Gentleman van de stijl: James Dean

James Dean was de Hollywood bad-boy bij uitstek in de jaren vijftig. Maar wie was de jongeman achter zijn erfenis, en welke stijllessen kunnen we van hem leren?

Gentleman of Style: James Dean

Het best bekend als de ster die hij werd in de rol van de ontevreden verschoppeling Jim Stark in de film Rebel Without a Cause uit 1955 en als de wervelwind in zijn leven die hij op slechts 24-jarige leeftijd beëindigde. Met dit in gedachten, zijn er verschillende stijllessen te leren van deze bad-boy van het witte doek – en ondanks het feit dat hij buiten de typische mal valt voor een item in deze serie, geloven wij dat hij nog steeds onbetwistbaar kan worden beschouwd als een Gentleman of Style.

Vroeger – Van Indiana boerenjongen tot aspirant-acteur

James Byron Dean werd geboren op 8 februari 1931 in Marion, Indiana, als enig kind van Winton Dean, een boer, en Mildred Marie Wilson. Zes jaar nadat zijn vader de landbouw had verlaten om tandtechnicus te worden, verhuisde Dean met zijn familie naar Santa Monica, Californië.

Het gezin bracht daar enkele jaren door, en naar verluidt was Dean erg close met zijn moeder; hij was er kapot van toen zij stierf aan baarmoederkanker toen Dean negen jaar oud was. Omdat hij niet voor zijn zoon kon zorgen, stuurde Dean’s vader hem naar zijn oom en tante in Fairmount, Indiana.

Op school was Dean een goede student en sociaal geliefd. Hij speelde honkbal en basketbal, studeerde drama en deed mee aan spreekbeurten. Nadat hij in 1949 was afgestudeerd aan de Fairmount High School, verhuisde hij terug naar Californië om bij zijn vader en stiefmoeder te gaan wonen.

Hij schreef zich in aan het Santa Monica College, met als hoofdvak rechten, maar stapte daarna over naar de UCLA en veranderde zijn hoofdvak in drama, wat resulteerde in vervreemding van zijn vader. Op de UCLA werd Dean uit een groep van 350 acteurs gekozen om Malcolm in Macbeth te spelen en nam hij deel aan acteerworkshops op de campus. In januari 1951 stopte hij met UCLA om een full-time carrière als acteur na te streven.

Film & Televisiecarrière – Spelshows, tv-drama’s en Hollywoodsterrendom

Deans eerste televisieoptreden was in een Pepsi-Colareclame, en zijn eerste hoofdrol was die van Johannes de apostel in een paasspecial over de wederopstanding van Jezus. Dean kreeg daarna kleine en onopgemerkte figurantenrollen in vijf films tussen 1951 en 1953. Terwijl Dean moeite had om een baan te vinden in Hollywood, werkte hij ook als parkeerwachter bij de CBS Studios. In die tijd ontmoette hij Rogers Brackett, een radioreclameman, die hem professionele begeleiding aanbood.

In oktober 1951 verhuisde Dean, na de aanmoediging van Brackett, naar New York City, waar hij eerst werkte als stunttester voor de spelshow Beat the Clock. Hij verscheen ook in afleveringen van verschillende CBS televisieseries, zoals Studio One en Lux Video Theatre, voordat hij werd toegelaten tot de Actors Studio om method acting te studeren bij Lee Strasberg.

Trots op deze prestatie, noemde Dean de Actors Studio in een brief uit 1952 aan zijn familie “de grootste school van het theater. Het herbergt grote mensen zoals Marlon Brando…Zeer weinigen komen erin…Het is het beste wat een acteur kan overkomen. Ik ben een van de jongste die erbij hoort.” Dean’s carrière trok aan, en hij trad op in verdere afleveringen van televisieprogramma’s als Kraft Television Theatre. In een vroege rol, voor de CBS-serie Omnibus, vertolkte Dean het type onaangepaste jeugd waar hij later beroemd om zou worden.

