Chronische pijn is een vorm van pijn die in de loop van de tijd blijft bestaan. Het kan 3 maanden of meer tot enkele jaren duren. Chronische pijn kan worden veroorzaakt door bepaalde gezondheidsaandoeningen. Het komt vaker voor bij oudere mensen.
Behandeling van chronische pijn bestaat meestal uit medicatie en therapie. Medicijnen tegen chronische pijn zijn onder meer pijnstillers, antidepressiva en anticonvulsiva. Verschillende soorten medicijnen helpen mensen die verschillende soorten pijn hebben. In het algemeen worden langwerkende medicijnen gebruikt voor constante pijn. Kortwerkende medicijnen behandelen pijn wanneer deze acuut of kortdurend is.
De weg naar een betere gezondheid
Het doel van de behandeling van chronische pijn is om de functie en de kwaliteit van leven te verbeteren. Verschillende soorten medicijnen helpen mensen met verschillende soorten pijn. Bijvoorbeeld, kortwerkende medicijnen behandelen pijn die komt en gaat. Langwerkende medicijnen behandelen constante pijn.
De meest voorkomende medicijnen staan hieronder. Elk van hen kan bijwerkingen hebben. Deze kunnen variëren van mild tot ernstig. Het is belangrijk dat u de instructies van uw arts over het gebruik van uw pijnstiller opvolgt. Als u vragen heeft over bijwerkingen, of over hoeveel medicijn u moet innemen, vraag het dan aan uw arts of apotheker.
Acetaminofen
Acetaminofen helpt bij veel vormen van chronische pijn. Eén merk is Tylenol. Het zit ook in veel vrij verkrijgbare pijnstillers en pijnstillers op recept. Als u niet voorzichtig bent, kunt u meer acetaminofen innemen dan goed voor u is. Te veel acetaminofen kan leverschade veroorzaken, vooral als u alcohol drinkt. Vertel het uw arts als u meer dan 2 acetaminofen-pillen per dag moet innemen.
Nonsteroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s)
Andere geneesmiddelen die helpen tegen pijn zijn niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s). Voorbeelden zijn aspirine, ibuprofen (twee merknamen: Advil) en naproxen (één merknaam: Aleve). NSAID’s zijn zowel vrij verkrijgbaar als op recept verkrijgbaar. Deze medicijnen kunnen soms, of elke dag worden ingenomen. Wanneer ze regelmatig worden ingenomen, bouwen ze zich op in het bloed om ontstekingen (zwellingen) te bestrijden en pijn in het algemeen te verlichten.
NSAID’s altijd met voedsel of melk innemen, omdat de meest voorkomende bijwerkingen maaggerelateerd zijn. Enkele bijwerkingen zijn:
- Verhoogde bloeduitstortingen.
- Risico op bloedingen in de maag.
- Nierbeschadiging (bij langdurig gebruik).
- Hoge bloeddruk.
- Storing met bloeddrukmedicijnen.
Als u andere pijnstillers gebruikt, neem dan geen NSAID’s zonder eerst met uw arts te overleggen.
Antidepressiva
Veel medicijnen die andere aandoeningen behandelen, kunnen ook chronische pijn behandelen. Bijvoorbeeld, antidepressiva kunnen de functie verbeteren en de pijn verlichten. Antidepressiva kunnen worden gebruikt om zenuwbeschadiging, artritis en fibromyalgie te behandelen. Ze kunnen ook helpen bij hoofdpijn, gezichtspijn, lage rugpijn en bekkenpijn. Het kan enkele weken duren voordat de medicijnen beginnen te werken.
De soorten antidepressiva die uw arts u kan voorschrijven zijn onder meer:
- Tricyclische antidepressiva (TCA’s), zoals amitriptyline (Elavil), imipramine (Tofranil), nortriptyline (Pamelor) en doxepine.
- Inhibidores selectivos de la recaptación de serotonina/norepinefrina (IRSN), como la duloxetina (Cymbalta).
- Inhibidores selectivos de la recaptación de serotonina (ISRS), como fluoxetina (Prozac), paroxetina (Paxil) y sertralina (Zoloft).
Los posibles efectos secundarios de los antidepresivos incluyen:
- náuseas;
- somnolencia;
- insomnio (problemas para dormir);
- sequedad en la boca;
- mareos;
- estreñimiento;
- aumento de peso; y
- problemas cardíacos.
Los ATC tienden a tener más efectos secundarios que los IRSN o los ISRS, pero generalmente son leves. Su médico podría comenzar con una dosis baja de medicamento. Esto ayuda a prevenir los efectos secundarios y permite que el cuerpo se adapte. El médico podría aumentar la cantidad con el tiempo. Si en algún momento, mientras toma medicamentos, se deprime o tiene pensamientos suicidas, llame al médico de inmediato.
