Diamantenaas-eigenaar Ted Smith lokt goudzoekers met een enorm hangend juweel. Of is het een kristallen space pod?
Middleville, New York
Het onophoudelijke gerammel van staal tegen steen begroet bezoekers van de diamantmijnen van Middleville, New York.
Twee concurrerende attracties – de Herkimer Diamond Mines en de Ace Of Diamonds Mine – liggen op aangrenzende percelen langs de westkant van Rt. 28 ten zuiden van de stad. Het woord “mijn” wordt hier gebruikt in de zin van een strookmijn of een grindgroeve; er zijn hier geen schachten, geen karren met erts die door ezels worden getrokken, hoewel er een aantal grimmig kijkende goudzoekers zijn die eruit zien alsof ze een bad kunnen gebruiken.
De schatten die hier worden gedolven zijn “Herkimer diamanten” — eigenlijk gefacetteerde kwartskristallen met punten aan beide uiteinden, en dit is naar verluidt een van de weinige plaatsen ter wereld waar ze kunnen worden gevonden. Jarenlang waren het slechts aantrekkelijke curiosa, maar de laatste decennia zijn ze ook “metafysische benodigdheden” geworden, volgens een gids die u bij de Herkimer Diamantmijnen kunt kopen. “Men denkt dat de dubbel-uiteinde punten meerdere locaties mogelijk maken voor energie om het kristal in en uit te gaan, wat resulteert in een krachtigere energiestroom.” Sommigen hebben de diamanten “droomstenen” genoemd en beweren dat slapen met een Herkimer in je kussensloop je dromen zal verbeteren; anderen gebruiken ze voor meditatie en genezing, wat je misschien nodig hebt als een puntige droomsteen een gat in je hoofdhuid prikt.
Twee soorten mensen bezoeken de diamantmijnen: incidentele toeristen, die wellicht op zoek zijn naar een goedkope manier om de kinderen uit te branden; en krachtzoekers die op zoek zijn naar een moederader om te verkopen aan New Age kristalwinkels. Beide mijnen zijn geschikt voor beide types, hoewel de Ace Of Diamonds-mijn zich meer richt op de seriegraver.
De niet-zo-succesvolle twee vuistige aanpak.
Met een paar dollar in de cadeauwinkel van de Herkimer Diamond Mines kun je een breekhamer huren en een veiligheidsbril kopen, wat wij aanraden, want niets verpest een vakantie sneller dan een steenslag in je oog. U kunt de verklarende video boven bekijken en de wetenschappelijke displays doornemen als u wilt. Maar de kunst van het diamantzoeken is, althans voor de dagjesmens, eenvoudig: je loopt de onverharde weg op naar een van de twee mijnen, zoekt een rotsachtige vlakte naar je smaak en begint te stampen (eerlijkheidshalve verbieden beide mijnen boorhamers en dynamiet).
Het is leuk om te zien hoe fonkelende, met de hand geslepen diamanten tevoorschijn komen uit verder dof, grijs, dolomietgesteente — hoewel je interesse kan afnemen, afhankelijk van je tolerantie voor het fijnstampen van stenen in een stoffige, open groeve die eruit ziet als het oppervlak van Mars. Beide kuilen waren vol mensen toen wij er waren, niemand leek een plan te hebben, en de hele opzet leek te werken volgens hetzelfde principe als speelautomaten in een casino; het luide succes van de weinigen (“Ik heb er een gevonden!”) moedigde de voortdurende inspanning van de velen aan. Na een tijdje, vermoeden we, geven de meeste mensen het op en ploffen ze 20 of 30 dollar neer voor een mooi exemplaar uit de uitgebreide gift shop. Veel New Age genezers bezoeken de mijn – maar volgens Herkimer-eigenaar Rudy Scialdo gaan ze nooit de mijn in, ze kopen ze gewoon.
Een heel ander tafereel is te zien naast de deur, in de Ace Of Diamonds-mijn. De mijn ligt slechts een paar meter dolomiet van de tweede mijn in Herkimer, hoewel je terug moet rijden naar Rt. 28 en een haarspeldbocht moet nemen – gemarkeerd door een gigantische, zilveren Herkimer-diamant die aan een kraan bungelt – om er te komen.
In het kantoor van de mijn is eigenaar Ted Smith verbijsterd over de vele New Agers die op bezoek komen. “Als je hier lang genoeg blijft,” vertelde hij ons, “ontmoet je elk type dat ooit van een sterrenschip is gestapt.” Een “dokter” uit Zwitserland, zei hij, komt elk jaar om kristallen te kopen — die hij dan blootstelt aan het licht van een bepaalde ster voordat hij ze doorverkoopt tegen een flinke prijs.
Ace Of Diamonds lijkt betere kansen te bieden op het vinden van diamanten, maar dat komt waarschijnlijk omdat het zich meer richt op geobsedeerde volwassenen dan op gezinnen met kinderen. Voor $7,00 per dag mag je een “claim” uitzetten, voorhamers en koevoeten meenemen en in de heuvels graven in de hoop “vugs” te vinden — zakken van soms enkele meters breed die honderden diamanten bevatten. Generaties van gelijkgezinden hebben de helling ver teruggelegd van de weg die de diamanten in de 19e eeuw blootlegde. Ook wichelroedelopers bezoeken de groeve met wichelroedes om diamantvondsten te doen; Ted accepteert hun geld net zo goed als dat van wie dan ook, hoewel hij een voorhamer aanbeveelt.
Een muurbewerker die ons opviel bij Ace Of Diamonds was W.G. Hagglund uit Canada, met zijn schaduwzeil en een verscheidenheid aan gereedschappen. Hij vertelde ons dat hij 16 dagen achter elkaar rotsblokken had geslagen en in die tijd enkele tonnen dolomiet had gewonnen. Hij zag dit als een vakantie van zijn normale baan als schoolbuschauffeur (hij bouwde vroeger replica’s van de brug van de Starship Enterprise — series I en II — voor bedrijfsevenementen. “CEO’s zitten graag in de stoel van de kapitein,” legde hij uit).
W.G. was niet verlegen in het uiten van zijn mening tegen ons, zoals, zo vermoeden wij, iedereen zou zijn die vrijwillig 16 dagen lang rotsblokken stampt. “Jullie leven in een land dat een bekende terroristische organisatie herbergt,” waarschuwde hij ons, terwijl hij uitlegde dat deze organisatie de scientologen waren en dat hij momenteel een vluchteling van hen onderdak verschafte in zijn Canadese kelder. “Zij geloven in Yog, een ruimtedemon,” snoof hij, terwijl hij zijn voorhamer opraapte en terugliep naar de rotswand. “Dat is waar die ‘religie’ echt om draait.”