East of Eden – Deans grote filmdoorbraak

In 1953 was regisseur Elia Kazan op zoek naar een acteur voor de rol van Cal Trask, een emotioneel complexe jongeman die wordt geplaagd door het mysterie van zijn dood gewaande moeder, in de verfilming van John Steinbecks roman East of Eden uit 1952. Kazan zei dat hij “een Brando” voor de rol wilde, en de scenarioschrijver stelde Dean voor. Steinbeck, die Dean ontmoette, vond hem persoonlijk niet aardig maar vond hem perfect voor de rol. Dean werd gecast in de rol en op 8 april 1954 vertrok hij vanuit New York City naar Los Angeles om met de opnames te beginnen.

Deans optreden in de film is grotendeels ongeschreven; zijn beroemdste improvisatie vindt plaats tijdens een verhit moment tussen Cal en zijn vader. In plaats van weg te rennen, zoals het script voorschreef, wendde Dean zich instinctief tot acteur Raymond Massey, sprong naar voren en greep hem huilend in een volledige omhelzing. Kazan hield deze en Massey’s geschokte reactie in de film.

Als erkenning voor zijn optreden in East of Eden werd Dean postuum genomineerd voor de Academy Awards van 1956 als Beste Acteur in een Hoofdrol, de eerste officiële postume acteernominatie in de geschiedenis van de Academy Awards. East of Eden was de enige film met Dean in de hoofdrol die hij nog tijdens zijn leven zou zien uitkomen.

Rebel Without a Cause – The Quintessential Dean Performance

Deans volgende film, Rebel Without a Cause (1955), zou enorm populair worden onder tieners, vooral vanwege de manier waarop hij de angst van tieners verbeeldde. Als Jim Stark gaf Dean de typische vertolking van een rusteloze tiener, die zich verbergt achter een masker van nonchalante onverschilligheid terwijl hij hunkert naar liefde, een doel en erkenning. In de openingsscène van de film zit een dronken Jim op een stoep, terwijl hij zich vasthoudt aan een speelgoedaapje. Het conservatieve bruine pak dat hij draagt geeft aan dat hij een volwassene is, maar zijn bewegingen zijn die van een bang kind.

Jim lijdt emotioneel onder de zwakte van zijn vader en is vastbesloten om niet zoals hem te worden. Hij zoekt de ene waaghals na de andere, wordt verliefd op Judy (Natalie Wood) en raakt samen met haar en de sociale verschoppeling Plato (Sal Mineo) verwikkeld in een nacht van bendegeweld en moord – zijn zoektocht naar een doel in een onverschillige wereld dwingt hem te navigeren door een omgeving van emotionele duisternis en ambiguïteit.

Giant – Dean’s laatste film

Na het succes van Eden en Rebel wilde Dean voorkomen dat hij zou worden getypecast als opstandige tiener, en daarom nam hij de rol aan van Jett Rink, een Texaanse ranchknecht, in Giant (1956). De film portretteert een aantal decennia in het leven van Bick Benedict, een Texaanse rancher, gespeeld door Rock Hudson; zijn vrouw, Leslie, gespeeld door Elizabeth Taylor; en Rink. Om een oudere versie van zijn personage in de latere scènes van de film te portretteren, verfde Dean zijn haar grijs en schoor hij een deel ervan af om zichzelf een terugwijkende haarlijn te geven.

Dean ontving zijn tweede postume Best Actor Academy Award nominatie voor zijn rol in Giant. Op het moment van zijn dood zou hij de hoofdrol gaan spelen als Rocky Graziano in Somebody Up There Likes Me (1956); die film zou zowel commercieel als kritisch succes oogsten en twee Oscars winnen, met Paul Newman in de rol van Graziano.