Anticonvulsivos
Es posible que su médico quiera que pruebe un medicamento anticonvulsivo. Puede ayudar a reducir algunos tipos de dolor crónico, como el dolor lumbar. Ejemplos de anticonvulsivos son:
- gabapentina (Neurontin)
- carbamazepina (Tegretol)
- fenitoína (Dilantin)
- pregabalina (Lyrica)
- topiramato (Topamax)
Al igual que los antidepresivos, su médico puede comenzar con una dosis baja de anticonvulsivos. Esto ayuda a prevenir o reducir los efectos secundarios. El médico podría aumentar la cantidad con el tiempo. Póngase en contacto con su médico, de inmediato, si tiene pensamientos suicidas. Los efectos secundarios menores podrían incluir:
- somnolencia;
- náuseas o vómitos;
- inquietud;
- mareos;
- pérdida del apetito;
- aumento de peso; y
- picazón o hinchazón.
Narcotica
Dokters schrijven zelden narcotica of opioïden voor om chronische pijn te behandelen. Dat komt omdat ze zeer verslavend zijn. Momenteel heerst er een opioïde crisis in de Verenigde Staten. Mensen die verslaafd raken, kunnen ernstige symptomen ontwikkelen, zoals meer pijn, depressie of zelfmoordgedachten. Zij kunnen andere middelen beginnen te misbruiken, of hun gedrag kan schadelijk of gewelddadig worden. Verslaafden lopen het risico om narcotica te misbruiken of er een overdosis van te nemen, wat tot de dood kan leiden. Praat met uw arts over alle risico’s van verdovende middelen, voordat u aan een nieuw medicijn begint.
Als uw arts u een verdovend middel voorschrijft, zorg er dan voor dat u de instructies opvolgt. Rijd niet en bedien geen zware machines wanneer u verdovende middelen gebruikt. Drink ook geen alcohol. Vertel uw arts als de verdovende middelen die u gebruikt bijwerkingen hebben. Deze kunnen misselijkheid, constipatie, en moeite met concentreren of helder denken omvatten. Uw arts kan u een middel tegen misselijkheid of een laxeermiddel voorschrijven om u te helpen bij de bijwerkingen.
Bij het gebruik van verdovende middelen is het belangrijk om het verschil tussen “lichamelijke afhankelijkheid” en “psychische verslaving” niet te vergeten. Lichamelijke afhankelijkheid betekent dat het lichaam zich aan een geneesmiddel aanpast en het nodig heeft om te functioneren. Wanneer de werking is verbeterd, zal uw arts u helpen de hoeveelheid medicatie langzaam en veilig te verminderen. Dit helpt ontwenningsverschijnselen te voorkomen of te verminderen. Het is essentieel om uw arts over deze symptomen te vertellen en samen het proces te doorlopen.
Psychologische verslaving is het verlangen om een medicijn te gebruiken, of het nu nodig is of niet, om beter te functioneren en pijn te verlichten. Het gebruik van een verdovend middel op deze manier is schadelijk voor uw gezondheid. Praat met uw arts als u denkt dat u verslaafd bent aan verdovende middelen. Het kan zijn dat u andere medicijnen krijgt om u te helpen bij uw verslaving. Ze kunnen de dosis verlagen, overschakelen op een ander medicijn of stoppen met het medicijn. Ze kunnen ook therapie of revalidatie aanbevelen.
Dingen om op te letten
Vertel uw arts altijd welke andere geneesmiddelen u gebruikt. Dit omvat geneesmiddelen, vitaminen en supplementen. De arts moet ook op de hoogte zijn van alle aanwezige gezondheidsproblemen. Sommige medicijnen zijn misschien niet veilig om in te nemen. Begin niet met het innemen van een nieuw medicijn zonder toestemming van uw arts.
Het is belangrijk om de instructies op te volgen bij het innemen van pijnstillers tegen chronische pijn. Sommige bijwerkingen kunnen schadelijk zijn en andere gezondheidsproblemen veroorzaken. Ze kunnen ook schadelijk zijn voor uw levensstijl als u een probleem ontwikkelt. Stop niet met het innemen van een medicijn zonder toestemming van uw arts.
Wanneer naar de dokter
Mensen die medicijnen tegen chronische pijn gebruiken, moeten regelmatig op controle komen bij hun arts. Neem onmiddellijk contact op met uw arts als u ernstige of abnormale bijwerkingen krijgt. Dit omvat een ongeplande reactie. El médico le dirá lo que debe hacer. Busque ayuda si cree que es dependiente o adicto a una droga.
Preguntas para hacerle al médico
- ¿Cuáles son mis opciones para tratar el dolor crónico?
- ¿Qué medicamento(s) debo tomar?
- ¿Por cuánto tiempo debo tomar medicamentos?
- ¿Cuánto medicamento debo tomar, y con qué frecuencia?
- ¿Necesito tomar el medicamento junto con algo, o evitar cosas cuando tomo el medicamento?
- ¿Cuáles son los posibles efectos secundarios? ¿Qué debo hacer si los tengo?
- ¿Cómo comienzo y detengo de forma segura los medicamentos para el dolor crónico?
- ¿Existen formas alternativas de tratamiento, además de la medicina, que puedan tratar el dolor crónico?
Recursos
Academia Estadounidense de Médicos de Familia: Dolor crónico
Academia Estadounidense de Médicos de Familia: Adicción a los opioides