Feline calicivirus infectie is een veel voorkomende ziekte van de luchtwegen bij katten. Het virus tast de luchtwegen (neusholten en longen), de mond (met zweervorming op de tong), de darmen en het bewegingsapparaat aan. Het is zeer besmettelijk bij ongevaccineerde katten, en komt vaak voor in instellingen met meerdere katten, asiels, slecht geventileerde huishoudens en fokcatteries.
Vaccinatie tegen het calicivirus wordt sterk aangeraden. Deze infectie kan bij katten van elke leeftijd voorkomen, maar jonge kittens van meer dan zes weken blijken het meest vatbaar te zijn.
Symptomen en typen van Feline Calicivirus
De volgende symptomen presenteren zich meestal plotseling:
- Verlies van eetlust (anorexia)
- Ooguitvloeiing
- Nasale uitvloeiing
- Ontstaan van zweren op tong, hard gehemelte, puntje van neus, lippen of rond klauwen
- Pneumonie
- Moeilijke ademhaling na ontwikkeling van longontsteking
- Arthritis (ontsteking van gewrichten)
- Lamheid
- Pijnlijke lopen
- Koorts
- Bloedingen op verschillende plaatsen
Oorzaak
Katten krijgen het feline calicivirus (FCV) meestal nadat ze in contact zijn gekomen met andere besmette katten, zoals in een cattery, pension of asiel. Maar omdat FCV-desinfectiemiddelen niet erg effectief zijn tegen FCV, kan het virus in de omgeving blijven bestaan, wat betekent dat katten ermee in contact kunnen komen zonder bekende blootstelling aan andere katten.
Het ontbreken van vaccinatie of onjuiste vaccinatie wordt gezien als een belangrijke risicofactor, evenals een verlaagde immuunrespons als gevolg van reeds bestaande infecties of ziekten.
Diagnose
U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid van uw kat, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten of omstandigheden die tot de huidige ziekte kunnen hebben geleid. Uw dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek uitvoeren om alle lichaamssystemen en de algemene gezondheid van uw kat te evalueren.
Afhankelijk van de conclusies van het lichamelijk onderzoek, kan uw dierenarts verdere diagnostische tests aanbevelen. Een volledig bloedprofiel zal ook worden uitgevoerd, met inbegrip van een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. De resultaten van deze tests zijn echter vaak niet-specifiek en leveren geen consistente bevindingen op voor een eerste diagnose.
Om een specifieke diagnose te verkrijgen, wordt een test uitgevoerd waarbij FCV-antilichamen worden geïdentificeerd. Deze antilichaamtests kunnen worden gebruikt om de niveaus van feline calicivirus-antigeen en/of antilichamen die overeenkomen met het virale antigeen (feline calicivirus) op te sporen en te meten. Een meer geavanceerde test die kan worden gebruikt, bestaat uit het kweken van de geïsoleerde virussen onder gecontroleerde omstandigheden met behulp van een techniek die celkweek wordt genoemd.
Diagnostische beeldvorming kan worden gebruikt om eventuele schade aan de longen vast te stellen; röntgenfoto’s van de borst kunnen veranderingen in het longweefsel laten zien, waaronder consolidatie van longweefsel bij katten met longontsteking.
Behandeling
Uw kat zal moeten worden opgenomen in het ziekenhuis voor intensieve zorg en behandeling als hij longontsteking heeft ontwikkeld, ernstige levensbedreigende bloedingen heeft, of niet eet en drinkt. Zuurstof zal worden gegeven als uw kat niet in staat is om comfortabel te ademen als gevolg van longontsteking.
Want er is geen specifieke medicatie die wordt gegeven voor virale infecties van dit type, breed spectrum recept antibiotica voor huisdieren worden gegeven om de secundaire bacteriële infecties die vaak worden gezien met virale infecties te voorkomen of te behandelen.
Otalmische antibiotica worden voorgeschreven voor gebruik in de aangetaste ogen, en veterinaire recept pijn medicatie kan worden voorgeschreven voor patiënten met pijnlijk lopen. Bij sommige katten met calicivirus moeten voedingsbuisjes worden geplaatst totdat hun zweren zijn genezen en ze bereid zijn zelfstandig te eten.
Leven en management
Uw kat heeft goede verpleegkundige zorg nodig terwijl hij herstelt van de calicivirusinfectie. Dit kan bestaan uit het schoonmaken van de ogen en neus van de kat om ophoping van afscheiding te voorkomen, het toedienen van medicatie en het bereiden van speciale voeding.
Uw dierenarts zal een kattenvoedingsdieet aanbevelen dat bestaat uit zeer voedzame en licht verteerbare voedingsmiddelen, die met regelmatige tussenpozen moeten worden gegeven om een positieve energiebalans te behouden en ondervoeding te voorkomen.
Als uw kat last heeft van zweren in de mond, moet hij zacht voer krijgen.
Ongemak aan de luchtwegen en ademhalingsmoeilijkheden komen ook vaak voor, dus raadpleeg uw dierenarts als deze zich ontwikkelen.
Voordat u uw kat van het dierenziekenhuis mee naar huis neemt, moet u alle oppervlakken grondig reinigen. Hoewel dit het virus niet elimineert, zal het de hoeveelheid virus in de omgeving verminderen. Deze stap is vooral belangrijk als u andere katten heeft of verwacht katten aan uw gezin toe te voegen.
Ondanks dat vaccinaties dit virus niet hebben kunnen uitbannen, is een FCV-vaccin nog steeds het beste preventieve middel voor uw kat, en kan het de symptomen verminderen als uw kat het virus zou krijgen. Het vaccin wordt in een serie boosters gegeven aan kittens en vervolgens om de één tot drie jaar aan volwassenen.
Ondanks vaccinatie zijn veel katten drager van het virus – dat wil zeggen, ze hebben het virus, maar vertonen geen symptomen.
De algemene prognose van uw kat hangt af van de ernst van de symptomen. Katten met een ongecompliceerde longontsteking, bijvoorbeeld, herstellen meestal binnen drie tot vier dagen. Ernstige longontsteking kan echter levensbedreigend zijn. Mondzweren en artritissymptomen daarentegen verdwijnen meestal zonder complicaties.