De dood van James Dean – Een coureur overlijdt op de snelweg

Als autocrossfan sinds zijn kindertijd raakte Dean geïnteresseerd in het ontwikkelen van een racecarrière. Vanaf 1954 kocht hij verschillende voertuigen nadat het filmen voor Eden was afgelopen, waaronder een Triumph Tiger T110 motorfiets en een Porsche 356. Net voordat het filmen van Rebel begon, nam hij deel aan zijn eerste professionele evenement in Palm Springs, Californië, waar hij de eerste plaats in de beginnersklasse won en de tweede plaats in het hoofdevenement. Een maand later ging hij verder met racen in Bakersfield, waar hij eerste werd in zijn klasse en derde overall.

Dean hoopte mee te kunnen doen aan de Indianapolis 500, maar zijn drukke schema maakte dat onmogelijk. Dean’s laatste race vond plaats in Santa Barbara, Californië, in mei 1955; hij was niet in staat om de wedstrijd te voltooien als gevolg van een opgeblazen zuiger. Hierna verbood de studio van Warner Bros. hem om nog te racen tijdens de productie van Giant. Dean was klaar met de opnamen van zijn scènes, en de film was in postproductie toen hij besloot weer te gaan racen.

Dean zou deelnemen aan een racewedstrijd in Salinas, Californië op 30 september 1955. De acteur werd vergezeld door stuntcoördinator Bill Hickman, fotograaf Sanford Roth van Collier’s Magazine en Rolf Wütherich, de Duitse monteur van de Porsche-fabriek die Dean’s Porsche 550 Spyder, die Dean zijn “Little Bastard” noemde, onderhield. Wütherich, die Dean had aangemoedigd om de auto van Los Angeles naar Salinas te rijden om hem in te rijden, vergezelde Dean in de Porsche. Om 3:30 p.m., werd Dean bekeurd voor te hard rijden, en de groep reed verder over U.S. Route 466.

Om ongeveer 17.45 uur.., reed een auto door een kruispunt terwijl hij afsloeg, voor de Porsche. Dean’s Porsche kon niet op tijd stoppen en botste tegen de bestuurderskant van de afslaande auto, waardoor hij over het wegdek aan de kant van de snelweg belandde. Wütherich werd uit de Porsche geslingerd, terwijl Dean bekneld raakte in de Porsche en een aantal fatale verwondingen opliep, waaronder een gebroken nek; de andere bestuurder had slechts lichte verwondingen.

Het ongeluk werd gezien door een aantal voorbijgangers die stopten om te helpen; desondanks werd Dean bij aankomst dood verklaard kort nadat hij om 18.20 uur per ambulance was aangekomen bij het Paso Robles War Memorial Hospital. Naar schatting 600 rouwenden woonden zijn begrafenis bij, terwijl nog eens 2400 fans zich buiten het gebouw verzamelden tijdens de processie.

Erfenis & Invloed

Amerikaanse tieners uit het midden van de jaren vijftig, toen de belangrijkste films van Dean werden gemaakt, identificeerden zich met Dean en de rollen die hij speelde, vooral die van Jim Stark in Rebel Without a Cause. De film schetst het dilemma van een typische tiener uit die tijd, die het gevoel heeft dat niemand, zelfs zijn leeftijdsgenoten niet, hem kunnen begrijpen. Humphrey Bogart zei na Dean’s dood over zijn imago en nalatenschap: “Dean stierf op precies het juiste moment. Hij liet een legende achter. Als hij nog had geleefd, had hij zijn publiciteit nooit waar kunnen maken.”

Overigens hebben talrijke commentatoren beweerd dat Dean een duidelijke invloed heeft gehad op de ontwikkeling van de rock-‘n-rollmuziek. De persoonlijkheid die Dean in zijn films, met name Rebel, uitstraalde, heeft veel vroege rockpioniers beïnvloed, met name Elvis Presley, die in 1956 in een interview voor het tijdschrift Parade zei: “Ik heb Marlon Brando bestudeerd…die arme Jimmy Dean…mezelf, en ik weet waarom meisjes…voor ons vallen. We zijn nors, we piekeren, we zijn een soort van bedreiging… Ik weet niets van Hollywood, maar ik weet dat je niet sexy kunt zijn als je lacht. Je kunt geen rebel zijn als je grijnst.”

