikken met een speld (trigger) de ballon doen barsten.
Weer
Weer en stormwolken zijn een andere mooie metafoor voor groeiende boosheid. Ik gebruik dit weerbericht in lessen voor kleine groepen. Het is een geweldige manier om leerlingen beter te laten begrijpen hoe hun woede zich ontwikkelt, hoe het voelt, en hoe het er voor anderen uitziet.
Grootte
Deze is super eenvoudig. Teken drie concentrische cirkels. Kleur de kleinste cirkel in het midden in om een klein beetje woede of boosheid weer te geven. Kleur naar buiten toe om groeiende boosheid te tonen. Alle drie de cirkels zijn gearceerd als de leerling woedend is. Net als bij het weerbericht kun je ook op de cirkels schrijven hoe het eruitziet en hoe het voelt, of een copingvaardigheid die gebruikt kan worden.
Dit kan een geweldig check-in hulpmiddel zijn voor leerlingen om te communiceren hoe sterk hun emoties zijn.
Thermometer
De gevoelsthermometer is een klassiek counselinghulpmiddel om leerlingen te helpen begrijpen hoe hun emoties veranderen. Ik gebruik graag een thermometer en etiketteer onze lichaamstemperatuur (98,6 F/37 C). Dit is kalmte. Als onze lichaamstemperatuur daaronder zakt, kan dat duiden op een gebrek aan reactie terwijl dat wel verwacht wordt. Als de thermometer stijgt, betekent dat dat we boos worden of opgebrand raken.
Copingvaardigheden gekoppeld aan emoties
Copingvaardigheden zijn de magische saus in emotieregulatie, toch? Nou, alleen als leerlingen zelfbewust genoeg zijn om ze correct te gebruiken. Zodra leerlingen een sterke emotie woordenschat hebben, de intensiteit van emoties begrijpen, en een gereedschapskist vol copingvaardigheden hebben, is het tijd om de kennis en vaardigheden effectief te gebruiken. Dit doel is erop gericht om ze erachter te laten komen wat voor hen persoonlijk werkt en wanneer.
Coping Captain
In één groep laat ik leerlingen verschillende copingvaardigheden uitproberen om de vaardigheden te vinden die voor hen werken. Daarna kunnen ze met behulp van de gevoelsthermometer hun copingvaardigheden afstemmen op de intensiteit van hun gevoelens.