Gevaren in het huishouden – Giftige gevaren voor katten

Velen denken dat katten minder vaak vergiftigd worden dan honden, omdat ze pietluttige eters zijn. Maar met hun nieuwsgierigheid en kieskeurige verzorging is vergiftiging helaas niet ongewoon. Verschillende factoren zorgen ervoor dat katten ziek kunnen worden als ze eenmaal zijn blootgesteld aan zelfs maar een kleine hoeveelheid van een giftige stof.

“Katten missen bepaalde leverenzymen, wat hun levermetabolisme beïnvloedt, waardoor ze gevoeliger zijn voor drugs en chemicaliën.

Deze factoren zijn onder andere hun kleine lichaamsgrootte, hun gewoonte om zich te verstoppen als ze ziek zijn, zodat blootstelling niet meteen duidelijk is, en hun gebrek aan bepaalde leverenzymen, wat hun levermetabolisme beïnvloedt, waardoor ze gevoeliger zijn voor drugs en chemicaliën. Wanneer katten vergiftigd worden, maken deze factoren hen gevoeliger voor vergiftigingen dan honden.

Hoe kan een kat vergiftigd raken?

Katten kunnen via een aantal routes vergiftigd worden. Besmetting van het spijsverteringsstelsel kan het gevolg zijn van de directe opname van een giftige stof, van de opname van vergiftigde prooidieren, of van het verzorgen van besmette vachten. Sommige giftige stoffen kunnen rechtstreeks door de huid worden opgenomen, met name door de poten, en enkele giftige stoffen kunnen schade veroorzaken door inademing. Aangezien katten kieskeurige verzorgers zijn, kan elke blootstelling aan huid of haar snel resulteren in opname van het gif als gevolg van de vachtverzorging.

Welke klinische symptomen kunnen mij waarschuwen dat mijn kat vergiftigd kan zijn?

De symptomen variëren afhankelijk van het gif in kwestie. Gifstoffen kunnen produceren:

• Gastro-intestinale verschijnselen zoals kwijlen, gebrek aan eetlust, braken en diarree
• Neurologische verschijnselen zoals verstoppen, prikkelbaarheid, incoördinatie, tremoren, toevallen, lethargie of coma
• Respiratoire symptomen zoals hoesten, niezen of moeilijke ademhaling
• Huidsymptomen van roodheid, ontsteking en zwelling
• Leverfalen dat gebrek aan eetlust veroorzaakt, braken, uitdroging, geelzucht, diarree en gewichtsverlies
• Nierfalen dat zich kan uiten in gebrek aan eetlust, braken, halitose (slechte adem), meer drinken en plassen, minder drinken en plassen, en gewichtsverlies

Sommige toxinen werken in op meer dan één lichaamssysteem, en kunnen elke combinatie van de bovenstaande symptomen veroorzaken. Het is belangrijk om te onthouden dat, hoewel de meeste gevallen van intoxicatie acute (plotselinge) problemen zullen veroorzaken, chronische, vertraagde intoxicatie ook kan optreden (zij het zeldzamer). Chronische blootstelling aan giftige stoffen kan zeer moeilijk te herkennen en te behandelen zijn.

Ik denk dat mijn kat vergiftigd is. Wat moet ik doen?

Als u vermoedt dat uw kat in aanraking is geweest met een giftige stof, is het belangrijk dat u zo snel mogelijk contact opneemt met uw dierenarts of de Pet Poison Helpline, of diergeneeskundige hulp zoekt. Als de kat angstig en agressief is, is het meestal het beste om hem in een handdoek te wikkelen en in een doos te zetten om te voorkomen dat hij zichzelf of u verwondt.

“Het wikkelen in een handdoek voorkomt ook dat de kat verdere besmetting via zijn vacht binnenkrijgt. “

Het wikkelen in een handdoek voorkomt ook dat de kat verdere besmetting uit zijn vacht binnenkrijgt. Het is NIET aan te raden om te proberen de kat te laten braken, aangezien geen enkel thuisproduct effectief leidt tot braken bij katten. Alleen dierenartsen kunnen braken medisch opwekken met injecteerbare medicijnen. U kunt het beste onderweg het dierenziekenhuis bellen om te laten weten dat u eraan komt, zodat zij de tijd hebben om de behandelingen voor te bereiden die uw kat nodig heeft.