In hun boek, Live Fast, Die Young: The Wild Ride of Making Rebel Without a Cause, schreven de auteurs Lawrence Frascella en Al Weisel: “Ironisch genoeg had Rebel weliswaar geen rockmuziek op de soundtrack staan, maar de gevoeligheid van de film – en vooral de uitdagende houding en de moeiteloze cool van James Dean – zou een grote invloed hebben op de rock… Het vakblad Music Connection noemde Dean zelfs ‘de eerste rockster.

James Deans kenmerkende stijl

Dean was een leergierig en succesvol methodisch acteur, maar misschien nog wel meer dan zijn talent is het zijn natuurlijke charisma, als avatar voor de rebelse jeugd, dat vandaag de dag nog doorschemert. Hij hield zich niet aan de Hollywood-normen van die tijd, maar gaf er de voorkeur aan volgens zijn eigen regels te leven. Veel van de grootste mannelijke filmsterren van de jaren vijftig, zoals Humphrey Bogart, Gary Cooper of Cary Grant, waren van de vorige generatie en vertegenwoordigden het “oude Hollywood” met hun opgestoken kapsels en maatpakken.

Terwijl kleedde Dean zich veel relaxter; hij kwam op blote voeten naar de eerste castings met veiligheidsspelden die zijn gescheurde broek bijeenhielden, en kwam zonder shirt en in een oude spijkerbroek aan op een lunchafspraak. Zijn verfomfaaide uiterlijk in combinatie met zijn emotioneel kwetsbare optredens op het witte doek waren bepalend voor een nieuw tijdperk van mannelijkheid, gekenmerkt door een ruige mix van machismo en gevoeligheid.

Deans persoonlijke stijl was van nature casual, en het is waarschijnlijk dat de jaren die hij op een boerderij in Indiana doorbracht van invloed waren op zijn grotendeels op functionaliteit gerichte garderobe. De felrode blouson in Rebel zal voor altijd zijn signature look blijven, maar Dean droeg ook een aantal andere lichtgewicht jasjes met een grotere veelzijdigheid, waaronder een bruin suède jasje (in dezelfde film), en een leren bikerjack met bontkraag (duidelijk geïnspireerd door zijn held, Marlon Brando) dat hielp om het leren jasje te populariseren als een garderobe nietje.

En waar voor de jaren ’50 het T-shirt als onderkleding werd beschouwd, veranderde Brando dat in A Streetcar Named Desire (1951), en Dean zette de trend voort in zijn eigen films. Hij gaf waarschijnlijk de voorkeur aan T-shirts voor hun gemak en eenvoud, en combineerde ze met denim, laarzen of penny loafers, en een sigaret. Vandaag de dag is een outfit bestaande uit jeans en een T-shirt de norm voor veel mannen, maar in Dean’s tijd was het een daad van verzet, waarvoor veel moed nodig was om het te dragen.

Toen hij zich meer conventioneel kleedde, bleef Dean’s mode trouw aan zijn credo van eenvoud en functionaliteit. Hij kon een standaard pak dragen (zoals in de openingsscènes van Rebel), of voor een semi-formeel ensemble gaan: een sportjasje of blazer in een kleur als bruin of navy, een overhemd met knoopsluiting, kaki’s en loafers. Hij was rebels in zijn kledingkeuze maar straalde altijd een eenvoudig en mannelijk imago uit. Eenvoudig gezegd, James Dean was een individu.

