Jump to topic
- Wat is Gum Flap Surgery?
- Behandelingsopties: Gum Flap Surgery Steps
- Stap 1: toediening van plaatselijke verdoving
- Stap 2: Incisie in het tandvleesweefsel
- Stap 3: Verwijdering van het tandvlees
- Stap 4: Hechtingen
- Tips voor nazorg bij parodontale chirurgie
- Mogelijke complicaties van een flapoperatie
- Tandvleesrecessie
- Wortelbederf
Wat is Gum Flap Surgery?
Periodontitis (parodontale aandoening) is de vergevorderde vorm van tandvleesontsteking die wordt veroorzaakt door de langdurige opbouw van tandplak en tandsteen onder het tandvlees. De ziekte vernietigt permanent uw tandvlees, ligamenten en omliggend botweefsel. Als parodontitis niet wordt behandeld, kunnen er tanden en kiezen verloren gaan.
Als uw tandarts of parodontoloog parodontitis in een vroeg stadium ontdekt, kan hij of zij de ziekte met niet-chirurgische behandelingen onder controle houden. Dit omvat scaling en rootplaning (dieptereiniging), een niet-invasieve procedure waarbij tandsteen onder de tandvleesgrens wordt verwijderd.
Naast het schaven van de wortels kan, afhankelijk van de ernst van de tandvleesaandoening, ook een tandvleesflapoperatie nodig zijn.
Tandvleesflapoperatie, ook wel parodontale flapoperatie genoemd, is een populaire ingreep waarbij parodontale pockets worden behandeld en hersteld. Parodontale pockets zijn diepe ruimtes onder de tandvleesgrens die ontstaan wanneer het tandvleesweefsel loslaat van de tanden en kiezen. Deze pockets kunnen thuis niet met een gewone tandenborstel worden schoongemaakt, waardoor een perfecte omgeving ontstaat voor schadelijke bacteriën om snel te groeien.
Behandelingsopties: Gum Flap Surgery Steps
Periodontale aandoeningen ontstaan meestal als bacteriën en tandsteen zich onder uw tandvleeslijn verzamelen. Om de schadelijke effecten van PD tegen te gaan, voeren parodontologen meestal eerst scaling en rootplaning uit.
Als het schaven van de wortels niet volledig effectief is, kan uw tandarts een tandvleesflap aanraden om de ziekte onder controle te krijgen. Een tandvleesflapoperatie is geen genezing voor ernstige tandvleesontsteking. Het helpt echter wel de schadelijke gevolgen van parodontitis te verminderen door uw mondhygiëne te verbeteren.
Een tandvleesflapoperatie bestaat meestal uit vier stappen:
Stap 1: toediening van plaatselijke verdoving
Een plaatselijke verdoving wordt meestal toegediend voordat de tandvleesflapoperatie begint. Het medicijn wordt in uw mond geïnjecteerd, verdooft het behandelde gebied en veroorzaakt een verlies van nociceptie (pijnreceptor).
U blijft tijdens de hele procedure wakker, maar u voelt er niets van. Plaatselijke verdoving zorgt er ook voor dat de pijn tot vier uur na de operatie wegblijft. Afhankelijk van de behoefte kunnen ook medicijnen tegen angst of kalmerende middelen worden gebruikt.
Stap 2: Incisie in het tandvleesweefsel
Nadat de plaatselijke verdoving volledig is uitgewerkt, maakt uw parodontoloog een kleine incisie in uw tandvlees. Hierdoor wordt uw tandvlees gescheiden van uw tanden en kiezen.
Daarna wordt het tandvlees voorzichtig teruggevouwen, zodat de tandwortels, de ligamenten en het omliggende botweefsel goed bereikbaar zijn.
Stap 3: Verwijdering van het tandvlees
Nadat de parodontoloog bij de wortels, de ligamenten en het botweefsel kan, wordt het ontstoken tandvlees voorzichtig verwijderd. Daarna maakt hij de wortels schoon en verwijdert hij eventueel overgebleven vuil.
Als er sprake is van aanzienlijk botverlies, kan uw parodontoloog een bottransplantatie aanbevelen om nieuw, gezond botweefsel aan te maken.
Stap 4: Hechtingen
Nadat de parodontoloog het ontstoken tandvlees heeft verwijderd en uw tandwortels heeft gereinigd, wordt de incisie gesloten met hechtingen. Er kunnen ook vervolgafspraken worden gemaakt om te controleren of uw mond goed geneest.
Tips voor nazorg bij parodontale chirurgie
Nadat de ingreep is voltooid, krijgt u mogelijk milde pijnstillers en antibiotica voorgeschreven om ongemak te verminderen. Een tandvleesflapoperatie verloopt relatief snel en u zult slechts enkele dagen na de operatie lichte ongemakken ondervinden.
Nazorgtips voor een tandvleesoperatie zijn onder andere:
- Borstel of flos de operatieplaats niet totdat deze genezen is
- Na de operatie wordt een parodontaal verband op de operatieplaats aangebracht om het genezingsweefsel te beschermen tegen zware krachten, zoals kauwen of borstelen. U kunt de tandplak van de genezende tand of tanden voorzichtig verwijderen met een tandenborstel.
- Doe aan goede mondhygiëne door uw onbehandelde tanden en kiezen gewoon te blijven poetsen
- Spoelt uw mond een paar keer per dag met warm zout water
- Gebruik ijspakkingen om zwelling en ontsteking te verminderen
- Neem pijnstillers zonder recept, zoals ibuprofen
- Spoel uw mond met een antimicrobieel mondwater dat chloorhexidine bevat om bacteriën te doden en genezing te bevorderen
- Normaal gesproken maakt uw parodontoloog ongeveer een week na de ingreep een vervolgafspraak om te controleren of alles goed geneest
- Zwellingen en kleine bloedingen zijn normaal. Als de zwelling echter langer dan een paar dagen aanhoudt, kunt u een ijspakking gebruiken om de pijn onder controle te houden
Mogelijke complicaties van een flapoperatie
Als u langer dan twee dagen bloedt, kunt u een infectie oplopen. Bel uw parodontoloog onmiddellijk als dit gebeurt.
Andere mogelijke complicaties van een tandvleesflapoperatie zijn:
Tandvleesrecessie
Tandvleesrecessie is wanneer uw tandvlees begint weg te trekken van uw tanden. Als gevolg daarvan komen de wortels van uw tanden bloot te liggen, wat doorgaans gevoeligheid veroorzaakt voor warme en koude stoffen.
De wortels hebben geen hard glazuur zoals de kronen van de tanden, waardoor ze gevoeliger zijn voor tandbederf. Terugtrekkend tandvlees zorgt er ook voor dat uw tanden langer lijken dan ze zijn.
Wortelbederf
Als u last heeft van terugtrekkend tandvlees, heeft u ook een hoger risico op het ontstaan van wortelbederf. Als uw tandvlees ver genoeg terugtrekt, worden de tandwortels zichtbaar. Hierdoor kunnen bacteriën zich onder de tandvleeslijn verspreiden, wat uiteindelijk leidt tot tandbederf en mogelijk botverlies.