Tracheostomie behoort tot de meest voorkomende ingrepen bij ernstig zieke patiënten, en intensivecareverpleegkundigen kunnen een actieve rol spelen bij het herstel van de spraak van patiënten met tracheostomie, aldus een rapport dat is gepubliceerd in het tijdschrift Critical Care Nurse. Verpleegkundige beoordelingen en interventies om patiënten te helpen weer te spreken na een tracheostomie worden beschreven in het rapport.
“Het verliezen van het vermogen om te spreken na een tracheostomie draagt bij aan de stress, angst en frustratie van kritisch ziek zijn,” zegt hoofdauteur Linda L. Morris, PhD, APN, CCNS, FCCM, die een tracheostomie specialist/consultant is. “Het herstellen van de spraak van een patiënt na een tracheostomie stelt hen in staat om hun behoeften en wensen vollediger en effectiever te uiten, deel te nemen aan hun zorgplan en te converseren met hun dierbaren en verzorgers.”
Spreken na een tracheostomie is afhankelijk van een adequate toevoer van lucht naar de stembanden met een minimum aan weerstand, en de tracheostomiebuis zelf is een belangrijke factor met betrekking tot fonatie, of het vermogen om geluid te maken met iemands stembanden. Bovendien kan het veranderen van het type tube en de diameter of lengte ervan complicaties helpen voorkomen en leiden tot meer succes bij het foneren.
Het rapport geeft een overzicht van verschillende benaderingen om het foneren bij patiënten met een tracheostomie te herstellen, inclusief speciale overwegingen met betrekking tot verpleegkundige interventies. De methoden variëren, afhankelijk van het feit of de patiënt spontaan ademt, wordt behandeld met intermitterende mechanische beademing of volledig beademingsafhankelijk is.
De intensive care verpleegkundigen werken als onderdeel van een interdisciplinair team dat bestaat uit respiratoire therapeuten, spraakpathologen, advanced practice verpleegkundigen en artsen om de zorg te coördineren en een patiëntspecifiek communicatieplan te ontwikkelen, dat essentieel is voor het doel van stemherstel. Een vroegtijdige betrokkenheid van dit team, merkt het rapport op, kan de klinische resultaten en de tevredenheid van de patiënt verbeteren door de tijd die nodig is voor fonatie te verminderen.
“Een essentieel onderdeel van het succesvol helpen van een patiënt om weer te kunnen spreken, is het bepalen welke optie of opties het meest geschikt zijn, en verpleegkundigen moeten zich bewust zijn van alle beschikbare opties,” legt Dr. Morris uit, ook een universitair hoofddocent klinische anesthesiologie, Feinberg School of Medicine, Northwestern University, Chicago. Morris is co-redacteur/auteur van de 2010 editie van “Tracheostomies: The Complete Guide” uit 2010, en zit ook in de raad van bestuur van de Global Tracheostomy Collaborative.
Bron: American Association of Critical-Care Nurses
Image credit: Pat Thomas Medical Illustration