Harrington Windbreaker

Zoals gezegd is geen enkel kledingstuk onuitwisbaarder met James Dean verbonden dan de rode Harrington windbreaker die hij in Rebel droeg. De Harrington (zo genoemd naar het personage van Rodney Harrington in de tv-serie Peyton Place uit de jaren zestig en ook wel blouson genoemd) is een lichtgewicht bovenkledingstuk dat tot de taille reikt en goed in lagen kan worden gedragen, vooral in de koelere seizoenen.

Je kunt Dean direct imiteren door een felrode jas aan te schaffen, maar andere kleuren zoals beige, bordeauxrood of navy zijn veelzijdiger. Als je het draagt met een T-shirt, jeans en laarzen krijg je een typisch jaren 50-gevoel, maar je kunt de Harrington net zo goed combineren met overhemden met knoopsluiting, zoals flannels, een rare broek en derby-schoenen of loafers. Je kunt ook een verwant bovenstuk, zoals een suède bomberjack, combineren met denim voor een nog ruigere look.

Jeans

Net als het T-shirt is de denim spijkerbroek al sinds de jaren vijftig een kernstuk van de moderne Amerikaanse garderobe, en Dean’s optreden in Rebel heeft er veel toe bijgedragen dat de spijkerbroek zijn plaats als zodanig heeft veroverd. Hij droeg een rechte snit (niet te los of te strak over het hele been) met een hoge oprijzing, en in een medium blauwe wassing; deze klassieke stijl wordt vandaag de dag nog steeds door veel merken geproduceerd, zoals Levi’s en American Apparel. Met name de Levi’s-stijl die bekend staat als de 501 werd door Dean gedragen en is vandaag de dag nog verkrijgbaar, en is te vinden in een groot aantal verschillende kleuren, waaronder blauw, indigo en donkere wassingen.

Gezien de tijd waarin Dean leefde, had zijn broek een vollere snit en een hogere taille dan wat tegenwoordig gebruikelijk is. Je kunt kiezen voor een broek met een hoge taille om de esthetiek van de jaren ’50 te imiteren, en deze combineren met klassieke loafers en een gevlochten riem. Voor een modernere look ga je voor een jeans met een moderne taille, een donkere wassing en een taps toelopende pijp tot de enkel.

In beide gevallen moet je jeans een moeiteloze, mannelijke uitstraling hebben. Draag een leren jack bij je outfit en maak het af met een paar leren laarzen voor een ensemble dat Dean (of Marlon Brando) waardig is. Tot slot, manchet of pin-roll je jeans om je schoenen te laten zien en een extra flair toe te voegen.

T-shirt

Samen met Marlon Brando, transformeerde James Dean het witte T-shirt van een stuk van utilitair ondergoed tot zijn huidige rol als de ruggengraat van hyper-casual kledij. Hoewel we er hier bij de Gentleman’s Gazette niet vaak voor pleiten om het T-shirt alleen als bovenkleding te dragen, kan zijn populariteit als zodanig niet worden ontkend, en als je gaat voor het type simplistische, rebelse, mannelijke look dat Dean beroemd heeft gemaakt, is een T-shirt een onmisbaar kledingstuk.

Toch: net als bij elk ander type kledingstuk is de pasvorm van doorslaggevend belang. Dean droeg T-shirts met een goede pasvorm voor de borst en armsgaten die zijn armen accentueerden zonder ze te omhelzen. Als je van plan bent om een T-shirt zichtbaar te dragen, ga dan niet voor hetzelfde type onderhemd dat je in een multi-pack bij Target of Wal-Mart krijgt; in plaats daarvan, geef een paar dollar meer uit om iets te kopen dat je vorm flatteert en bestand is tegen meerdere wasbeurten. Om Dean rechtstreeks te imiteren, combineer je het T-shirt met een traditionele blauwe jeans en laarzen. Voor een meer eigentijdse look is donker denim met een slankere (maar niet skinny) pasvorm een goede optie.

