General Tom Thumb: P.T. Barnum’s Meest Gelauwerde Sideshow Dwerg

Generaal Tom Thumb, de 25-inch man, werd P.T. Barnum’s meest populaire attractie met zijn ongeëvenaarde charisma en charme.

Generaal Tom Thumb bracht in zijn leven aan minstens 50 miljoen mensen ongeëvenaarde vreugde. De man, ooit bekend als Charles Stratton, kende zelden een leven buiten het toneel dankzij P.T. Barnum’s combinatie van uitgekiende marketing en tijdige optredens.

Sommigen zouden zeggen dat Barnums acties ten behoeve van Stratton uitbuitend waren, maar zeker is de ongekende beroemdheidsstatus die Stratton aan Barnums zijde bereikte.

The Early Years Of General Tom Thumb

Charles Stratton werd geboren op 4 januari 1838 in Bridgeport, Connecticut, als zoon van een timmerman en een huisvrouw. Zijn beide ouders hadden een normale lengte en gestalte, maar de jonge Stratton was niet zo fortuinlijk. Hij stopte met groeien toen hij nog maar zes maanden oud was en zou pas veel later in zijn leven weer beginnen te groeien.

Op een koude winterdag in november 1842 ging P.T. Barnum op zoek naar de legendarische vierjarige jongen die evenveel woog als een zuigeling. In die tijd woog Charles Stratton slechts 15 pond en was hij 2’1″, of 25 inches lang.

De grootste showman wilde een aantal nieuwe attracties toevoegen aan zijn al beroemde Hall of Living Curiosities in New York City. In Barnums museum stonden gewoonlijk reuzen, dus Stratton zou een perfect tegenwicht vormen voor de kolossen die men er gewoonlijk ging bekijken.

Barnum bood Charlie’s ouders 3 dollar per week, en toen was het op naar New York.

Charles Stratton wordt generaal Klein Duimpje

Terug in Barnums museum leerde Charlie hoe hij een showman kon worden. De jongen at de lessen van Barnum snel op en de peuter werd al snel de populairste attractie in de Hall of Living Curiosities.

Tom Thumb bleek een getalenteerde mimespeler en showman te zijn.

Reguliere shows toonden de kleine tot als Napoleon Bonaparte (bekend om zijn korte gestalte) of een personage uit de Schotse Hooglanden (in een ironische wending van de komedie). In plaats van hem op de markt te brengen als vier jaar oud, loog Barnum en zei dat Generaal Klein Duimpje 11 jaar was en uit Engeland kwam. Barnum veranderde de leeftijd om beschuldigingen van uitbuiting te vermijden. De artiestennaam kwam uit de Engelse folklore, en het publiek was er dol op.

Barnum trad vaak op met Generaal Klein Duimpje op het podium om zijn wonderkind uit de eerste hand te zien.

Niemand leek zich af te vragen of Barnum Charlie al dan niet uitbuitte. In de tijd dat Generaal Klein Duimpje bekendheid genoot, werden tentoonstellingen van lichamelijke handicaps van mensen als volstrekt normaal beschouwd. Misschien hield de kleine jongen ervan om in het middelpunt van de belangstelling te staan. In plaats van te denken dat zijn handicap iets was om je voor te schamen, leek Charlie het volledig te omarmen.

Na een maand op proef te zijn geweest, werd Charlie een vaste waarde. Barnum verhoogde het weekloon tot een verbazingwekkende $50 per week (een enorm bedrag in die tijd) en Charlie woonde met zijn moeder in een appartement boven het museum.

In het begin van 1844 besloot Barnum de zesjarige generaal Tom Thumb mee te nemen naar Engeland. De volksheld kwam immers oorspronkelijk uit Engeland, dus wat was een betere manier om van Charlie een internationale ster te maken?

De vrees bestond dat de Britten het spektakel als onsmakelijk zouden beschouwen. Hun eerste paar optredens werden slecht ontvangen. Maar een bezoek aan koningin Victoria na de dood van de vader van prins Albert zou daar verandering in brengen.

Barnum zelf beschreef het optreden voor koningin Victoria in Buckingham Place op deze manier:

” stonden aan het andere eind van de zaal toen de deuren werden opengegooid en de generaal binnenliep, eruitziende als een wassen pop begaafd met de kracht van voortbewegen. Verrassing en genoegen waren te lezen op de gezichten van de koninklijke kring bij het zien van dit opmerkelijke exemplaar van de mensheid, zoveel kleiner dan zij klaarblijkelijk hadden verwacht hem aan te treffen.

De Generaal liep met vaste tred vooruit, en toen hij binnen begroetingsafstand kwam maakte hij een zeer sierlijke buiging, en riep uit, “Goedenavond, Dames en Heren!”