Mijn kat heeft een ‘chemische’ stof op zijn vacht. Wat moet ik doen?

U moet alleen een thuisbehandeling proberen als de besmetting mild is en zich beperkt tot de vacht. Het doel van de behandeling is om absorptie door de huid of inwendige opname van de stof te voorkomen.

“Het is belangrijk om zoveel mogelijk van de verontreiniging te verwijderen voordat u gaat wassen, omdat het proces van wassen de absorptie van sommige chemicaliën kan verhogen.”

Verwijder de halsband van de kat, omdat deze ook verontreinigd kan zijn geweest. In geval van twijfel, als u uw kat niet veilig in bad kunt doen zonder letsel op te lopen, is het altijd het veiligst om uw kat direct naar de dierenarts te brengen om hem goed in bedwang te kunnen houden. Om chemicaliën uit de vacht van een kat te verwijderen, is het het beste om de besmette haren af te knippen (met een tondeuse, nooit met een schaar of iets anders dat u of uw huisdier kan beschadigen of verwonden!) en vervolgens de kat te wassen in een vloeibare afwasmiddel (gebruikt om de vaat in de gootsteen te wassen). Het is belangrijk om zoveel mogelijk van de verontreiniging te verwijderen voor het wassen, aangezien het wasproces de absorptie van sommige chemicaliën kan verhogen. Na elke mogelijke blootstelling aan giftige stoffen is het raadzaam de kat 24 uur binnen te houden ter observatie. Houd hem in een warme, rustige kamer. Als uw kat symptomen vertoont, moet u onmiddellijk een dierenarts raadplegen.

Wat moet ik doen als mijn kat iets van deze chemische stof heeft ingeslikt?

Als u denkt dat uw kat een giftige stof heeft ingeslikt, neem dan contact op met uw dierenarts of de dierenvergiftigingslijn (800-213-6680) om te bepalen of het product giftig was. In geval van twijfel moet u onmiddellijk een dierenarts raadplegen. Zelfs als de besmetting beperkt bleef tot de vacht, kunnen veel chemicaliën en toxines nog steeds door de huid worden geabsorbeerd of van de huid worden gekrabd en oraal worden ingenomen. Probeer thuis geen braken op te wekken of begin niet met huismiddeltjes zonder overleg met een dierenarts of de Pet Poison Helpline.

Wat voor dingen kunnen katten vergiftigen?

Volgens gegevens van Pet Poison Helpline, een dierengifcentrum in Minneapolis, bestaat de top vijf van giftige stoffen voor katten in 2010 uit:

1) Menselijke of diergeneeskundige medicijnen

2) Giftige planten

3) Insecticiden

4) Huishoudelijke schoonmaakmiddelen

5) Andere giftige stoffen, zoals glowsticks en vloeibare potpourri

Menselijke en diergeneeskundige medicijnen – In 2010 betrof ongeveer 40 procent van de katachtige gevallen bij Pet Poison Helpline katten die ten onrechte menselijke of diergeneeskundige medicijnen hadden ingenomen. Katten hebben moeite met het metaboliseren van bepaalde medicijnen, vooral in vergelijking met honden en mensen. Gewone medicijnen zoals niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAIDS) behoren tot de meest dodelijke voor katten. Als NSAIDS worden ingenomen, kunnen ze leiden tot ernstig nierfalen en maagzweren. Evenzo kan één tabletje acetaminophen (Tylenol®) fataal zijn voor een kat, omdat het leidt tot beschadiging van de rode bloedcellen. Onbehandeld kan het leiden tot ernstige bloedarmoede (laag aantal rode bloedcellen), ademhalingsmoeilijkheden, een opgezwollen gezicht, leverfalen en de dood. Katten schijnen ook van de smaak van bepaalde antidepressiva te houden (b.v. Effexor), die een aantrekkelijke geur of smaak in de coating lijken te hebben. Als een kat per ongeluk medicijnen binnenkrijgt, is onmiddellijke hulp van de dierenarts noodzakelijk.