Laarzen

In Rebel Without A Cause rondde Dean zijn iconische combinatie van Harrington, T-shirt en jeans af met een donker paar leren laarzen. Of je nu bewust voor zo’n look gaat of niet, leren laarzen horen thuis in de schoenencollectie van elke man, omdat ze veelzijdig zijn in termen van formaliteit en soorten broeken, ongelooflijk comfortabel zijn, en zeer duurzaam; een goed onderhouden paar kan tientallen jaren meegaan.

Een van de populairste stijlen leren laarzen vandaag de dag is de Chelsea boot, die net zo goed past bij een geklede broek als bij een semi-formele broek en denim. Een paar Chelsea boots (of andere verwante stijlen) in zowel zwart als bruin geven je garderobe verrassend veel extra combinaties.

Let wel: kwaliteitsschoenen zijn een investering, en laarzen zijn daarop geen uitzondering. Als je een paar laarzen koopt dat je in de uitverkoop ziet, zul je binnen een paar maanden of jaren weer een nieuw paar moeten kopen. Koop in plaats daarvan bij een gerenommeerde bron die materialen van de hoogste kwaliteit gebruikt, en je zult op de lange termijn geld besparen, en er bovendien op je best uitzien.

Polo Shirt

Wanneer hij geen eenvoudig T-shirt droeg, droeg Dean vaak zijn iets nettere broertje, de polo, waarmee hij de preppy look adopteerde die zijn generatie kenmerkte. Een dergelijke look is ongelooflijk eenvoudig te bereiken, en het is volkomen tijdloos. Donkere, effen kleuren zijn de veiligste en meest veelzijdige opties en kunnen zowel ingestopt als niet ingestopt worden gedragen, afhankelijk van de formaliteit van je outfit.

Polo’s zijn gemakkelijk te combineren met zowel katoenen broeken (of het nu flannels, kaki’s of chino’s zijn) als met denim; door hun veelzijdigheid zijn ze een echte stijlknobbel. Goed getailleerde polo’s gemaakt van lichtgewicht weefsels kunnen worden gedragen met een donkere jeans en leren of suède schoenen voor een casual look. Een andere mogelijkheid is om een polo onder een sportjas of trui te dragen en hem te combineren met een oneven broek en loafers, voor een meer semi-formeel ensemble dat nog steeds ontspannen is.

Sweaters

Van zijn eerste hoofdrol in East of Eden tot zijn iconische fotoshoot voor LIFE magazine uit 1954 met de titel “Torn Sweater”, was Dean ook vaak te zien in gebreide kleding. In het geval van de eerste, droeg hij een buff-kleurige V-hals over een wit overhemd, gecombineerd met kaki. In het laatste geval was, zoals de titel al doet vermoeden, een versleten en gerafelde zwarte coltrui het middelpunt van de outfit.

Elke van deze stijlen truien is, hoewel zeer verschillend van stijl, toch veelzijdig; mannen die op zoek zijn naar door Dean geïnspireerde gebreide kleding kunnen dus kiezen voor een neutraal gekleurde trui (met V-hals of ronde hals), gecombineerd met een kaki, chino of zelfs denim in een willekeurige kleur. Als alternatief kan een zwarte (of vergelijkbaar donkere) coltrui worden gecombineerd met een zwarte pantalon of donkergewassen denim voor een gereserveerde, monochrome look.

U bent het veiligst met gebreide kleding als u meer extravagante tinten vermijdt en in plaats daarvan vasthoudt aan een kleurenpalet van grijzen, zwarten, bruinen, blauwen en groenen. Dergelijke kleuren zijn vrij universeel met oneven broeken en laarzen, en zorgen voor een verscheidenheid aan stijlvolle combinaties.

Bretonshirt

Herkomstig uit de Bretonse regio in Frankrijk, werd de eerste versie van het Bretons shirt ontworpen met strak gebreide, lokaal geproduceerde wol om vissers te beschermen tegen bijtende wind en water, en evolueerde uiteindelijk in een blauw-wit gestreept shirt. Sinds het begin van de 19e eeuw dragen zeelui deze look en in 1858 werd het officieel opgenomen in het Franse marine-uniform. Coco Chanel bracht de Bretonse overhemden voor het eerst binnen het bereik van de populaire mode, en vanaf dat moment werden ze geadopteerd door iconen als Audrey Hepburn, John Wayne en natuurlijk James Dean.

