Het werkelijke effect van narcistisch ouderschap op kinderen

Bron: Shestakoff/

Waarom maakt het uit of een ouder een narcist is? Hoe schaadt dat een kind? Misschien stel je je deze vragen als je co-ouderschap hebt met een narcistische ex, als je bent opgevoed door een narcistische ouder, als je een relatie hebt met een narcist of als je als echtscheidingsdeskundige werkt aan een zaak waarbij een narcistische ouder betrokken is. Gezien mijn onderzoek en klinische ervaring, wil ik wat onderwijs en bewustzijn bieden over hoe deze stoornis kinderen schaadt.

Laat me eerst uitleggen dat narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPD) verkeerd wordt begrepen als het wordt toegepast op iemand die alleen maar opschepperig, arrogant en helemaal over zichzelf is. Hoewel deze eigenschappen vervelend zijn en niet leuk om mee om te gaan, is narcisme een diepere, meer destructieve stoornis die verwoestende effecten heeft op de mensen in relaties met het individu. Het is een moeilijk te behandelen stoornis; sommigen geloven dat het niet te behandelen is. De hoekstenen van de stoornis zijn een gebrek aan empathie en het onvermogen om zich af te stemmen op de emotionele wereld van anderen.

Dus wat doet narcistisch ouderschap met kinderen?

• Het kind zal zich niet gehoord of gezien voelen.
• De gevoelens en realiteit van het kind zullen niet worden erkend.
• Het kind zal worden behandeld als een accessoire van de ouder, in plaats van een persoon.
• Het kind zal meer worden gewaardeerd om wat het doet (meestal voor de ouder) dan om wie het is als persoon.
• Het kind zal niet leren zijn eigen gevoelens te herkennen of te vertrouwen en zal opgroeien met verlammende zelftwijfel.
• Het kind zal worden geleerd dat hoe ze eruit zien belangrijker is dan hoe ze zich voelen.
• Het kind zal bang zijn om echt te zijn, en zal in plaats daarvan worden geleerd dat imago belangrijker is dan authenticiteit.
• Het kind zal worden geleerd geheimen te bewaren om de ouder en het gezin te beschermen.
• Het kind zal niet worden aangemoedigd om een eigen zelfgevoel te ontwikkelen.
• Het kind zal zich emotioneel leeg voelen en niet worden gevoed.
• Het kind zal leren anderen niet te vertrouwen.
• Het kind zal zich gebruikt en gemanipuleerd voelen.
• Het kind zal er zijn voor de ouder, in plaats van andersom, zoals het hoort.
• De emotionele ontwikkeling van het kind zal worden belemmerd.
• Het kind zal zich bekritiseerd en beoordeeld voelen, in plaats van geaccepteerd en geliefd.
• Het kind zal gefrustreerd opgroeien door tevergeefs liefde, goedkeuring en aandacht te zoeken.
• Het kind zal opgroeien met het gevoel “niet goed genoeg” te zijn.
• Het kind zal geen rolmodel hebben voor gezonde emotionele verbindingen.
• Het kind zal geen geschikte grenzen voor relaties leren.
• Het kind zal geen gezonde zelfzorg leren, maar zal in plaats daarvan het risico lopen mede-afhankelijk te worden (het zorgen voor anderen met uitsluiting van het zorgen voor zichzelf).
• Het kind zal moeite hebben met de noodzakelijke afzondering van de ouder als hij of zij ouder wordt.
• Het kind zal worden geleerd om externe validatie te zoeken versus interne validatie.
• Het kind zal een gemengde en gekke boodschap krijgen van “doe het goed om mij trots te maken als een verlengstuk van de ouder, maar doe het niet te goed en overtref mij.”
• Het kind, als het de ouder overtreft, kan jaloezie van de ouder ervaren.
• Het kind wordt niet geleerd om eer aan zichzelf te geven wanneer dat verdiend is.
• Het kind zal uiteindelijk lijden aan een zekere mate van posttraumatische stress-stoornis, depressie en / of angst in de volwassenheid.
• Het kind zal opgroeien in de overtuiging dat hij of zij onwaardig en niet geliefd is, want als mijn ouder niet van me kan houden, wie dan wel?
• Het kind wordt vaak beschaamd en vernederd door een narcistische ouder en zal opgroeien met een slecht gevoel van eigenwaarde.
• Het kind zal vaak ofwel een hoge presteerder of een zelf-saboteur worden, of beide.
• Het kind zal traumaverwerking nodig hebben en zal zichzelf als volwassene opnieuw moeten opvoeden.

Opgevoed worden door een narcistische ouder is emotioneel en psychologisch misbruikend en veroorzaakt slopende, langdurige effecten op kinderen. Het wordt vaak gemist door professionals, omdat narcisten charmant kunnen zijn in hun presentatie, en een beeld kunnen schetsen van hoe ze gezien willen worden. Achter gesloten deuren voelen de kinderen de verstikking van zichzelf en worstelen met eenzaamheid en pijn. De narcist is niet verantwoordelijk voor zijn eigen fouten of gedrag, dus het kind gelooft dat het zijn eigen schuld is en dat hij is gezakt voor zijn kindertijd. Ik heb als geestelijk verzorger met duizenden kinderen gewerkt, en ook met volwassen kinderen van narcistische ouders, en ik zie de bovenstaande symptomen steeds weer terug. De levensstijlen verschillen, en de verhalen verschillen, maar ze zwaaien allemaal met dezelfde emotionele vaandels. Het is nogal een lijst. Het vergt serieus herstelwerk om beter te worden en je beter te voelen.

Als je de andere ouder bent, of deel uitmaakt van het uitgebreide gezin, en probeert de effecten van een narcistische ouder af te weren, heb je als verantwoordelijke een dubbele taak. De beste benadering is om op te voeden met empathie – de antithese van narcisme. Als je een echtscheidingsprofessional bent die werkt met een zaak waar een narcist bij betrokken is, help de kinderen dan door eerst de dynamiek van deze stoornis echt te begrijpen. Minimaliseer het niet. Zorg ervoor dat de kinderen in therapie zijn en assertiviteitsvaardigheden leren om te gebruiken met een ouder die zich niet emotioneel op hen afstemt. Zet de kinderen op de eerste plaats.

Note: Narcisme is een spectrumstoornis, dus zie het als een continuüm dat zich uitstrekt van lage trekjes die we allemaal tot op zekere hoogte hebben tot een volwaardige persoonlijkheidsstoornis. Hoe hoger het niveau van de trekken, hoe meer schade kinderen wordt aangedaan.

• Wat is narcisme?
• Find a therapist who understands narcissism