Planten – Giftige planten waren in 2010 het op een na meest voorkomende kattengif, goed voor ongeveer 14 procent van alle kattegerelateerde meldingen. Echte lelies (Lilium en Hemerocallis spp.), waaronder de tijger-, dag-, Aziatische, paas- en Japanse pronklelie, behoren tot de meest dodelijke en veroorzaken nierfalen bij katten. Omdat deze bloemen geurig, goedkoop en lang houdbaar zijn, verwerken bloemisten ze vaak in arrangementen. Kleine inslikken van twee of drie bloemblaadjes of bladeren – zelfs het stuifmeel – kan leiden tot ernstig, mogelijk onomkeerbaar nierfalen. Onmiddellijke diergeneeskundige verzorging is noodzakelijk. Ondanks hun naam zijn andere planten, zoals de Peace, Peruvian en Calla lelie, geen echte lelies en veroorzaken ze geen nierfalen. In plaats daarvan bevatten deze planten oxalaatkristallen die lichte symptomen kunnen veroorzaken, zoals irritatie in de mond, tong, keel en slokdarm.

Insecticiden – Negen procent van de kat-gerelateerde telefoontjes in 2010 betrof katten die waren blootgesteld aan huishoudelijke insecticiden of katten die verkeerd waren behandeld met een topisch vlooien- en tekenmedicijn bedoeld voor honden. Blootstelling aan huishoudelijke insecticiden zoals gazon- en tuinproducten, sprays, poeders of korrels treedt vaak op wanneer een kat door een behandeld gebied loopt; ernstige vergiftiging is echter zeldzaam. Wat meer zorgen baart, is de blootstelling aan geconcentreerde topische vlooien- en tekenmedicijnen die bedoeld zijn voor honden. Hondenspecifieke insecticiden die pyrethrinen of pyrethroïden bevatten zijn zeer giftig voor katten. Vergiftiging treedt op wanneer huisdiereigenaren dergelijke producten rechtstreeks op katten aanbrengen of wanneer katten deze medicijnen van honden likken die bij hen wonen. Ernstig kwijlen, trillen en levensbedreigende toevallen kunnen optreden. Lees altijd zorgvuldig de etiketten voordat u een insecticide gebruikt en vraag uw dierenarts naar geschikte actuele vlooien- en tekenmedicijnen voor uw kat.

Huishoudelijke schoonmaakmiddelen – Blootstelling aan huishoudelijke schoonmaakmiddelen was in 2010 verantwoordelijk voor ongeveer zes procent van de kattegerelateerde telefoontjes naar de Pet Poison Helpline. Veel katteneigenaren realiseren zich niet dat sommige veelgebruikte huishoudelijke schoonmaakmiddelen, zoals keuken- en badreinigers, tapijtreinigers en toiletpotreinigers, giftig kunnen zijn voor katten. Symptomen kunnen zijn: overvloedig kwijlen, ademhalingsmoeilijkheden, overgeven en zelfs orgaanbeschadiging. Na het schoonmaken van uw huis, zorg ervoor dat alle overtollige vloeistof of residu is opgeveegd of verwijderd, en berg de producten zo snel mogelijk op buiten het bereik van uw kat. Laat uw kat pas weer in de schoongemaakte ruimtes als de producten volledig zijn opgedroogd.

Andere Gifstoffen – Bij de rest van de kattegerelateerde meldingen in 2010 ging het om minder voor de hand liggende gifstoffen, zoals glowsticks en vloeibare potpourri. Glowsticks en sieraden bevatten een zeer bitter smakende vloeistof genaamd dibutylftalaat. Hoewel dit zelden dodelijk is, kan één hap van deze voorwerpen uw kat hevig doen kwijlen. De meeste van deze blootstellingen kunnen thuis worden aangepakt. Bied uw kat kippenbouillon of tonijn uit blik (in water, niet in olie) aan (maar dwing het niet), om de bittere smaak uit de mond te helpen verwijderen. Verwijder de gloeisticks en ruim de achtergebleven vloeistof op om herblootstelling van katten te voorkomen, die de vloeistof uit hun vacht kunnen blijven borstelen. Een bad kan nodig zijn om de “gloeiende” vloeistof van zijn of haar huid te verwijderen. Als u tekenen ziet van roodheid in de ogen, loensen, aanhoudend kwijlen of niet eten, kan een bezoek aan de dierenarts noodzakelijk zijn. en dierenartsen die hulp nodig hebben bij de behandeling van een mogelijk vergiftigd huisdier – ook vogels! De Pet Poison Helpline is in Noord-Amerika bereikbaar op het nummer 800-213-6680. Aanvullende informatie is online te vinden op www.petpoisonhelpline.com. Pet Poison Helpline is not directly affiliated with LifeLearn.