Strepen worden door sommige mannen als moeilijk te dragen beschouwd, maar dat hoeft niet het geval te zijn; voor degenen die net beginnen met het integreren van het patroon in hun garderobe, kunnen kledingstukken met smalle strepen en eenvoudige kleurencombinaties een goede eerste stap zijn – en we kunnen James Dean en zijn voorliefde voor Bretonse overhemden als voorbeeld nemen.

Zonnebril & Bril

Wanneer je tijd in de zon doorbrengt (vooral tijdens de zomermaanden), is een zonnebril zowel functioneel als stijlvol. Hij beschermt je ogen en voegt een onmiskenbaar element van coolheid toe. Dean wist dit, en hij droeg vaak een ronde, getinte zonnebril met een dun metalen montuur. Hoewel dergelijke stijlen vandaag de dag nog steeds populair en perfect slim zijn, kunt u zich vrij voelen om elk type zonnebril te kiezen dat u leuk vindt – zolang ze maar goed passen bij uw gezichtsvorm en huidskleur.

Naast het dragen van een zonnebril buitenshuis, droeg Dean ook een ronde, schildpadvormige bril, vooral wanneer hij las. Dat hij een vrij traditionele bril kon combineren met zijn verder casual look, getuigt van zijn gevoel voor stijl. In beide gevallen kun je proberen je bril te combineren met een casual overhemd, zoals een T-shirt, polo of Breton.

Vooral als u ’s zomers buiten bent en een zonnebril draagt, is het dragen van een lichtere stof (zoals linnen) een geweldige manier om koel te blijven en een slimme esthetiek te behouden. Overweeg in dit laatste geval een lichtblauwe spijkerbroek, omdat de felle kleur ervan harmonieert met de zomerse sfeer van je look.

Kapsel

Hoewel misschien niet in dezelfde mate als om zijn kleding, was Dean zeker beroemd om zijn haar. Zijn warrige, vetkuifachtige pompadour straalde een duivelse sfeer uit, in lijn met de rest van zijn sartoriale keuzes. Voor Dean was de vetkuif geen populaire stijl; het zou voor de meeste mannen als te onprofessioneel worden beschouwd. Dean, die altijd zijn eigen weg zocht, heeft zich deze stijl eigen gemaakt en sindsdien is het een populaire keuze geworden voor velen, vooral de laatste 10-15 jaar is het een explosieve groei in populariteit.

Als je besluit je kapsel meer op dat van Dean te laten lijken, ga dan naar een ervaren stylist die je haar op de juiste lengte kan knippen, met de pony ergens tussen je wenkbrauw en de onderkant van je oog, en de achterkant en zijkanten schaargeknipt en relatief lang, om van voren een afgeronde look te creëren.

Na het knippen en douchen neem je een kleine hoeveelheid pommade en verdeel je die in je handen om de pommade warm te maken. Verdeel de pommade gelijkmatig in je haar en zorg ervoor dat al het haar een beetje product bevat. Neem vervolgens een föhn en een kam of borstel, en föhn je haar op een laag vuurtje en style het zoals je wilt. Een beetje haarlak voor de fixatie en je hebt de James Dean-look.

Conclusie

Hoewel het woord “icoon” de laatste decennia bijzonder veelvuldig is gebruikt, valt niet te ontkennen dat de term past bij James Dean – of het nu komt door zijn oprechte talent als acteur, of door het feit dat zijn dood op 24-jarige leeftijd hem in de gedachten van het filmpubliek heeft bevroren in de tijd. De combinatie van zijn rebelse karakters en zijn nonchalante stijl was een perfecte storm voor inspiratie.