Glenn Close, (geboren 19 maart 1947, Greenwich, Connecticut, V.S.), Amerikaans actrice die geprezen werd om haar grote actieradius en veelzijdigheid.
Close groeide op in Greenwich, Connecticut, een stadje dat mede gesticht was door haar voorouders. Haar vader was een bekend chirurg die de herenhuizen en goed onderhouden gazons van Greenwich verliet om een medische kliniek te openen in Belgisch Congo (nu de Democratische Republiek Congo) toen Close 13 was. Ze verbleef enkele jaren in Afrika en op kostscholen in Zwitserland voordat ze terugkeerde naar Connecticut om bij haar grootmoeder te wonen en naar Rosemary Hall te gaan, een exclusieve meisjesschool in Greenwich. Na haar eindexamen in 1965 toerde Close een aantal jaren door Europa en de Verenigde Staten met een muziekgroep genaamd Up with People.
In 1970 schreef Close zich in aan het College of William and Mary in Williamsburg, Virginia. Nadat ze in 1974 afstudeerde met een graad in drama en een Phi Beta Kappa-sleutel, trad ze toe tot de New Phoenix Repertory Company en maakte nog datzelfde jaar haar Broadway-debuut. Een opeenvolging van andere theaterrollen volgde, en Close’s reputatie groeide. In 1980 kreeg ze een Tony Award nominatie voor haar rol in Barnum, wat de aandacht trok van filmregisseur George Roy Hill, die haar een rol aanbood in The World According to Garp (1982), waarvoor ze een Academy Award nominatie kreeg voor beste bijrol.
Na haar filmdebuut in Garp werd Close genomineerd voor Oscars als beste bijrol voor rollen in The Big Chill (1983) en The Natural (1984). In 1987 en 1989 ontving ze nominaties voor de Academy Award voor beste actrice voor haar rollen als psychopathische verleidster in de thriller Fatal Attraction en als de sluwe markiezin van Merteuil in Dangerous Liaisons.
In de jaren ’90 speelde Close in films als Hamlet (1990); Reversal of Fortune (1990); The House of the Spirits (1993), gebaseerd op de roman van Isabel Allende; en de journalistieke komedie The Paper (1994). In 1996 vertolkte ze uiteenlopende rollen als de first lady in Tim Burton’s Mars Attacks! en Cruella De Vil in een live-action remake van de Disney film 101 Dalmatiërs. Het jaar daarop speelde Close de rol van vice-president, naast Harrison Ford, in de thriller Air Force One (1997). Latere filmrollen van Close waren onder meer de aanvoerster van een groep ideale buitenwijkvrouwen in The Stepford Wives (2004) en de moeder van een nerveuze bruid in Evening (2007). In Albert Nobbs (2011), waaraan ze meeschreef, speelde Close een rol als een vrouw die zich vermomt als man om werk te vinden in het 19e-eeuwse Ierland; voor haar optreden kreeg ze een zesde Oscarnominatie. Later speelde ze de leider van een intergalactische politiemacht in het sci-fi avontuur Guardians of the Galaxy (2014). Haar filmcredits van 2017 waren onder meer Crooked House, een bewerking van een Agatha Christie-mysterie; de komedie Father Figures; en The Wife, waarvoor ze lovende kritieken kreeg – evenals een Oscarnominatie en een Golden Globe Award – waarin ze de behulpzame maar gereserveerde echtgenote van een bejubelde auteur speelt. In 2020 speelde Close de hoofdrol in Hillbilly Elegy, een bewerking van de bestseller van J.D. Vance, wiens familie afkomstig was uit Appalachia.
Warner Bros. (Courtesy Kobal)
Hoewel Close vooral bekend is van haar werk op het witte doek, had ze ook een vooraanstaande carrière als toneelactrice. Ze ontving Tony Awards in 1984 en 1992 voor haar werk in respectievelijk The Real Thing en Death and the Maiden. In 1995 maakte ze indruk op het Broadway-publiek als de misleidende voormalige filmster Norma Desmond in Andrew Lloyd Webbers theaterproductie van Sunset Boulevard, waarvoor ze opnieuw een Tony Award won, deze keer voor beste actrice in een musical. Haar vertolking als imposante matriarch in een Broadway-revival (2014-15) van Edward Albee’s existentiële drama A Delicate Balance werd geprezen om zijn precisie. Close kreeg extra bijval voor het hernemen van de rol van Desmond in een Broadway-revival van Sunset Boulevard in 2017.
Als een van de weinige performers die genomineerd werd voor de topprijzen in film, theater en televisie, verdiende Close ook Emmy Awards voor haar rollen in de televisiefilm Serving in Silence: The Margarethe Cammermeyer Story (1995) en de dramaserie Damages (2007-12), waarin ze een machtige advocate speelde met machiavellistische neigingen. Voor haar werk in deze laatste productie won Close in 2008 een Golden Globe Award. Drie jaar eerder had ze de prijs al gewonnen voor haar rol als Eleanor van Aquitaine in The Lion in Winter (2003), een televisieremake van de film uit 1968.