- Fugadefinitie
- De basisstructuur van een fuga
- De expositie
- Sleutelveranderingen in de Expositie
- Countersubject
- De Episoden
- Sleutelveranderingen in Fuga-episoden
- Andere kenmerken van fuga’s
- Stretto
- De Coda
- The Completed Fugue Example
- Famous Examples of Fugues
- Andere vormen van fuga’s
- Dubbele Fuga’s
- Other Useful fugal forms
Fugadefinitie
Een fuga is een contrapuntische compositie voor een aantal afzonderlijke delen of stemmen.
Vaak kiest een componist ervoor om een door hem gecomponeerde fuga te omschrijven of te definiëren aan de hand van het aantal delen waarvoor de fuga geschreven is. b.v. “een fuga in 4 delen”, “een fuga in 3 stemmen”.
Elke partij/stem komt in imitatie van elkaar.
We gaan de basisstructuur van een fuga bekijken aan de hand van een uitgewerkt voorbeeld.
De basisstructuur van een fuga
De expositie
Een fuga begint met de 1e stem/partij die een melodie/zin speelt die het Subject wordt genoemd.
Het Subject wordt gespeeld door de 1e stem in de tonica toonaard.
Hier volgt het onderwerp dat ik heb geschreven voor mijn uitgewerkte voorbeeld van een fuga:
De 2e stem komt dan binnen en speelt het “antwoord”.
Het antwoord is een getransponeerde versie van het onderwerp (meestal in de dominantietoonaard).
Hier is mijn fuga antwoord (oranje gearceerde noten):
De 3e stem komt dan binnen en speelt weer het onderwerp.
Hij staat in de grondtoon, maar vaak een octaaf hoger of lager dan de 1e stem.
Hier wordt mijn onderwerp gespeeld in de 3e stem (blauw gearceerde noten) een octaaf hoger dan het door de 1e stem werd gespeeld:
Note: Als ik een 4e stem/deel voor mijn fuga zou schrijven, dan zou de 4e stem op dit punt binnenkomen en het antwoord spelen.
Dit hele stuk muziek heet de Expositie.
Bekijk/beluister de expositie van mijn fuga:
Sleutelveranderingen in de Expositie
Contrasterende toonsoorten spelen een vitale rol in de compositie van een fuga.
In de Expositie verschijnt het onderwerp als eerste in de grondtoonaard.
De 2e stem speelt het “antwoord” in de dominantietoonaard (een 5e hoger of een 4e lager) – deze getransponeerde regel in de 2e stem wordt het antwoord genoemd.
Als het een exacte transpositie is van het onderwerp, dan wordt het een “echt antwoord” genoemd.
Als het echter is aangepast aan de nieuwe toonsoort, dan is het een “tonaal antwoord”.
U kunt in mijn fuga-voorbeeld zien dat het antwoord (oranje noten) is veranderd en dat het dus een tonaal antwoord is.
Het Onderwerp wordt herhaald in de inzet van de 3e stem (meestal in de tonica, maar in een ander octaaf) en wordt “beantwoord” door de 4e stem (als die er is), weer in de dominante toonsoort.
Als alle stemmen zijn ingezet, betekent dit het einde van de Expositie
Countersubject
Een Countersubject komt vaak voor in de Expositie (en ook later in de fuga).
Een Contra-onderwerp fungeert als een begeleiding van het Onderwerp en het Antwoord.
Dus de stem/partij die zojuist het Onderwerp heeft gespeeld, speelt het Contra-onderwerp terwijl de volgende stem het antwoord speelt.
Hier is het Contra-onderwerp (geel gemarkeerd) aan het begin van mijn fuga:
Na de Expositie komt er een Episode.
De Episoden
Een episode is een verbindende passage van muziek in een fuga en bestaat meestal uit een ontwikkeling van de muziek die al in de Expositie te horen is geweest.
Hier volgt de 1e episode van mijn fuga-voorbeeld, die direct na de expositie komt:
Ik heb muzikale ideeën uit de expositie gebruikt, inclusief ritmes en korte melodische frasen in mijn 1e Episode.
Na de Episode in een fuga volgt meestal nog een Episode (of Episodes) van het Subject.
Ik heb deze opgenomen in mijn fuga voorbeeld, maar dan in de dominante toonsoort:
Deze nieuwe Episodes van het Subject worden gevolgd door nog een Episode (tweede episode in Groen hieronder).
Deze afwisseling van Subject entries en Episodes kan in een fuga zo lang doorgaan als de componist wil.
Sleutelveranderingen in Fuga-episoden
De Episoden in een fuga worden door de componist vaak gebruikt om naar verschillende toonsoorten te moduleren.
Dit brengt extra variatie in de ingangen van het Subject later in de fuga.
Bekijk/beluister mijn 2e episode hieronder.
Kunt u de toonsoortveranderingen zien/horen? (De aanwezigheid van accidentalen geeft een grote aanwijzing bij het spotten van sleutelveranderingen)
Andere kenmerken van fuga’s
Stretto
Stretto betekent letterlijk “samengetrokken”.
In de context van een fuga beschrijft het een situatie waarin elke stem binnenkomt voordat de vorige zijn onderwerp heeft beëindigd.
Deze overlappende techniek wordt door componisten gebruikt om de emotionele spanning van het stuk op te voeren.
Ik heb besloten om na mijn 2e episode stretto te gebruiken om de spanning op te voeren naarmate we naar het einde van mijn fuga gaan:
Je kunt zien/horen hoe de verschillende stemmen “vroeg” binnenkomen, voordat de vorige stem klaar is met het spelen van het onderwerp.
Hier is een visueel diagram van stretto in een fuga:
Kun je zien hoe elke stem binnenkomt voordat de vorige stem klaar is met het spelen van zijn onderwerp?
De Coda
De Coda in een fuga is een laatste deel van de muziek dat vaak stretto bevat.
Het belangrijkste doel ervan is om het stuk tot een goed einde te brengen.
In mijn coda heb ik stretto gebruikt om de dramatiek te blijven verhogen als de fuga eindigt:
The Completed Fugue Example
Here is my completed worked fugue example.
I have labelled the main sections and have highlighted the 3 voices in different colours so that you can see how they work together.
Hopefully this worked example will help you understand the basic meaning of what a fugue is and how it is composed.
However, it is very important that you listen to some famous examples of fugues.
Famous Examples of Fugues
There are many examples of fugues.
Arguably the most famous composer of fugues is Johann Sebastian Bach.
Bekijk/beluister deze uitstekende video over de kunst van fuga’s van Bach:
Andere vormen van fuga’s
Er zijn verschillende andere vormen van fuga’s die je kunt tegenkomen.
Dubbele Fuga’s
Je zult soms dubbele fuga’s tegenkomen. Deze kun je in 2 vormen tegenkomen:
- 2 onderwerpen verschijnen samen aan het begin van het stuk
- Een onderwerp wordt aan het begin van het stuk geïntroduceerd en op de gebruikelijke manier beantwoord. Daarna wordt een tweede onderwerp geïntroduceerd en ook beantwoord. De 2 onderwerpen worden dan op een later punt in het stuk gecombineerd.
Voorbeeld van een dubbelfuga – J.S. Bach – Prelude en dubbelfuga nr. 18 in G sharp minor BMV 887 (WTC II)
Other Useful fugal forms
- Fughetta – this is a shortened fugue
- Fugato – this is a passage of music in fugal style, but not in itself an actual fugue.
- Accompanied Fugue – these are sometimes found in oratorio movements where there is a free instrumental part accompanying the singing.