Een uitbarsting van gelach volgde op deze begroeting. Toen nam de koningin hem bij de hand, leidde hem rond over de galerij en stelde hem vele vragen, waarvan de antwoorden het gezelschap in een ononderbroken stroom van vrolijkheid hielden.”

Het deel van de show dat iedereen aan het lachen maakte, was het einde. Generaal Klein Duimpje moest de balzaal verlaten, maar hij kon zijn rug niet naar de koningin toekeren (volgens de koninklijke etiquetteregels). In plaats daarvan liep hij een paar passen, draaide zich om en boog. Nadat hij dit een paar keer had gedaan, begon een hond te blaffen naar Charlie, die vervolgens deed alsof hij met de hond vocht met behulp van deze wandelstok.

Niet alleen kregen Barnum en generaal Tom Thumb een uitnodiging om weer op te treden, maar ze begonnen ook aan een drie jaar durende tournee door Europa na deze stint. Enorme menigten stroomden toe om Generaal Klein Duimpje te zien, die vooral populair was bij jonge vrouwen, die in de rij stonden om een kus te krijgen van Barnums hoofdattractie.

Europa was een groot succes, maar Barnum was nog niet klaar met Charlie.

Amerikaanse Tour en Bruiloft

In 1856 besloot Barnum dat Generaal Klein Duimpje een Amerikaanse tournee nodig had. Een jaar lang kregen de grote steden de grappige dwerg te zien, die inmiddels zijn maximale lengte van 1 meter had bereikt en 70 pond woog.

In 1863 regelde Barnum het beroemdhedenhuwelijk van de eeuw. Generaal Tom Thumb trouwde met een andere curiositeit van Barnum, Lavinia Warren.

Warren was ook ongelooflijk klein, bekend als de “Kleine Koningin van Schoonheid.” De twee ontmoetten elkaar en werden verliefd. Barnum gaf hen een uitbundige ceremonie in de Grace Episcopal Cathedral in New York City.

De New York Times publiceerde een artikel met de titel: “The Loving Liliputians” op de dag na hun bruiloft. Mensen stonden in lange rijen om een glimp van het paar op te vangen, net zoals de Britten mijlenver in de rij stonden om de huwelijken van de royals te zien.

Velen zagen Barnums bruiloft als een publiciteitsstunt, maar het paar hield vol dat ze verliefd waren. Stratton zelf schreef dat:

“Het is waar dat we klein zijn, maar we zijn zoals God ons gemaakt heeft, volmaakt in onze kleinheid,” schreef hij. “Wij zijn gewoon een man en een vrouw met dezelfde hartstochten en gebreken als u en andere stervelingen. De regelingen voor ons huwelijk worden door geen showman bepaald.”

Na het huwelijk gingen ze op huwelijksreis naar het Witte Huis en traden op voor Abraham Lincoln.

Barnum paradeerde met het getrouwde stel, soms met een baby op sleeptouw. Dit is wanneer de beschuldigingen van uitbuiting hun hoogtepunt bereikten. Barnum liet de act van het gezinnetje snel vallen door te beweren dat de baby was overleden. Lavinia schreef in haar autobiografie dat de “dood” van de baby bedrog was. Er was bewijs dat het echtpaar wel degelijk een kind had gekregen.

In de late jaren 1860 begonnen generaal Klein Duimpje en zijn vrouw aan een wereldreis. Dit keer gingen ze naar Australië, China en Azië. Overal waar ze kwamen, bleven enorme menigten volgen.

General Tom Thumb’s Final Bow

Charles Stratton leefde als volwassene een uitbundig leven. Hij kocht een luxueus huis in New York City, en verdiende enorme sommen geld als P.T. Barnums belangrijkste attractie.

Charlie overleed in 1883 op 45-jarige leeftijd aan een beroerte. Hedendaagse medische deskundigen zijn het erover eens dat hij en zijn vrouw leden aan een tekort aan groeihormoon, een aandoening die verband houdt met een defecte hypofyse in de hersenen. Of die aandoening een rol heeft gespeeld bij Stratton’s dood is niet zeker. Zijn weduwe hertrouwde 10 jaar later en leefde tot 1919.

Of Charlie Sutton nu leed aan uitbuiting of niet, één ding is zeker: Generaal Klein Duimpje was een internationale superster. Hij had aanbiddende fans in elke uithoek van de planeet. Na zijn dood reisden tienduizenden mensen af om zijn graf te bezichtigen.

P.T. Barnum zelf zou begraven worden op slechts enkele kilometers afstand van zijn meest dierbare artiest.

Ontdek meer van P.T. Barnum’s freakshows en lees over Myrtle Corbin, het vierpotige meisje uit Texas, of blader door deze verzameling van Barnum’s 13 meest beroemde rariteiten.