Noedels en pasta zijn gewone voedingsmiddelen waarvan mensen vaak denken dat ze hetzelfde zijn, maar onder de oppervlakte is er veel dat hen onderscheidt, zegt een technisch medewerker van Cigi (Canadian International Grains Institute).
“Bezoekers aan de verwerkingsfaciliteiten van Cigi vragen vaak wat het verschil tussen hen is,” zegt Kasia Kaminska, technicus in Aziatische producten en extrusietechnologie. “Zelfs in de industrie weten sommige mensen het niet. Als je bijvoorbeeld meel maalt en niet weet voor welk eindproduct het wordt gebruikt, ga je er misschien gewoon van uit dat pasta en noedels een en hetzelfde zijn.”
ADVERTISEMENT
Noedels en pasta verschillen vooral door hun ingrediënten en het type verwerking dat erbij komt kijken, zegt Kaminska. Noedels worden meestal gemaakt van meel gemalen uit zachte tarwe. Pasta wordt gemaakt van durumgriesmeel, dat grover is dan gewoon meel. Dat verschil is echter niet altijd zo duidelijk.
“Op sommige markten gebruiken verwerkers gewone tarwe voor pasta omdat durum zo duur is,” zegt Kaminska. “
Ook beginnen bepaalde markten, zoals Japan, durum te gebruiken in verse alkalinoedels omdat ze de gele kleur die het meel geeft mooi vinden, zegt ze.
Er zijn veel formules voor het maken van een verscheidenheid aan Aziatische noedels, maar zout is altijd een vereiste in de productiefase. De noedels worden in vellen gesneden, waarbij het deeg door een reeks rollers wordt gehaald om een plat vel te maken dat vervolgens door een snijmachine wordt gehaald om individuele noedelslierten te maken.
asta daarentegen bestaat uit het mengen van durumgriesmeel met water tot een stijf deeg dat vervolgens door een vorm of matrijs wordt geëxtrudeerd om verschillende vormen te creëren, zoals spaghetti, lasagne of macaroni.
“Pasta wordt ook vaak als droog product in het schap verkocht en wordt meestal warm gegeten door het te koken of te bakken,” zegt Kaminska. “Noedels kunnen vers, gedroogd, voorgekookt, gestoomd of gefrituurd worden verkocht – er zijn zo veel verschillende manieren waarop ze worden geproduceerd en verkocht. Ze kunnen ook warm, koud of in een roerbakgerecht worden gegeten.”
Hoe het verschil tussen de twee kan worden ontdekt, is door smaak en textuur, zegt ze. Kwaliteit pasta heeft een “al dente” textuur waarbij het zacht is aan de buitenkant, maar stevig in de kern.
“Het hele doel voor al dente is dat voor je eerste hap je wilt dat de pasta breekt,” zegt Kaminska. “Voor noedels wil je dat normaal gesproken niet, afhankelijk van de markt waarin je je bevindt en zelfs van de regio in Azië. Er zijn bijvoorbeeld grote verschillen tussen de noedelsoorten in Noord- en Zuid-China. Ze kijken naar de mate van elasticiteit, stevigheid of zachtheid.”
En wat het smaakverschil betreft, Aziatische noedels variëren afhankelijk van het soort zout dat in de formulering wordt gebruikt en hoe ze worden verwerkt, zegt ze. De meeste droge pastaproducten hebben een uniforme smaak.
“De echte herkenningsfactor bij pasta is in hoeverre de al dente textuur standhoudt tijdens het koken en hoe goed de saus eraan hecht.”
Pasta is ook gericht op de Noord-Amerikaanse en Europese markten, terwijl Aziatische producten meer voor de Aziatische markten zijn, zegt Kaminska. “Maar instant noedels zijn mondiaal. Je kunt naar elk land in de wereld gaan en ze vinden. Zelfs in Italië, dat bekend staat als de hoofdstad van de pasta, zag je vroeger nooit een instant noedel in de schappen liggen, maar nu vind je hele secties in de supermarkt.”
Ondanks de verschillen hebben noedels en pasta ongetwijfeld een lange geschiedenis gemeen. Hun brede aantrekkingskracht op vele generaties eetlust vertoont geen tekenen van vertraging tot ver in de toekomst.